Željko Mardešić predstavlja nove religijske pokrete u kontekstu prevladavajućih mišljenja o suvremenom društvu u sociološkom kontekstu, sa stajališta sociologije i sociologije religije. Terminološki, za religijske pokrete u različitim društvenim razdobljima, upotrebljava pojmove kao sekte, nove sekte, novi religijski pokreti, sveto, nova religioznost i/ili nova religija. Kao sociolog vidi uzroke nastajanja novih religijskih pokreta u društvenim procesima industrijalizacije, urbanizacije, moderne, sekularizacije i postmoderne. Pluralistički pristupa novim religijskim pokretima s posebnim naglaskom na fenomenologijskom pristupu. Pojavku novih religijskih pokreta, pored društvenog utemeljenja, Mardešić nalazi prije svega antropološko utemeljenje čiji je izvor u trajnoj čovjekovoj želji za sakralnim ili svetim.