Izoniazid je jedan od najčešćih lijekova za tuberkulozu, ali se njegova primjena povezuje s veoma učestalom hepatotoksičnosti. Cilj je ovog istraživanja bio ocijeniti djelotvornost taurina u zaštiti izoliranih hepatocita štakora od citotoksičnosti izazvane izoniazidom i njegovim toksičnim metabolitom hidrazinom. U tu smo svrhu utvrdili razine reaktivnih kisikovih spojeva (ROS), lipidnu peroksidaciju, depolarizaciju mitohondrija, reducirani glutation (GSH) te oksidirani glutation (GSSG). Izoniazid nije doveo do značajnoga nastanka ROS-a u normalnih hepatocita, ali je zato bio značajan u stanica osiromašenih glutationom. I izoniazid i hidrazine doveli su do depolarizacije membrane mitohondrija. Hidrazin je smanjio staničnu rezervu GSH i povećao razinu GSSG. Taurin (200 μmol L-1) i N-acetilcistein (200 μmol L-1) uspješno su zaštitili od toksičnoga djelovanja izoniazida i/ili hidrazina, smanjivši nastanak ROS-a, lipidnu peroksidaciju i oštećenje mitohondrija. Taurin je spriječio potpuni gubitak GSH-a te snizio razine GSSG-a u stanica tretiranih hidrazinom. Rezultati našeg istraživanje upućuju na to da se zaštitno djelovanje taurina od stanične toksičnosti izoniazida i hidrazina može pripisati njegovu andioksidacijskome djelovanju.