Genocid nad Armencima prvi je genocid 20. stoljeća za koji se nerijetko smatra da je zbog svoje sistematične prirode postavio okvir za sve buduće genocide.
Biblija opisuje Boga kao suca i ratnika, koji se ponekad služi ljudima kako bi izvršio svoj sud. Ovi nam nasilni tekstovi teško padaju, posebno kada ih stavimo u kontekst suvremenog pojma “genocid”. ...Nažalost, tijekom određenih povijesnih razdoblja neki su samoprozvani kršćani iskrivljavali takve tekstove kako bi opravdali genocidne kampanje. Na sreću, čitajući Sveto pismo kao kanon, ono se opire takvoj zloporabi. Mnogi tekstovi upućuju Božji narod kako se treba odnositi prema “onima drugima”, i to nikad nije nasilje. Jedan takav tekst jest i Knjiga o Joni. Čitanjem knjige kao literalnog djela, opažajući intertekstualnost te priznavši doprinos teologije oslobođenja i postkolonijalizma, nailazimo na proroka čija je genocidna želja za uništenjem Ninivljana bila toliko snažna da je on poželio umrijeti ako oni prežive. Bog ga je ukorio zbog takva stava. Kanonski gledano, Jona pokušava odvratiti Božji narod od mržnje i i potaknuti ga na suosjećanje.
U fokusu rada je konfliktno ratno nasljeđe koncentracijskog logora Jasenovac (1941–1945), a pod kojim prvenstveno podrazumijevamo manipulacije i kontroverze vezane za povijest logora, ali i ...manipulacije i kontroverze vezane za kolektivna sjećanja na „Jasenovac”, a koje dovode do opstojanja trajnih i oprečnih rasprava u sadašnjosti o teškoj ratnoj prošlosti Jasenovca. U uvodu rada govori se o civilizacijskoj važnosti memorijala i muzeja holokausta, a nakon toga dan je osvrt na ključne sociopovijesne i sociopolitičke okolnosti koje su utjecale na povijesnu trajnost osporavanog ratnog nasljeđa Jasenovca na prostoru Hrvatske i bivše Jugoslavije u 20. stoljeću. U središnjem dijelu rada pobliže se progovara o manipulacijama ukupnim brojem žrtava Drugog svjetskog rata i osobito brojem žrtava logora Jasenovac, te o kontroverzama vezanim za sadašnji stalni muzejski postav Spomen-područja Jasenovac. Analizom i interpretacijom različitih do danas iznesenih mišljenja o tom muzejskom postavu, od mišljenja političkih elita, zainteresiranih stručnjaka, zajednica stradalih, pa do mišljenja širokog kruga posjetitelja muzeja, pokušava se pokazati i upozoriti da, dok su neke kritike na koncept muzejskog postava opravdane kao stvarni odraz mišljenja različitih društvenih aktera, neke druge kritike dio su manipulacija koje nastavljaju okruživati gotovo sve suvremene i povijesne narative o Jasenovcu, pa i muzejski postav. Drugim riječima, od politizacije i manipuliranja širokim spektrom tema koje se vezuju za koncentracijski logor Jasenovac nije izuzeta ni muzejska prezentacija tog stradanja. Konfliktna povijesna tumačenja koja nastavljaju okruživati Jasenovac, a dok on ostaje simbolom konfliktnog nasljeđa Drugog svjetskog rata i poraća, i danas su prepreka uspostavljanju jasnog odnosa suvremenog hrvatskog društva prema vlastitoj teškoj prošlosti.
Politike povijesti u turskom i armenskom kontekstu u biti crpe
sadržaje iz jednog te istog skupa nacionalnih obrazaca kako bi naposljetku proizvodile izravno suprotne nacionalne identitete.
Svaka pojedina država ima dužnost štititi svoje stanovništvo od genocida, ratnih zločina, etničkog čišćenja i zločina protiv čovječnosti. Dužnost uključuje sprječavanje takvih zločina, uključujući i ...poticanje na njih, prikladnim i nužnim sredstvima.
Dana 3. veljače 2015. Međunarodni sud u Haagu donio je presudu u sporu između Republike Hrvatske i Republike Srbije o primjeni Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida. Presuda ...predstavlja odluku Suda u temeljnom sporu oko neizravnog dokazivanja genocidne namjere, ali i dovršetak dugotrajne pravne bitke stranaka spora u svezi s nadležnošću Suda da odlučuje o primjenjivosti Konvencije i na događaje prije 27. travnja 1992., sposobnosti Republike Hrvatske na podnošenje tužbe te sposobnosti Republike Srbije da se pojavi kao stranka u sporu prije navedenog datuma. Odlučujući o vlastitoj nadležnosti Sud ju je uvjetno konstruirao kao odgovor na niz konsekutivnih pitanja koja ujedno čine meritum ovog spora: 1. jesu li se događaji na koje se poziva hrvatska strana uopće dogodili i jesu li bili protivni Konvenciji o genocidu; 2. ako jesu, jesu li navedeni događaji pripisivi SFRJ u vrijeme kada su se dogodili i povlače li pitanje njezine odgovornosti; te 3. ako je uključena odgovornost SFRJ, je li SRJ, a onda i RS, naslijedila tu odgovornost. Odgovorivši negativno na prvo pitanje unutar vlastite jurisdikcijske konstrukcije, i to - kako u odnosu na tužbu, tako i u odnosu na protutužbu - Sud nije ulazio u odlučivanje o preostalim pretpostavkama jurisdikcijske konstrukcije. Unatoč ovakvom ishodu, ovaj se spor, u najvećoj mjeri, ustvari pretvorio u sukob stranaka spora o uzrocima, tijeku i posljedicama oružanog sukoba na području RH tijekom kojeg je hrvatska strana jasno izložila i uvjerljivo potkrijepila tezu o nesmiljenoj agresiji na RH i ustrajnom otporu istoj. U tom kontekstu, a na temelju izričitih utvrđenja Međunarodnog suda u ovom sporu, ne samo da nema mjesta relativizaciji povijesne istine o oružanom sukobu na području RH, nego je upravo njeno nedvosmisleno utvrđenje jedan od najznačajnijih rezultata ovoga spora.
Članak prikazuje izvanučioničku nastavu u Spomen-području Jasenovac s osmašima
Osnovne škole „Vladimir Nazor“ Čepin.
Razgledajući Memorijalni centar Jasenovac učenici su sudjelovali u radionici koju ...organiziraju
kustosi Muzeja. Cilj je bio upoznati mjesto zločina s naglaskom „ne ponovilo se nikada
više“. Učenici su to spoznali u neposrednoj životnoj stvarnosti. Rad izvan učionice potiče
veću aktivnost učenika, potiče ih na istraživanje, otkrivanje novoga i međusobnu suradnju.
To je i najveća vrijednost terenske nastave.
Učenike učimo novom načinu života i odnosu prema prošlosti: uz dužnost sjećanja jednako je
važna i dužnost življenja u drukčijem, nenasilnom i humanijem dobu, poštujući društvene
razlike i pojedinačnu slobodu pripadnika svake nacije.
Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Compoziția este construită pe orizontală și imprimată cu negru, roșu, maro și griuri neutre. Imaginea este simbolică pentru un ...fenomen de distrugere a ființelor umane (genocid). O entitate imaginară redată sub formă de cub, cu ochi și nas aruncă parcă din privirea nervoasă, raze sub formă de linii punctate înspre dreapta imaginii. Acolo are loc un proces de dezmembrare anatomică a unui personaj. Picioarele, torsul, capul, mâinile, toate se desprind de întregul ființei și se împrăștie în plan inferior și superior. Întreaga scenă este învăluită de modulații vibrate realizate prin tintă deasă roșie și gri. Compoziția este dinamică, desenul este precis și la granița dintre figurativ și abstract. Contrastul luminos subliniază dinamismul și tragismul celor descrise. Lucrarea este semnată și datată în partea dreaptă, jos cu creion: „Gh.Ivancenco”.- stânga, jos, cu creion: -5/25- „Sec.XX- Genocid” aquatinta- semnătură- exemplar de serie- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
Ovaj rad istražuje i interpretira kulturološku i sociološku pozadinu holokausta oslanjajući se na teoriju modernosti Zygmunta Baumana. Promatrajući paradokse modernog razvoja zapadnih društava želi ...se istaknuti da se holokaust mogao dogoditi ne unatoč, već upravo zahvaljujući modernosti. Visok stupanj birokratizacije i tehnološko-znanstvenog napretka, združen s procesom distanciranja od moralne odgovornosti, tvori jezgru potencijalnog društvenog konflikta velikih razmjera. Zbog toga se pouke holokausta u ovom radu promatraju ne kao isključivo židovsko etničko pitanje, već kao referentna točka za kritičko promatranje suvremenih društava. Ocrtavajući sličnosti između krute modernosti i tekuće modernosti (postmodernosti), ukazuje se na opasnosti novih kategorijalnih ubojstava koja se mogu razviti u kontekstu globaliziranih društava, koristeći slične obrasce instrumentalizirane racionalnosti i akcije odvojene od moralne prosudbe. Kao najvažnija pouka koja bi trebala biti izvučena iz naslijeđa holokausta ističe se potreba usmjeravanja pozornosti na izvore genocidnih/kategorijalnih ubojstava te poduzimanje zajedničkih akcija koje bi bile usmjerene njihovom sprječavanju.
Rad je usredotočen na događaje iz povijesti armenskog naroda u XIX. stoljeću i početkom XX. stoljeća. Da bi se ti događaji mogli razumjeti, važno je pojasniti vezu između armenskog naroda i ...kršćanstva. Stoga se u prvom dijelu ukratko izlažu nastanak, ustroj, nauk i vjerski običaji Armenske Apostolske Crkve. Drugi dio posvećen je Armenskoj Katoličkoj Crkvi, odnosno uniji s Rimom, te posebno redovničkoj družbi Mhitarista i njihovu doprinosu hrvatskoj kulturi putem djelovanja Mhitarističke kongregacije u Beču. U trećem, središnjem dijelu rada prikazani su događaji vezani uz genocid nad Armencima, posebno hamidijski pokolj (1894.-1896.) te veliki pokolj (armenski holokaust, 1915.-1919.). U završnom dijelu donosi se osvrt na prešućivanje genocida nad Armencima u onodobnom hrvatskom tisku te o tome kako su ipak do danas ostale sačuvane veze između Armenaca i Hrvata, ponajprije zahvaljujući Dubrovčanima i sv. Vlahu.
