The article presents twentieth-century Polish philosophical discussions of rationality, especially in the cognitive context. Discussed are diverse viewpoints, from those presented by Kazimierz ...Twardowski, the Lvov–Warsaw School founded by him to those of post-war thinkers: Leszek Kołakowski and Marian Przełęcki. In the second part, three systematic issues concerning the rationality of beliefs are discussed and analyzed: the problem of their binary nature, rationality criteria, and the issue of justifying the choice of rationality.
Zwycięstwo Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zaskoczyło wielu komentatorów – wygrał bowiem polityk pod wieloma względami odznaczający się na tle konkurentów politycznych, ...kontrowersyjny i niewątpliwie nieortodoksyjny. Zmiana jakościowa – bez względu na to, czy oceniana jest pozytywnie, czy negatywnie – objęła m.in. takie aspekty jak instrumentarium marketingu politycznego oraz sposób mówienia przez kandydata o wartościach, różnicach partyjnych i podziałach społecznych. Ta nowa retoryka została przeniesiona na praktykę codziennego wypełniania obowiązków przez Prezydenta, znajdując wyraz m.in. w szeroko komentowanych, dorocznych orędziach do Kongresu, znanych najszerzej jako State of the Union Addresses. Chcąc dokonać przynajmniej częściowego opisu specyfiki perswazji Trumpa i prześledzić jej ewolucję, autorzy prezentują ogólne tło tego rodzaju wystąpień oraz analizują dwa wybrane przemówienia – pierwsze, z roku 2017, oraz ostatnie, z roku 2020. Na podstawie tego badania stawiają wniosek, że Trump nie zerwał całkowicie z tradycją orędzi prezydenckich i nie odrzucił narzędzi już wcześniej używanych; nie przeniósł ich jednak również bezpośrednio na swoje wystąpienia, zamiast tego dokonując reinterpretacji w ramach własnego, unikalnego stylu.
United States' foreign policy has been extremely influenced by some determinant factors both personal and institutional. However, by the end of World War II, an institution known as interest group, ...played important role relatively to the determination of United States' foreign policies, particularly those which were related to Middle East conflict. A Jewish lobby known as AIPAC (American Israeli Public Affairs Committee) has been the most powerful interest group to influence the United States' foreign policy especially after President Truman's administration. This article describes the internal development of AIPAC and some AIPAC's actions in order to get public supports to influence the decision makers.
Om ’n president uit sy amp te verwyder, is ’n tweeledige proses wat sowel ʼn politieke as ʼn regskomponent behels en agtereenvolgens in die Huis van Verteenwoordigers en die Senaat suksesvol afgehandel ...moet word. Uit die aard van die saak is beide ernstig en gewigtig, maar die spesifieke bepalings daaroor in die grondwet word nie altyd reg verstaan nie. In 1868 was president Andrew Johnson die eerste president teen wie die Huis wel ampsaanklagtes suksesvol geformuleer het, wat die Senaat nie goedgekeur het nie. Voordat die Huis oor amspaanklagtes teen president Richard Nixon kon stem, het hy in 1973 bedank. In 1995 het die Senaat vir president Bill Clinton op twee ampsaanklagtes onskuldig bevind. Die speaker van die Huis, Nancy Pelosi, gee op 24 September 2019 opdrag dat amps-aanklagtes teen president Trump ondersoek moet word met die doel om hom uit sy amp te verwyder. Eintlik was dit meer om ’n politieke proses aan die gang te kry sodat ’n politieke doelwit bereik kon word, eerder as om tot die verdediging van die grondwet te kom en die toepassing daarvan te verseker. Wat veronderstel was om ’n somber grondwetlike aangeleentheid te gewees het, het algaande in ’n politieke sirkus ontaard. Die Huis waar die Demokrate in die meerdheid was, het wel twee aanklagte teen hom geformuleer. In die Senaat kon die Demokrate met hul minderheid nie 18 Republikeine oortuig om saam te stem nie. Toe die vereiste tweederdemeerderheid vir ’n skuldigbevinding as gevolg daarvan faal, het die Demokrate die verrigtinge in die Senaat as ’n skynverhoor veroordeel. In die finale ontleding het dit vir die Demokrate daaroor gegaan om president Trump persoonlik en polities af te kraak en te verketter met die oog op die presidentverkiesing in November 2020.
Wychodząc od usystematyzowania hellerowskiej tezy o matematyczności przyrody, niniejsze studium poświęcone głównie będzie pokazaniu i krytycznej ocenie racji, wedle których Heller desygnuje teorię ...kategorii jako matematyczne środowisko szczególnie predestynowane dla wyartykułowania tej tezy. Kluczowe w tym kontekście będzie wskazanie, co uprawnia go do wprowadzenia mającej istotne ontologiczne znaczenie koncepcji pola kategorii i utożsamienia go z polem racjonalności. Ostatecznie stanie się możliwe lepsze zrozumienie, w jakim sensie w kontekście sformalizowanych teorii fizycznych Heller operuje pojęciem apofatyzmu filozoficznego, który wydaje się trafnie ujmować specyfikę jego poglądów na ontologiczne zobowiązania tych teorii i gdzie być może zbliża się on do niebezpiecznych myślowych pułapek. W swojej apofatycznej postawie Heller pozostaje blisko pierwszoplanowych postaci współczesnej fizyki i noblistów, Alberta Einsteina czy Rogera Penrose’a: fizyka nie mówi o tym, jaka rzeczywistość jest, ale pozwala stanąć na drodze do rzeczywistości.
Starting with the systematization of Michael Heller’s thesis of the mathematicity of the Universe, the inquiry carried out in this article will be devoted to the presentation and the critical analysis of why the category theory can be designated as the most suitable mathematical environment to articulate this thesis. The key task will be to show what motivates Heller to introduce an ontologically pregnant concept of the field of categories and to equate it with the field of rationality. Finally, it will become more transparent in what sense Heller utilizes the concept of the philosophical apophatism in the context of the formalized physical theories. Heller shares his apophatic attitude with such prominent figures of the theoretical physics as Albert Einstein and Roger Penrose: physics does not say what reality is but it places a physicist on the road to reality.
Studies conducted by political philosophers focus typically on the normative dimension. Grounded in decisions concerning the understanding of the world, sometimes with the participation of a personal ...God, and of man as a part of it, they lay the foundations of the order constituting an analogue of the cosmos, or the result of God’s will or evolution, or the effect of decisions made consciously by the ruling or those who legitimize them. The second dimension is of less interest to philosophers, as opposed to lawyers and political scientists who are interested also in political philosophy. This dimension has an institutional value and is connected with the investigation of “mechanisms” enabling the achievement of normative order. My considerations will involve various propositions in the two dimensions, made by two Polish authors from the 17th century.
The article seeks to elucidate the sense of Aristotle’s proairesis on the basis of selected fragments of the translation and commentary by Sebastian Petrycy of Pilzno. Petrycy renders proairesis as ...“choice or undertaking”. The author shows that the expression is used for a reason and demonstrates that proairesis in the full sense of the word creates: (1) undertaking in the sense of designating the goal to be achieved; (2a) own choice in the sense of a preferential choice, that is, choosing one course of action rather than another; (2b) own choice in the sense of the decision about proceeding with accepted course of action; (3) undertaking in the sense of starting (and continuing) the action leading to the achieving of the designated goal. In so doing, the author proves that Aristotle’s proairesis, according to Sebastian Petrycy of Pilzno, is constituted by “choice” and “undertaking” which are its features or elements. Furthermore, he shows that the activity of proairesis does not end before the action because it does overlap with action, at least in the sense that it starts the action.
This article describes mutual contacts and shared ideas of two outstanding writers and philosophers, Bolesław Miciński and Ignacy Witkiewicz (Witkacy), who despite a significant age difference were ...close friends. The philosophical problems they raised relate to the interwar intellectual atmosphere in Poland and Europe as well as lively discussions among literary critics and avantgarde writers. Witkiewicz was the first Pole to become acquainted with psychoanalysis; he made it significantly more familiar to Miciński, although their interpretations of Freud’s theory clearly diverged. Miciński was also a strong supporter of the Pure Form theory and realized its propositions in his works. He was also an advocate of a scientific approach to literary criticism through its firm grounding in philosophy. Witkacy was also a patron of his aesthetic views which were most fully set forth in an unpublished thesis, Reality and its Deformation in Art (1937), written under Władysław Tatarkiewicz’s supervision. They were both strongly opposed to any reductionism in philosophy; they were opponents of Vienna Circle physicalism and the anti-metaphysical approach of the Lvov–Warsaw school. In particular, Miciński saw the weakness of analytical thought and sought a more capacious form for philosophy. The final period of Miciński’s work shows a strong objection to totalitarianism and a mechanization of life which was also characteristic of Witkacy. For the author of A Portrait of Kant, Witkiewicz was surely a master of philosophy, but the question of how much was borrowed from the younger colleague by Witkacy, the author of The Shoemakers, remains open.
PDF
