Mioglobin je važan sarkoplazmatski protein koji daje boju mesu i mesnim proizvodima. Razgrađuje se u razdoblju post mortem i pri dugotrajnijim procesima obrade, kao što je dimljenje. U ovom je radu ...prvi put identificirano 11 fragmenata mioglobina nastalih prirodnim putem, određenih nakon dimljenja pršuta, čime je potvrđeno da je tijekom dimljenja nastala intenzivna proteoliza mioglobina. U istraživanju je upotrijebljena metoda jednodimenzionalne visokodjelotvorne tekućinske kromatografije u kombinaciji s nano tekućinskom kromatografijom, a uz primjenu uređaja za ionizaciju elektroraspršivanjem (ESI) te masenog spektrometra s kvadropolnim TOF uređajem. Podaci dobiveni analizom jednog ili više peptida primjenom dvojne spektrometrije masa uspoređeni su s podacima iz baza NCBInr i SwissProt pomoću pretraživača Paragon i Mascot. Na temelju tih podataka može se zaključiti koji su enzimi sudjelovali u hidrolizi mioglobina.
Objective. To quantify some meat quality physicochemical traits in Longissimus thoracis from hair sheep in southeast Mexico, and test if any of these traits effectively distinguish between genotypes. ...Materials and methods. Animals were 18 male lambs from the Dorper (Dp,n=6) and Katahdin (Kt,n=6) breeds, and F1 Dorper sire x Katahdin dam (DpxKt,n=6) crosses. They were slaughtered at 29.5±4.2 kg average weight, at 6.2±0.2 months. Proximate composition and physicochemical analyses were run of Longissimus thoracis samples, and a canonical discriminant analysis run to identify traits that distinguished between breeds. Results. Genetic group had no effect (p>0.05) on moisture (%), crude protein (%CP) and myoglobin content. It did affect (p<0.05) intramuscular crude fat (%IMF), ash (%) and cholesterol content. IMF (4.05%) and cholesterol (92.63 mg/100 g) were highest in Kt. Ash content (1.01%) was lowest in DpxKt. Values for pH did not differ between genetic groups and were within normal limits. Cooking and drip losses were highest in DpxKt. Chroma, L* and a* values were highest in Kt, providing fresh meat from this genotype a desirable bright red color. The distinction analysis identified drip loss, IMF, Chroma and a* as effectively separating the genotypes. Conclusions. Genetic group influenced intramuscular fat, cholesterol and ash contents, and four traits served to distinguish between genotypes. These are important data for producers and marketers as they aim to create fresh meat products with specific meat quality physicochemical traits that meet demand in a diversifying market that includes grilling and gourmet cuts.
Objetivo. Determinar el efecto del grupo genético sobre algunas características físico químicas asociadas a la calidad de carne en lomos (Longissimus thoracis) de ovinos de pelo del sureste mexicano. Materiales y métodos. Se evaluaron corderos machos del genotipo Dorper (Dp,n=6), Katahdin (Kt,n=6) y la cruza F1 semental Dorper x madres Katahdin (DpxKt,n=6), sacrificados con un peso promedio de 29.5±4.2 kg, a una edad de 6.2±0.2 meses. Las muestras L. thoracis fueron analizadas para determinar su composición proximal y sus características físicas. Resultados. El grupo genético no tuvo efecto (p>0.05) sobre % de humedad, % proteína cruda (%PC) y el contenido de mioglobina, por el contrario, afectó (p<0.05) al % de grasa intramuscular (%GCI), % de cenizas (%Cen) y el contenido de colesterol, siendo Kt, la que presentó un mayor contenido con 4.05% de GCI y 92.63 mg/100 g de Colesterol y DpxKt con la menor cantidad de cenizas (1.01%). Los valores de pH no mostraron diferencias estadísticas entre grupos genéticos y se encontraron dentro del rango normal. Las mayores pérdidas por cocción y pérdidas por goteo fueron para DpxKt, pero al igual que Kt tuvieron valores mayores de luminosidad (L*), rojo-verde (a*) y Cromaticidad, lo que confiere a la carne un color rojo brillante más deseable. Conclusiones. Algunas de las características fisicoquímicas estuvieron influenciadas por el grupo genético y los resultados deben ser considerados por la industria cárnica para incursionar en mercados que demanden cortes (para carne asada o platillos gourmet) con ciertas características fisicoquímicas asociadas a calidad.
RESUMO Objetivou-se avaliar a influência da suplementação com minerais biocomplexados sobre a qualidade da carne de frangos da linhagem Label Rouge, de ambos os sexos, criados em sistema alternativo. ...O delineamento experimental foi inteiramente ao acaso (DIC), disposto em esquema fatorial (3x2), sendo três dietas (controle; 0,50ppm de selênio; 0,40ppm de cromo) e dois sexos. Para a estabilidade lipídica, foi utilizado o DIC, disposto em esquema fatorial (3x2x2), sendo três dietas, dois sexos e dois tempos de armazenamento (zero e 12 meses). Os parâmetros avaliados no peito e na coxa foram: pH final, cor (L* - luminosidade, a* - índice de vermelho, b* - índice de amarelo, C* - índice de saturação e h* - ângulo de tonalidade), perda de peso por cozimento (PPC), força de cisalhamento (FC) e estabilidade lipídica. Além disso, foram avaliadas a proporção das formas químicas da mioglobina da coxa e a quantificação do conteúdo de selênio no peito. Não houve efeito isolado da dieta sobre os parâmetros físicos e químicos do peito e da coxa e sobre a concentração de selênio no peito. As fêmeas apresentaram médias superiores de L* (57,57), b* (10,55) e C* (10,60) do peito; e os machos de L* (55,09) da coxa. Entre os machos, as aves alimentadas com a dieta controle e com cromo expressaram valores superiores de FC da coxa em relação às suplementadas com selênio; para o tratamento com cromo, os machos apresentaram média superior de FC da coxa e, em contrapartida, para o tratamento com selênio, as fêmeas manifestaram a maior média. As amostras submetidas ao período de 12 meses de armazenamento mostraram maiores valores de substâncias reativas ao ácido tiobarbitúrico (TBARS) em ambos os cortes. A suplementação com cromo e selênio biocomplexados não provocou alterações na qualidade da carne; as fêmeas demonstraram melhores atributos de qualidade da carne.
ABSTRACT The objective of the present study was to evaluate the influence of the supplementation with biocomplexed minerals on the quality of the meat of label Rouge lineage chicken, of both genders, reared in an alternative system. The experimental design was completely randomized (CRD) in a factorial scheme (3x2), with three diets (control; 0.50ppm of selenium; 0.40ppm of chromium) and two genders. For lipid stability, the CRD arranged in a factorial scheme (3x2x2) was used, being three diets, two genders and two storage times (0 and 12 months). The parameters evaluated in the breast and in the thigh were: final pH, color (L* - luminosity, a* - red index, b* - yellow index, C* - saturation index and h* - tonality angle), weight loss per cooking (WLC), shear force (SF) and lipid stability. In addition, we evaluated the proportion of chemical forms of myoglobin of the thigh and the quantification of selenium content in the breast. There was no isolated effect of diet on the physical and chemical parameters of the breast and thigh and selenium concentration in the breast. Females had higher mean values of L* (57.57), b* (10.55) and C* (10.60) of the breast; and males of L* (55.09) of the thigh. Among males, poultry fed with the control diet and chromium showed higher SF values of the thigh than those supplemented with selenium; for the treatment with chromium, the males presented superior average of SF of the thigh and, in contrast, for the treatment with selenium, the females had the highest average. Samples submitted to the period of 12-month of storage showed higher values of substances reactive to thiobarbituric acid (TBARS) in both cuts. Supplementation with biocomplexed chromium and selenium did not cause changes in meat quality; females presented better attributes of meat quality.
Dor torácica é um motivo freqüente de procura aos serviços de emergências, sendo responsável por 5-7% do atendimento nestes setores. Muito interesse tem sido focado na identificação de síndrome ...coronariana aguda nestes pacientes, entre eles infarto agudo do miocárdio e angina instável. Além da história clínica, do exame físico e do eletrocardiograma, os marcadores séricos de lesão miocárdica têm um papel importante em estabelecer o diagnóstico etiológico da dor e também auxiliar no encaminhamento para unidades com monitorização intensiva. As troponinas e as mioglobinas têm sido estudadas como novos marcadores séricos de lesão miocárdica. As troponinas são marcadores novos, que trouxeram um novo paradigma à avaliação de risco em síndrome coronariana aguda. Os dados levantados apontam que as mesmas apresentam uma acurácia muito boa para detecção de infarto e, de forma mais importante, identificam pacientes com pior prognóstico a curto e médio prazo. Apesar das informações sólidas na área, não existe consenso da melhor estratégia a ser seguida para utilização destes marcadores. Troponinas têm sido preconizadas para todos os casos com suspeita de síndrome coronariana aguda, sendo que esta alternativa permite identificar um maior número de casos de infarto agudo do miocárdio, de acordo com classificação contemporânea. Se, por um lado, o custo do exame é um ônus para o sistema, do ponto de vista do hospital, a remuneração pelo novo diagnóstico compensa, além de sugerir maior eficiência no manejo dos casos de alto risco. Por outro lado, pacientes de baixo risco, sem alterações isquêmicas no eletrocardiograma e com marcadores séricos normais, podem se beneficiar de teste ergométrico precocemente. Se negativo, o mesmo tem um elevado valor preditivo negativo para eventos cardíacos até 6 meses da visita à emergência. A longo prazo, todos estes casos buscam atendimento médico com freqüência e precisam ser revistos em nível ambulatorial para assegurar um atendimento adequado. Unitermos: Dor torácica, infarto agudo do miocárdio, angina instável, troponinas, mioglobina, teste de esforço, custo-efetividade.
La rabdomiolisi è il risultato di un’alterazione della produzione o dell’utilizzo dell’adenosina trifosfato (ATP) da parte della cellula muscolare striata o di un fabbisogno energetico superiore alla ...capacità di produzione di ATP. Il risultato finale è un aumento eccessivo del calcio libero ionizzato nel citoplasma. Convenzionalmente, si distinguono le rabdomiolisi traumatiche e quelle non traumatiche, ma, in pratica, ogni situazione che provoca uno squilibrio tra apporti e fabbisogni metabolici delle cellule muscolari può portare a una rabdomiolisi. La lisi delle cellule muscolari striate scheletriche comporterà la liberazione nella circolazione sanguigna del loro contenuto. Le conseguenze possono, allora, andare da un semplice innalzamento della creatinina fosfochinasi plasmatica a una vera e propria ipovolemia con disturbi idroelettrolitici, insufficienza renale acuta e rischio per la prognosi vitale. I principali meccanismi all’origine delle rabdomiolisi includono i traumi e la compressione, l’ischemia e l’ipossia muscolare, l’attività muscolare eccessiva, le infezioni, le sostanze tossiche e i farmaci nonché le anomalie genetiche. Il punto chiave essenziale della gestione si basa su un riempimento vascolare precoce e adeguato per normalizzare la volemia e alcalinizzare le urine. L’alcalinizzazione delle urine mediante la somministrazione di bicarbonato di sodio può essere ipotizzata dopo il ripristino della volemia, quando il pH urinario resta inferiore a 6,5, sotto stretta sorveglianza, ma la sua efficacia non è chiaramente dimostrata. Non esiste una dimostrazione dell’efficacia dell’utilizzo precoce della depurazione extrarenale in caso di rabdomiolisi per prevenire l’evoluzione verso l’insufficienza renale. L’insufficienza renale è, nella maggior parte dei casi, reversibile. L’individuazione precoce della rabdomiolisi è fondamentale per pervenirne le complicanze.
La hemoglobina y la mioglobina son hemoproteínas que juegan un papel fundamental en el organismo ya que participan en el transporte de oxígeno. Sin embargo, debido a su estructura química, estas ...moléculas pueden ejercer efectos deletéreos cuando se liberan al torrente sanguíneo de forma masiva, como sucede en determinadas condiciones patológicas asociadas a rabdomiólisis o hemólisis intravascular. Una vez en el plasma, estas hemoproteínas se pueden filtrar y acumular en el riñón, donde resultan citotóxicas, principalmente para el epitelio tubular, e inducen fracaso renal agudo y enfermedad renal crónica. En la presente revisión analizaremos los distintos contextos patológicos que provocan la acumulación renal de estas hemoproteínas, su relación con la pérdida de función renal a corto y largo plazo, los mecanismos fisiopatólogicos responsables de sus efectos adversos y los sistemas de defensa que contrarrestan tales acciones. Por último, describiremos los distintos tratamientos utilizados actualmente y mostraremos nuevas opciones terapéuticas basadas en la identificación de nuevas dianas celulares y moleculares, prestando especial atención a los diversos ensayos clínicos que se encuentran en marcha en la actualidad.
Haemoglobin and myoglobin are haem proteins that play a key role as they help transport oxygen around the body. However, because of their chemical structure, these molecules can exert harmful effects when they are released massively into the bloodstream, as reported in certain pathological conditions associated with rhabdomyolysis or intravascular haemolysis. Once in the plasma, these haem proteins can be filtered and can accumulate in the kidney, where they become cytotoxic, particularly for the tubular epithelium, inducing acute kidney failure and chronic kidney disease. In this review, we will analyse the different pathological contexts that lead to the renal accumulation of these haem proteins, their relation to both acute and chronic loss of renal function, the pathophysiological mechanisms that cause adverse effects and the defence systems that counteract such actions. Finally, we will describe the different treatments currently used and present new therapeutic options based on the identification of new cellular and molecular targets, with particular emphasis on the numerous clinical trials that are currently ongoing.
La rabdomiolisis desencadenada por ejercicio es una entidad clínica bien definida. Su importancia está dada por las complicaciones que puede tener y el impacto que tiene su atención para los ...servicios de salud, siendo evitable mediante un adecuado programa de entrenamiento. El presente trabajo describe los casos de pacientes con este padecimiento, que se presentaron al Servicio de Emergencias Médicas (SEM) del Hospital San Juan de Dios (HSJD), entre los meses de octubre 2006 a octubre 2007, haciendo énfasis en las complicaciones y en la descripción del perfil de casos con mayor riesgo. Al momento de recopilar los datos, no se encontró registro de algún trabajo similar en nuestro medio. Principalmente afectó a mujeres jóvenes, que hicieron spinning por primera vez en su vida, con una duración cercana a una hora y que no recibieron educación alguna acerca de la intensidad del ejercicio, de acuerdo a su nivel basal de acondicionamiento físico. Finalmente, la complicación más severa fue la insuficiencia renal aguda (IRA).
Cincuenta y siete pacientes que acudieron al Cuerpo de Guardia del Instituto de Cardiología y Cirugía Cardiovascular con sospecha clínica de infarto agudo de miocardio y su electrocardiograma no fue ...concluyente, se les realizó la determinación cualitativa de mioglobina y CK-MB y además, la cuantitativa de CK total. El supradesnivel del segmento ST menor de 2 mm en derivaciones precordiales y más pequeño de 1 mm en derivaciones de miembro y el bloqueo completo de la rama izquierda fueron las dos alteraciones que más frecuentemente impidieron el diagnóstico eléctrico. En 30 pacientes se confirmó evolutivamente el diagnóstico de infarto. La sensibilidad de la mioglobina y de la CK-MB fue del 68 y 70 % respectivamente, la especificidad del 59 y 57 %, el valor predictivo positivo del 57 y 47 % y el valor predictivo negativo del 70 y 78 %. El tiempo en obtener el resultado de las enzimas cualitativas fue de 47 min, y el resultado de la enzima cuantitativa fue de 115. El intervalo inicio de los síntomas- obtención del resultado utilizando el kit enzimático cualitativo fue de 240 min y el de la CK total fue de 378.
Marcadores biológicos de necrosis miocárdica Santaló Bel, Miguel; Guindo Soldevila, Josep; Ordóñez Llanos, Jordi
Revista española de cardiologia,
2003, 2003-1-00, Volume:
56, Issue:
7
Journal Article
Peer reviewed
La aparición de los nuevos marcadores biológicos de daño miocárdico, especialmente troponinas y mioglobina, ha supuesto un notable avance en el manejo de los pacientes con síndrome coronario agudo.
...Entre los marcadores biológicos de daño miocárdico destacan de manera especial las troponinas cardíacas (TnTc o TnIc), por su cardioespecificidad, y la mioglobina, por su combinación de sensibilidad y precocidad diagnóstica. El análisis seriado y el uso combinado de ambos marcadores permite cubrir las necesidades diagnósticas, pronósticas y de indicación terapéutica del síndrome coronario agudo. Sin embargo, a pesar sus indudables ventajas, hay que enfatizar la importancia de conocer sus limitaciones e interpretar sus resultados teniendo siempre muy en cuenta el contexto clínico de paciente.
New biological markers of myocardial injury have improved the management of patients with acute coronary syndromes.
Among these markers, the most relevant are the cardiac troponins (troponin I and troponin T) because of their cardiospecificity, and myoglobin because of its combination of diagnostic sensitivity and usefulness for an early diagnosis. The serial analysis and combined use of both markers fulfill all diagnostic and prognostic requirements, and are helpful in indicating therapeutic strategies for acute coronary syndromes. However, these markers also have limitations, and their concentrations should always be interpreted in the light of the patient's clinical status.
Se pretende evaluar el rendimiento pronóstico de los marcadores bioquímicos en pacientes que consultan en un servicio de urgencias con una unidad de dolor torácico.
Estudio monocéntrico y prospectivo ...de 321 pacientes consecutivos con sospecha de angina inestable IIIB y menos de 12 h de evolución. Se analizó CPK, CPK MB masa, mioglobina y troponina cardíaca T a las 6, 12 y 18 h del inicio del cuadro. Se comparó la utilidad pronóstica según el punto de corte y tiempo de evolución de los síntomas, analizando la concordancia entre las determinaciones y comprobando su valor independiente mediante análisis multivariado de regresión logística.
La CPK masa y la mioglobina alcanzaron las máximas sensibilidad y especificidad para nuevos episodios isquémicos en los límites del laboratorio a las 6 h, no así en la troponina T, en la que hay que esperar a las 12 h con los límites prefijados por el laboratorio. Un punto de corte de troponina cardíaca T superior a 0,04 ng/ml a las 6 h del dolor torácico se convierte en la variable aislada con una mayor relación sensibilidad-especificidad para nuevos episodios isquémicos y aporta, además, una excelente concordancia con la determinacion a las 12 h.
Una única determinación bioquímica de troponina T a las 6 h del inicio del dolor torácico parece suficiente para completar la estratificación pronóstica añadiéndola a variables clínicas y de electrocardiograma. El mejor punto de corte pronóstico de troponina T se sitúa en 0,04 ng/ml a las 6 h del inicio del dolor torácico.
The prognostic value of biochemical markers in relation to time since onset of chest pain was evaluated in an emergency room with a chest pain unit.
In a single-center, prospective study we included 321 consecutive patients admitted to the emergency room with suspected unstable angina IIIB and an evolution of less than 12 hours. Blood samples were collected for CPK, CPK MB mass, myoglobin, and cardiac troponin T assays 6, 12, and 18 h after the onset of pain. ROC curve analysis was carried out to compare biochemical markers in terms of cutoff values and time since onset of pain. We determined the relation between prognosis and biochemical markers before and after adjustment for baseline characteristics.
CPK mass and myoglobin showed the maximum sensitivity and specificity for new ischemic recurrences 6 hours after the onset of chest pain with laboratory cutoff values. We had to wait 12 h after the onset of pain for troponin T to be useful using the laboratory cutoff value (0.1 ng/ml). A single determination 6 hours after onset of chest pain of cardiac troponin T above 0.04 ng/ml was the most sensitive and specific marker for new ischemic recurrences.
A single blood determination of cardiac troponin T 6 hours after the onset of chest pain complete the prognostic stratification in combination with clinical and ECG variables. The best cutoff point of cardiac troponin T, based on univariate and multivariate analysis, was 0.04 ng/ml 6 h after the onset of chest pain.