Razprava je prvi poskus vseobsegajočega uvida v »popularno glasbeno kulturo« obdobja baroka na Hrvaškem. Uvodnemu razmišljanju sledi opisni pregled obstoječe bibliografije zbira ohranjenih muzikalij. ...Ureditev sledi vodilom sv. Bonaventure (14. stoletje), ki razlikuje med štirimi vrstami piscev besedil: scriptor, compilator, commentator in auctor. Zadnji del razprave nudi nekaj preliminarnih zaključkov, ki puščajo odprto pot za nadaljnje raziskave in razprave.
Vaporwave kao muzički žanr s ograničenim brojem uglavnom anonimnih izvođača, ali i veoma ograničenim trajanjem od samo nekoliko godina, neodvojivo je povezan sa fenomenom interneta koji funkcioniše ...ne samo kao prostor u komе se susreću muzičari i njihova publika, već i kao primarni kulturni okvir ovog žanra. Oslanjajući se na tehnike obrade već postojećih muzičkih izraza, kao i na vizualne predstave i reference na popularnu kulturu devedesetih godina prošlog veka, označene u kontekstu žanra kao „estetika”, vaporwave teži da iskaže i probudi kod svojih slušalaca nostalgiju za vremenom ranih početaka interneta, oblikujući svoj izraz, kako muzički tako i vizualni, sa ciljem da deluje „kao da” dolazi iz drugog vremena. Fenomen vaporwave-a razmatraće se kroz nekoliko centralnih i međusobno povezanih pitanja – na koji način se tehnike obrade zvuka, vizualne predstave i elementi popularne kulture dovode u međusobnu vezu u okviru muzičkog žanra doprinoseći njegovoj multimedijalnoj prirodi, kako se ovi elementi odvajaju od svojih primarnih tumačenja u procesima rekontekstualizacije i stvaranja specifičnog brikolaža, i na kom kulturnom znanju se zasniva kompetencija za učešće u ovakvim formama kulturne komunikacije.
Domaći film „Ringeraja“ (2002) predstavlja građu na osnovu koje se analiziraju kulturne predstave i preovlađujući stereotipi o etnologiji i antropologiji u lokalnoj sredini. Pored analize ...predstavljanja etnologije kao profesije i konteksta unutar kojeg se etnologija pojavljuje, u radu se razmatra i zamišljanje lika fiktivnog naučnika etnologa/antropologa u popularnoj imaginaciji. Uočavaju se sličnosti i razlike između domaćih predstava o etnologiji/etnolozima i predstava o antropologiji/antropolozima u globalnoj popularnoj kulturi. Poređenjem imaginarnog etnologa/antropologa i načina rada stvarnih etnologa/antropologa u radu se raspravlja o javnom imidžu discipline nakon dvehiljaditih godina.
Law and film is a quickly-developing interdisciplinary branch which has recently been getting more and more attention, while being almost completely ignored in the Republic of Croatia. The themes ...that law and film cover are various. Firstly, it can be observed how law and film affect each other and how that interrelation affects the opinions of citizens – i.e. the progress of legal culture overall. Also, film can be observed as a sort of source of law, since certain films and/or scenes can serve as case studies. In this topic there will be mention of several famous films which are entirely (or most of the time) set in a courtroom (so-called courtroom dramas).
Sledeći putanje koje je u domaćoj antropologiji već utabala poddisciplina antropologija filma, a pre svega antropološka „sekcija“ za proučavanje naučne fantastike, analitički fokus ovog rada čini ...film Ljudi i kokoške (Men and Chicken). Nasuprot kritičarima koji su u njemu videli „nečitljivu, morbidnu i ciničnu postmodernu grozotu“, osnovna teza rada jeste da nam film Ljudi i kokoške pomaže ne samo da preispitamo javne predstave o nauci već i da osvetlimo nade, strahove i konceptualne dileme kojima zamajac daje razvoj savremenih biotehnologija. On nam pomaže da, na jednom proizvodu popularne kulture bliskom iskustvu najšire publike, analiziramo način na koji filmski imaginarijum obrađuje „paradoks koji leži u jezgru“ zapadne misli – istovremenu tvrdnju da su ljudi životinje i da je animalnost sušta suprotnost onome što držimo za ljudsko. Paradoks o kojem je reč ne mora biti intelektualna poslastica za dokoličarski um, niti prilika za demonstraciju čudotvorne moći analitičkog postupka levistrosovskog tipa, već vrlo relevantno pitanje u aktuelnim institucionalnim i javnim raspravama povodom stvaranja hibridnih embriona/vrsta u čijem su središtu nastojanja da se ustanovi biološki, moralni i kulturni status ljudi, ne-ljudi i hibrida.
U ovome radu polazim od rasprava posvećenih odnosu ukusa i društvenih razlika, upozoravajući kako se u tim tekstovima nerijetko nekritički preuzima Bourdieuovo razumijevanje ukusa kao izravno i ...jednosmjerno determiniranih klasom kao povlaštenom kategorijom društvene analize. S tim raspravama stupam u dijalog kroz prizmu figure obožavateljice kao plodnoga čvorišta suvremenih diskursa o popularnoj kulturi i ukusu, oslanjajući se pritom na paradigmu djevojačkih studija, koji kulturi pristupaju uvodeći rod i dob kao analitički značajne kategorije. Prateći proces kojim se figura obožavateljice artikulira u različitim povijesnim kontekstima pokazujem kako upravo rod i dob igraju važnu ulogu u diskurzivnoj proizvodnji opreke između popularne i visoke, odnosno različitih oblika popularne kulture. Analizom suvremenoga diskursa hrvatskih i stranih glazbenih kritičara dolazim do zaključka kako figura obožavateljice djeluje kao diskurzivno utjelovljenje pojmova povezanih s deprivilegiranim polom spomenute opreke, kojemu se suprotstavlja kritičar kao branitelj dobroga ukusa. Pritom ukazujem na činjenicu da se patologizacijom figure obožavateljice prikriva ključni značaj rada i potrošnje te same subjektne pozicije obožavateljice za dobit kulturne industrije te održavanje pozicije autentičnoga Subjekta kulture koju zastupa kritičar.
Cilj ovog rada je da ukaže na potrebu revitalizovanja TV estetike budući da je za tradiciju televizijskog stvaralaštva kod nas, dugu sada već šest decenija, važno utvrđivati koja su televizijska dela ...vredna, manje vredna ili možda nevredna prema kriterijumima klasične kao i popularne TV estetike. Da bi se to utvrdilo u slučaju TV serije „Grlom u jagode“, korišćen je interdisciplinarni pristup i tri vrste analiza koje obogaćuju i proširuju horizonte estetičkih promišljanja pokazujući zašto se ova serija u dosadaš- njem televizijskom nasleđu može smatrati vrhunskim delom jugoslovenske popularne TV estetike.
Domaća kulturološka, komunikološka i medijska istraživanja uglavnom se nisu bavila ideološkim i političkim aspektima popularnih TV programa i njihovom ulogom u formiranju dominantnih kulturnih ...obrazaca u drugoj polovini 20. veka. Zato ovaj rad predstavlјa pokušaj da se pažnja istraživača refokusira na dublјa iščitavanja ideoloških i diskurzivnih značenja popularne televizijske kulture jugoslovenskog doba, te je za jedno novo i drugačije viđenje i analizu izabrana TV serija Otpisani. Iako nastala u široko zasnovanom diskursu jugoslovenske zajednice i socijalizma, uz veća finansijska sredstva i kreativnu snagu stvaralaca samog projekta, ona najavlјuje diskurzivne procepe različitih poredaka i krupne društveno-istorijske rezove. Takođe, ona zasniva nove kulturne obrasce u izgradnji kulturnog identiteta i kolektivnog pamćenja nekoliko generacija koje su stasale na bivšim jugoslovenskim prostorima.
Stil odevanja Žakline Kenedi jedno je od opštih mesta istorije mode, popularne kulture ali i savremene politike. Sa znatno manje pažnje razmatralo se oblačenje Džona Kenedija. Iako na prvi pogled ne ...toliko interesantan kao „modni ukus“ prve dame, predsednikov način odevanja nije bio ništa manje promišljen. Ako, pak, promene u odevanju označimo kao socijalne promene i pokazatelj svih oblika društvene diferencijacije: bračnog statusa, pola, zanimanja, verske i političke pripadnosti, način na koji su Kenedijevi predstavljeni u javnosti postaje višestruko zanimljiv – od (brižljivo planiranih) fotografija i nastupa do umetnosti i kulture. Imajuć i na umu da su šezdesete godine trenutak kada se aproprijacija popularnog i fikcionalnog vrać a u modernu umetnost, te opšte promene svojstvene novom životnom stilu ali i slojevitu sliku kako američke unutrašnje politike, tako i hladnoratovske mape sveta, pažljivo promišljeni „imidž“ predsedničkog para može se posmatrati kao svojevrsna metafora jedne složene epohe.
Jacqueline Kennedy’s style is one of the mainstays of the history of fashion and popular culture, as well as contemporary politics. John Kennedy’s way of dressing garnered much less attention. Even ...though, at first glance, not as interesting as the first lady’s “fashion sense”, the president’s style was no less thought-out. If, however, we view the changes in clothing as social changes and a determinant of various kinds of social differentiation: marital status, sex, occupation, religious and political affiliation, the way in which the Kennedys were presented to the public becomes more interesting – from the (carefully planned) photos and appearances to art and culture. Having in mind that the 1960s were a time when the appropriation of popular and fictional came back into modern art, and that general changes inherent in the new lifestyle, as well as a layered image of American internal politics, and the cold war map of the world, the carefully thought-out image of the presidential couple can be viewed as a specific kind of metaphor for a complicated time.
PDF
