Učiteljska je profesija emocionalno zahtjevna profesija te učitelji navode kako u svom poslu doživljavaju različite ugodne i neugodne emocije značajnoga intenziteta. Različite emocije koje učitelji ...doživljavaju u odnosu s profesionalnim aktivnostima mogu utjecati na njihov profesionalni, ali i osobni razvoj. Učestalo se doživljavanje negativnih emocija u svakodnevnom radu u odnosu s učenicima, roditeljima, kolegama i nadređenima, uz doživljaj emocionalne iscrpljenosti (kao važnog aspekta sagorijevanja na poslu) može nepovoljno odraziti na psihološku dobrobit učitelja te povećati zastupljenost i psihopatoloških simptoma.
U ovom je istraživanju ispitana uloga različitih emocija koje učitelji mogu doživjeti u odnosu s učenicima u razredu, roditeljima i obrazovnim sustavom, kao i doživljaj emocionalne iscrpljenosti u objašnjenju zastupljenosti anksioznih, depresivnih i somatizacijskih simptoma kod učitelja. Istraživanje je provedeno na uzorku od 1149 osnovnoškolskih učitelja predmetne nastave iz različitih hrvatskih regija. Ukupno je sudjelovalo 210 učitelja i 939 učiteljica u dobi između 24 i 65 godina. S obzirom su na rodne razlike u zastupljenosti pojedinih psihopatoloških simptoma provedene zasebne analize na poduzorcima učitelja i učiteljica. Provedbom je hijerarhijskih regresijskih analiza utvrđeno da, uz kontrolu duljine radnog staža (koja značajno doprinosi objašnjenju simptoma somatizacije kod učiteljica), određene emocije (zasićenost, ljubav, ljutnja i beznađe doživljene u odnosu s učenicima; anksioznost doživljena u odnosu s roditeljima, te doživljaj razočaranosti u obrazovni sustav), kao i doživljaj emocionalne iscrpljenosti ostvaruju značajne samostalne doprinose objašnjenju anksioznih, depresivnih i somatizacijskih simptoma učitelja. Dobiveni rezultati upućuju na to da objašnjenju psihopatoloških simptoma učitelja i učiteljica u najvećoj mjeri pridonosi doživljaj emocionalne iscrpljenosti kao posljedica svakodnevnog pritiska na poslu.
Teaching profession is considered emotionally demanding since teachers experience a variety of positive and negative emotions of significant intensity at work. Emotions they experience in relation to their professional activities can affect their professional and personal development. Frequent experiences of teachers' negative emotions in relation to students, parents, colleagues or educational system in general as well as feelings of emotional exhaustion (as an important aspect of burnout), can have a negative impact on teachers' psychological well-being and increase the occurrence of psychopathological symptoms. The aim of this study was to examine the role of emotions (experienced in relation to students, parents, and educational system) and emotional exhaustion in explaining symptoms of anxiety, depression, and somatization among teachers. The study was conducted on a sample of 1149 subject-specific elementary school teachers from different regions in Croatia. A total of 210 male and 939 female teachers, aged between 24 and 65, participated in the study. Considering the expected gender differences in the prevalence of psychopathological symptoms, hierarchical regression analyses were conducted separately on the subsamples of male and female teachers. Results showed that, after controlling for working experience (which explains the somatization symptoms), certain emotions (exhaustion, love, anger, and hopelessness experienced in relation to students; anxiety experienced in relation to parents; and disappointment with educational system) and emotional exhaustion significantly explain the symptoms of anxiety, depression, and somatization among teachers. The obtained results emphasise the importance of emotional exhaustion, which results from daily stressors and pressures at work, in explaining psychopathological outcomes in the teaching profession.
El oficio de maestro pertenece al grupo de oficios emocionalmente exigentes y los maestros afirman que en su trabajo experimentan varias emociones agradables y desagradables de intensidad significativa. Diferentes emociones que los maestros experimentan en relación con sus actividades profesionales pueden influir en su desarrollo tanto profesional, como personal. Frecuentes emociones negativas en su trabajo cotidiano con los alumnos, padres, colegas y superiores, junto con la sensación de agotamiento emocional (como aspecto importante del agotamiento en el trabajo), pueden reflejarse negativamente al bienestar psicológico de los maestros y aumentan la presencia de los síntomas psicopatológicos.
En esta investigación se ha examinado el papel de diferentes emociones que los maestros pueden experimentar en su relación con los alumnos, padres y sistema educativo, igual que la sensación del agotamiento emocional para explicar los síntomas ansiosos depresivos y somatizados. La investigación se ha llevado a cabo en la muestra de 1149 maestros que enseñan cierta materia en colegio. Participaron 210 maestros y 939 maestras de toda Croacia que tienen la edad de entre 24 y 65 años. Tomando en consideración las diferencias de género para determinar la presencia de ciertos síntomas psicopatológicos, se han llevado a cabo análisis separados para las submuestras de maestros y maestras. Teniendo en cuenta también años de servicio (que contribuyen significativamente a la explicación de lo síntomas de somatización de las maestras), a través de los análisis de la regresión jerárquica se ha determinado que ciertas emociones (saciedad, amor, cólera y desesperación experimentadas en la relación con los alumnos, ansiedad experimentada en la relación con los padres y decepción en cuanto al sistema educativo), tanto como la sensación de agotamiento emocional, contribuyen significativamente (cada uno de ellos) a la explicación de síntomas ansiosos, depresivos y somatizados de los maestros. Los resultados obtenidos indican que lo que más contribuye a la explicación de síntomas psicopatológicos que muestran los maestros y las maestras es la sensación de agotamiento emocional como consecuencia de la presión cotidiana en el trabajo.
The aim of this study was to identify and analyse professional stressors, evaluate the level of stress in nurses in Intensive Care Units (ICU), and assess the correlation between the perception of ...stress and psychological and somatic symptoms or diseases shown by nurses. The research, designed as a cross-sectional study, was carried out in the Intensive Care Units (ICU), in health centres in Serbia. The sample population encompassed 1000 nurses. Expanded Nursing Stress Scale (ENSS) was used as the research instrument. ENSS revealed a valid metric characteristic within our sample population. Nurses from ICUs rated situations involving physical and psychological working environments as the most stressful ones, whereas situations related to social working environment were described as less stressful; however, the differences in the perception of stressfulness of these environments were minor. Socio-demographic determinants of the participants (age, marital status and education level) significantly affected the perception of stress at work. Significant differences in the perception of stressfulness of particular stress factors were observed among nurses with respect to psychological and somatic symptoms (such as headache, insomnia, fatigue, despair, lower back pain, mood swings etc.) and certain diseases (such as hypertension, myocardial infarction, stroke, diabetes mellitus etc). In view of permanent escalation of professional stressors, creating a supportive working environment is essential for positive health outcomes, prevention of job-related diseases and better protection of already ill nurses.
Cilj je ovoga rada bio identificirati i analizirati profesionalne stresore, procijeniti razinu stresa kod medicinskih sestara u jedinicama intenzivne njege te procijeniti korelaciju između percepcije stresa i prisutnosti psiholoških i somatskih simptoma ili bolesti kod medicinskih sestara. Istraživanje je provedeno u obliku studije presjeka u Jedinicama intenzivne njege u zdravstvenim centrima u Srbiji. Uzorak se sastojao od 1000 medicinskih sestara-tehničara. Za procjenu i analizu profesionalnih stresora korišten je upitnik Expanded Nursing Stress Scale (ENSS), koji je pokazao validne metrijske karakteristike na našoj ispitanoj populaciji. Medicinske sestre u Jedinicama intenzivne njege ocijenile su situacije iz fizičkoga i psihološkoga radnog okruženja kao izrazito opterećujuće, a situacije iz socijalnoga radnog okruženja kao manje opterećujuće. Razlika u percepciji stresogenosti navedenih radnih okruženja nije bila statistički značajna. Sociodemografske determinante ispitanika (dob, bračno stanje i stupanj obrazovanja) značajno utječu na percepciju stresa na radnom mjestu. Utvrđena je statistički značajna razlika u opažanju stresogenosti pojedinih stresnih situacija na radnom mjestu između medicinskih sestara u odnosu na postojanje psihosomatskih simptoma (kao što su glavobolja, nesanica, umor, očaj, bol u leđima, česte promjene raspoloženja) ili određenih bolesti (kao što su povišena hipertenzija, infarkt miokarda, cerebrovaskularni inzult, šećerna bolest). Zbog sve izraženije prisutnosti profesionalnih stresora nužno je poduzeti određene strateške mjere kod medicinskih sestara u Jedinicama intenzivne njege. Strateške mjere podrazumijevaju unaprjeđenje psihosocijalne radne klime, što bi unaprijedilo njihovo zdravlje i spriječilo nastanak bolesti u svezi s radom, ali i omogućilo bolju zaštitu već oboljelim medicinskim sestrama.
Demencija i psihički poremećaji Mimica, Ninoslav; Kušan Jukić, Marija
Medicus (Zagreb, Croatia : 1992),
11/2017, Volume:
26, Issue:
2 Psihijatrija danas
Journal Article
Peer reviewed
Open access
Pojava psihičkih simptoma u osoba koje boluju od Alzheimerove bolesti i drugih demencija jedan je od većih izazova u skrbi za oboljele. Psihički poremećaji u smislu depresije, psihotične ...dekompenzacije stanja i delirija superponiranog na demenciju mogu znatno utjecati na kognitivne funkcije, ubrzati njihovu deterioraciju i odraziti se na funkcioniranje osoba s demencijom i njihovu samostalnost u aktivnostima svakodnevnog života. Psihički simptomi u okviru pojedinih kliničkih slika (primjerice, depresivne ili psihotične) nalažu intervencije u planu liječenja osoba s demencijom, primjenu psihofarmaka i niza nefarmakoloških metoda, kao i liječenje tjelesnog komorbiditeta uz razmjerno visok rizik od pojave nuspojava, interakcija lijekova i različitih komplikacija.
The aim of this study was to determine the frequency of ocular symptoms and compare the demographic and clinical characteristics in AR patients depending on sensitisation to various types of ...aeroallergens.
Allergic rhinitis is defined as an IgE-mediated inflammation of the lining of the nose that is characterized by nasal symptoms, including nasal congestion, sneezing, itching of nose and runny nose. Patients suffering from allergic rhinitis frequently experience ocular symptoms such as ocular redness, eye itching and tears. The frequency of ocular symptoms in our study population was 27,6%. No statistical significance was found in the mean ages of the patients who did or did not experience ocular symptoms p>0,05 (p=0,243). Our results indicated that there were no statistical differences (p>0,05) among the groups of allergic rhinitis patients based on experiencing nasal symptoms according to the types of aeroallergens. Our results indicated that there were significant experiences of ocular symptoms in patients who were sensitised to outdoor aeroallergens (p<0,001) and significant sensitisation to both outdoor and indoor aeroallergens (p<0,05). Experiencing the examined ocular symptoms, including ocular redness, eye itching and tears, demonstrated highly statistical significance (p<0,001) among the groups of allergic rhinitis patients who were sensitised to indoor aeroallergens and outdoor aeroallergens, and there was statistical significance (p<0,05) among the groups of allergic rhinitis patients who were sensitised to indoor aeroallergens and both types of aeroallergens (indoor and outdoor).
Ocular symptoms are more common in patients who are sensitised to outdoor aeroallergens.
Benigna hiperplazija prostate (BPH) karakterizirana je umnažanjem žljezdanih i/ili stromalnih elemenata prostate. Ona može dovest do uvećanja prostate i uzrokovati smetnje mokrenja donjeg dijela ...mokraćnog sustava (LUTS). Rast prostate ovisan je o dobi i utjecaju spolnih hormona, prvenstveno dihidrotestosterona. Simptomi se dijele na iritatvne, opstruktvne i postmikcijske. U osnovnu obradu pacijenata spada anamneza, korištenje upitnika o smetnjama mokrenja, dnevnik mokrenja, fizikalni pregled, analiza urina, serumska koncentracija kreatinina i prostata specifčnog antigena, mikciometrija i mjerenje rezidualnog urina. Terapiju se odabire na osnovi smetnji koje pacijent ima i rezultata dijagnostčke obrade. Prvi korak u liječenju predstavljaju određene promjene u ponašanju i prehrani. U pacijenata s blagim smetnjama preporučuje se aktivno praćenje. U ostalih pacijenata započinje se s medikamentoznom terapijom. Mogućnost medikamentozne terapije su mnogobrojne: blokatori alfa adrenergičkih receptora, inhibitori 5-alfa-reduktaze, antagonisti muskarinskih receptora, analog vazopresina – dezmopresin, agonisti beta-3 adrenergičkih receptora, inhibitori 5-fosfodiesteraze, fitoterapija i kombinirana terapija. U slučaju neuspjeha medikamentozne terapije ili prisutnost komplikacija BPH-a preporučuje se kirurško liječenje.
Prepoznavanje i liječenje infekcije kronične rane iznimno je kompleksan posao pri kojem je nužan timski rad i svrsishodno postupno rješavanje problema. infekcija kronične rane je najrizičnija ...komplikacija, jer može dovesti do smrti bolesnika. principi najbolje kliničke prakse obuhvaćaju temeljitu obradu bolesnika s obzirom na endogene bolesti i čimbenike rizika, definiranje mjesta infekcije i karakteristika rane uz kliničke simptome infekcije. temeljem statusa rane indiciraju se dijagnostički postupci i utvrđuje uzročnik i njegova osjetljivost na antibiotike. S obzirom na težinu kliničke slike radi se plan kirurških intervencija, gdje je temeljni postupak debridement ili se primjenjuju potporne metode liječenja, a izbor ovisi o indikacijama i kontraindikacijama. Ciljana metoda liječenja infekcije je sistemska primjena antibiotika uz debridement. značajno je da pri radu s kroničnom inficiranom ranom moramo poštivati principe asepse i antisepse. U kliničkoj praksi postoji raskorak između prihvaćenih kriterija učinkovitog liječenja temeljenog na „evidence base practice“ te objektivnih i subjektivnih problema koji to onemogućuju. tako se prema statističkim podatcima 50 % antibiotika netočno propisuje, izgubi ili propadne, a samo polovica bolesnika se liječi korektno. vrijeme je konsenzusa i prihvaćanja činjenica koje su značajne za liječenje kronične inficirane rane, tj. „medicine temeljene na dokazima“.
Medically unexplained symptoms and chronic functional syndromes are common but few healthcare professionals have had formal training about their connection to psychosocial issues. A systematic ...approach to diagnosis and treatment based on experience with over 7000 of these patients is described. Outcomes improve with assessment for and treatment of current life stresses, the prolonged impact of adversity in childhood and somatic presentations of depression, post-traumatic stress, and anxiety disorders.
Systemic scleroderma (SSc) is a multisystem disease with microvascular abnormalities, autoimmune disorders, excessive collagen production and deposition, and fibrosis of the skin and internal organs. ...According to the simplest, though incomplete classification, there are two forms of SSc: diffuse and limited (formerly acrosclerosis). CREST syndrome is a subtype of limited SSc, characterized by: calcinosis, Raynaud’s phenomenon, esophageal dysfunction, sclerodactyly, and telangiectasia. We present a patient with all the features of the CREST syndrome, which appeared at the age of 43 and lasted for 23 years. The patient presented with a gradual development of symptoms during the first ten years, from Raynaud’s phenomenon, skin sclerosis, calcinosis, telangiectasia, and esophageal dysmotility. The diagnosis was based on clinical findings and relevant diagnostic procedures. The article presents a literature review on the epidemiology, etiology, pathophysiology, clinical manifestations, various attempts at classification, diagnostic criteria, and therapeutic modalities.
When classifying systemic scleroderma into two main types — diffuse and limited, with CREST syndrome as a variant of the latter, it should be pointed out that both types represent clinical forms of systemic sclerosis, share similar visceral involvement, laboratory abnormalities and course which is variable, as was the case in our patient.
Namen. Namen raziskave je bil ugotoviti, kateri bolezenski simptomi se najpogosteje pojavljajo pri odraslem prebivalstvu Slovenije in določiti njihovo prevalenco in dejavnike, ki nanjo vplivajo. ...Metode. Raziskava je bila presečna opazovalna in je potekala s pomočjo računalniško podprtega telefonskega anketiranja - CATI. Vključena sta bila 1002 prebivalca, stara med 15 in 90 let. Telefonski intervju je zajemal vprašanja o pojavnosti 23 bolezenskih simptomov, njihovem trajanju in o demografskih podatkih. Izsledki. Slovensko prebivalstvo ima najpogosteje težave z bolečinami v hrbtenici (409 oseb - 40,8 %), bolečinami v sklepih (334 oseb - 33,4 %), s prekomerno utrujenostjo (308 oseb - 30,7 %), z živčnostjo (285 oseb - 28,4 %), glavobolom (280 oseb - 27,9 %), razdražljivostjo (261 oseb - 26,1 %) in z nespečnostjo (259 oseb - 25,8 %). Statistično pogosteje so se bolezenski simptomi pojavljali pri ženskah, starejših, nižje izobraženih, ljudeh z nižjim osebnim dohodkom, nezaposlenih, upokojenih in tistih z znano kronično boleznijo. Neodvisna napovedna dejavnika za prisotnost vsaj enega bolezenskega simptoma sta ženski spol in prisotnost kronične bolezni. Sklepi. Slovensko prebivalstvo je znatno obremenjeno z bolezenskimi simptomi, saj 77,3 % vprašanih bremeni vsaj en bolezenski simptom. Raziskava je odkrila skupine prebivalstva, ki so bolezenskim simptomom še posebej podvržene (ženske, starejši, kronični bolniki, ljudje z nižjim socioekonomskim statusom) in katerim bi morala biti namenjena še posebna pozornost na ravni primarnega zdravstvenega varstva in preventivne dejavnosti
U ovom se radu tematski obrađuje pandemija Covid-19 koja je zadesila svijet krajem 2019. godine i njezin utjecaj na dojenje. Autorica na temelju dostupne literature iznosi podatke kako se virus ...prenosi, koji su najčešći simptomi zaraze te koji je postotak smrtnosti od koronavirusa, te kako on utječe na dojenje, koje su mjere opreza i što sugerirati majkama. Naglašava se važnost praćenja dostupnih smjernica te edukacije zdravstvenih djelatnika, kao i trudnica i majki, odnosno cijele obitelji.
PDF
