Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia głównych wątków teologii muzyki w ujęciu Kasjodora (ok. 485-580), którego życiowym posłannictwem było zachowanie grecko-rzymskich wartości kulturowych. Pracował nad syntezą kultury starożytnej z kulturą świata chrześcijańskiego. Przyczynił się do ocalenia spuścizny myśli antycznej w czasach zamętu i barbarzyństwa. Był wzorem spotkania kultur, dialogu, pojednania. Kasjodor założył Vivarium – wspólnotę monastyczną, w której praca intelektualna mnicha była uznawana za niezwykle cenną. Dla ludzi Kościoła, takich jak Kasjodor, wielką wartością sztuk wyzwolonych, w tym muzyki, była taka formacja intelektualna chrześcijanina, aby mógł on rozumieć Pismo Święte. Jego dzieła dotyczące muzyki są szczególnie cenne dla studiów nad początkami muzyki kościelnej. Bogaty dorobek naukowy Kasjodora w tej dziedzinie czyni go prekursorem teologicznej refleksji nad muzyką.