Quercetin is an important member of dietary flavonoid family and widely present in red wine and Mediterranean diet. The major objective of the this study is to evaluate the beneficial effects of ...quercetin in protecting the myocardium from the deleterious effects of ischemia reperfusion (I/R) injury in chronic quercetin treatment with or without an acute quercetin infusion protocols.
Forty male Sprague-Dawley rats were included in this experimental randomized study/ Langendorff perfused isolated rat hearts were subjected to 60-min of global ischemia period following 60-min of reperfusion. All animals were randomly divided into 4 groups. Group 1 animals were kept as controls. Group 3 and 4 animals received 50 mg/kg quercetin via an intragastric tube for 7 days for chronic treatment. Group 2 and 4 animals received an acute 15 mmol/L infusion for 30 minutes before the onset of ischemia. The myocardial postischemic recovery was compared using hemodynamic data (peak systolic pressure, end-diastolic pressure and +dP/dtmax), coronary flow, biochemical parameters (lactate dehydrogenase, creatine kinase-MB fraction, cardiac troponin I) from coronary effluent, and oxidative stress markers (malondialdehyde, glutathione, glutathione reductase and nitrite) from heart tissue homogenates in each group.
Quercetin has provided increased preservation in myocardial recovery in both chronic and acute treatment protocols compared to non-treated group. According to all estimated hemodynamic parameters, while the statistical difference between acute treated hearts and control hearts was significant (p<0.05); this significance was more clear in chronic treated groups (group 3 and 4) when compared to control (p<0.01). Likewise, biochemical and oxidative stress markers displayed significant differences in acute treated and chronic treated hearts when compared to control (p<0.05 and p<0.01, respectively).
As a major dietary flavonoid, due to its antioxidant and cytoprotective actions, quercetin has the capacity to protect the myocardial tissue against global ischemia and reperfusion injury. In instances where the molecule is administered for the purpose of acute therapy, this cardioprotective effect of a significant degree can be observed to; however, this potency is further accentuated upon administration as a chronic treatment protocol for seven days.
Sıtma; hastalıkla yapılan tüm mücadelelere rağmen ülkemizin Güneydoğu Anadolu Bölgesi için problem oluşturmaktadır. Hastalığın bulaşması sivrisineklerle, kan ve kan ürünleri transfüzyonuyla, infekte ...kişilerden yapılan organ transplantasyonuyla ve kontamine enjektör kullanımıyla olmaktadır. İnfekte donörlerdeki parazit yükü az olduğundan kişilerde klinik semptomlar gözlenmeyebilir ve hasta-lık etkeni parazit donörlerde yıllarca canlı kalabilir. Bundan dolayı donör kanları bu açıdan iyice incelenmelidir. Bu çalışmanın amacı; bölgemizde endemik olan sıtma etkenlerinin transfüzyon aracılığıyla taşınıp taşınmadığını araştırmaktır. Bu amaçla 2006 yılında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kan Bankasına başvuran 1850 donörün kanları hızlı test olan Optimal Rapid malaria test ve Giemsa boyama yöntemi ile incelendi. Her iki yöntem ile etken patojen tespit edilemedi. Sonuç olarak; kan bankalarında sıtma için kullanılan tarama testleri yararlı olmakla birlikte yeterli derecede duyarlı değildir. Endemik bölgelerde; donörlere ayrıntılı sorgulama formu ve fizik mua-yene uygulanması sıtma riski taşıyan donörlerin ayrımında kullanılabilir.
Malaria is still a problem in the southeastern region of Turkey despite all the effort to eradicate the disease. The spread of malaria is by the transfer of agents by mosquitoes, transfusions of blood and blood products, organ transplantations from infected individuals and the use of contaminated injectors. The numerical load of parasites in infected donors may be very low, therefore no clinical symptoms may be observed and Plasmodium species may live in the body of donors for years. As the agents may live long in the body of donors, the blood from donors must be examined thoroughly for agents. The aim of this study was to determine whether malaria which is endemic in our region is transmitted by transfusion products. The blood from 1850 donors, who presented at the Dicle University Faculty of Medicine Blood Bank (Diyarbakir) in 2006, was examined by the optimal rapid malaria test and by Giemsa stained preparations. No pathogens were detected by any of these methods. In conclusion, the screening tests for malaria may be useful but not sufficiently sensi-tive for blood banks. In endemic regions; a more specific questionnaire and physical examination can be used to exclude blood donors who are at the risk of malaria.
High levels of hydrogen peroxide (H2O2) are observed during inflammatory and ischemic states of the liver and usually lead to cellular dysfunction and cytotoxicity. Recently, it has been reported ...that erythropoietin and mitochondrial K (ATP) channel openers have a protective effect via a pharmacological preconditioning action during ischemia reperfusion injury of the liver and heart. However, it remains unclear as to whether K (ATP) channel blockers can reduce the protective effect of erythropoietin in the H2O2-induced injury of hepatocytes.
To determine whether erythropoietin treatment decreases H2O2-induced toxicity, we used human hepatocyte cell line Hep3B for assays. Cells were pretreated with different dosages of erythropoietin (0.1-1-10-50 IU/ml) 2 h before H2O2 application. For determination of effects of blockage of mitochondrial K (ATP) channels during erythropoietin treatment, glibenclamide treatment was applied to the medium 2 h before H2O2 toxicity. Cell number, lactate dehydrogenase and caspase- 3 levels were measured in erythropoietin, glibenclamide and/or H2O2-treated groups.
Erythropoietin treatment significantly increased cell number at the 24th and 48th h compared to the control group. H2O2 application induced apoptosis and lactate dehydrogenase release from Hep3B cells and decreased cell number. Erythropoietin prevents H2O2 toxicity in hepatocytes. The K channel inhibitor glibenclamide decreased the cytoproliferative and cytoprotective effect of erythropoietin during H2O2 toxicity of Hep3B cells.
Erythropoietin treatment may be considered as a therapeutic agent during oxidative injuries of hepatocytes and its cytoprotective effect is abolished by glibenclamide.
U novije se vrijeme sojevi bakterije Corynebacterium glutamicum koriste kao proizvođači mnogih vrijednih kemijskih spojeva, među kojima su najznačajnije organske kiseline, poput L-mliječne i ...sukcinske kiseline. Poznato je da divlji tip bakterije C. glutamicum uspješno raste pri temperaturama od 25 do 37 °C. Pri temperaturama višim od 40 °C porast biomase obično naglo prestaje, no bakterija ostaje metabolički aktivna. Visoke temperature utječu na metaboličku aktivnost stanica bakterije C. glutamicum i uzrokuju promjene u sastavu i količini produkata fermentacije. Stoga smo u nizu selektivnih koraka iz kulture auksotrofa C. glutamicum ATCC 13287 koji raste na podlozi što sadržava homoserin sintetizirali prototrof, koji može rasti i pri 44 °C. Tijekom selekcije upotrijebljene su kompleksne i mineralne podloge s dodatkom jantarne i limunske kiselinu. Dobiveno je 47 klonova koji mogu rasti pri povišenim temperaturama, a optimalna je temperatura rasta bila 40 °C ili više. U uvjetima nedostatka kisika sojevi bakterije C. glutamicum proizvode organske kiseline, i to najviše L-mliječne kiseline, bez obzira na ispitani klon. Njezina je koncentracija bila najveća u kulturi uzgojenoj pri 44 °C. Povišene temperature također utjecale su i na biosintezu drugih organskih kiselina. U usporedbi s roditeljskim sojem, u kulturama termotolerantnih sojeva koncentracija se octene kiseline povećala, a jantarne smanjila. Soj RCG44.3 imao je zanimljiva svojstva: proizveo je 27,1 g/L L-mliječne kiseline, uz prinos od 0,57 g/g tijekom 24 h pri 44 °C.
Tüberküloz plörezi, eksüdatif plöreziler içinde önemini korumaya devam etmektedir. Kliniğimizde Ocak 1999-Aralık 2002 tarihleri arasında tüberküloz plörezi tanısı ile yatan 105 olguyu klinik, ...radyolojik, biyokimyasal, bakteriyolojik ve histopatolojik bulguları yönünden geriye dönük olarak değerlendirmeyi amaçladık. Olgularımızın kadın/erkek oranı yaklaşık 1/9, yaş ortalaması ise 32.6 yıl (aralık: 15-68) olarak bulundu. Sık görülen semptomlar yan ağrısı (%75.2), öksürük (%54.3) ve nefes darlığı (%47.6) idi. Akciğer grafisi ile hastaların %17'sinde parankim lezyonu görülürken, bilgisayarlı tomografi ile hastaların %52'sinde parankimal infiltrasyon saptandı. Plevara sıvısında adenozin deaminaz düzeyi, olguların %80'inde yüksek bulundu. Pürifiye protein derivesi (PPD), 93 hastanın 79 (%84.7)'unda pozitif idi. Balgamda basil aranan 52 hastanın 6 (%11.5)'sında asidorezistan basil (ARB) ne kültür pozitif bulunurken, 4 (%7.7) hastada yalnızca kültürde üreme vardı. Sıvısı alınan 101 hastanın ARB'si negatif, kültür ise 5 (%5) hastada pozitif idi. iki hastada biyopsi materyalinin kültüre ekildiği, ikisinde de kültürün pozitif olduğu görüldü. Sitolojik incelemede 81 (%81) hastada lenfosit hakimiyeti nardı. Plevra biyopsisi yapılan 81 hastanın 59 (%73)'unda tüberküloz ile uyumlu patolojik sonuç saptandı. Tedavi sonunda 24 (%23) hastada plevral kalınlaşma geliştiği belirlendi. Plevrada kalınlaşma saptanan olgularda, plevral sıvı laktat dehidrogenaz (LDH) düzeyi, diğerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde yüksek bulundu (p= 0.024). Çalışmamızın sonucuna göre, tüberküloz plörezinin tanısında en etkili yöntemin plevral biyopsi olduğu ve plevra sıvısındaki LDH düzeyi yüksek olan olgularda plevral kalınlaşmanın daha sık görüldüğü kanısına varıldı.
Tuberculous pleurisy has stili importance in the group of exudative pleurisy. in this study we aimed to evaulate clinical, radiological, biochemical, bacteriological and histopathological findings of 105 cases with tuberculous pleurisy retrospectively, between January 1999 and December 2002. Female/male raüo was approximately 1/9 and mean age was 32.6 (range: 15-68). The common symptoms were chest pain (75.2%), cough (54.3%) and dyspnea (47.6%). in 17% cases parenchymal lesions ıvere seen in the chest radiography while parenchymal lesions were found 52% of patients by computed tomography. Adenosine deaminase levels in pleural fluid were high in 80% of cases. PPD reactions was found positive in 84.7% of case. Sputum was studied in 52 cases. in 6 (11.5%) patients both ARB and culture were positive but in 4 (7.7%) patients was only culture posiüve. Pleural fluid ARB examination of ali patients was negatiue whereas culture was positive only in 5 (5%) of patients. in two patients pleural biopsy material culture was posiüue for ARB. Cytological examinaüon ofpleural fluid reuealed lymphocyte predominance in 81 (81%) of cases. Eightyone patients had pleural biopsy and pathologic eualuaüon reuealed tuberculosis in 59 (73%) of them. At the end of the treatment 24 (23%) patients had pleural thickening. Pleural fluid LDH level of the patients with pleural thickining was higher than the other patients sigificantly (p= 0.024). it is concluded that, pleural biopsy is the most effective diagnostic method for the tuberculous pleurisy and in the patient with eleuated pleural LDH leuel, pleural thickening seems more.
Bu çalışmada küçük hücreli akciğer kanseri (KHDAK) tanısı almış olguların tanı sırasındaki LDH düzeylerinin bu hastaların prognozları üzerine etkilerininin araştırılması planlandı. Çalışmaya KTÜ Tıp ...Fakültesi tıbbi onkoloji ve göğüs hastalıkları kliniğine ve Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi tıbbi onkoloji kliniğine başvuran tanıdaki LDH seviyeleri bilinen küçük hücreli dışı akciğer kanseri tanısı almış 96 hasta dahil edildi.
Yüksek LDH seviyeli gruptaki hastaların sağkalım süreleri (6.5 ay) normal LDH seviyeli gruba (12.9 ay) göre anlamlı oranda daha kısa bulundu (p=0.0011). Serum LDH seviyelerine göre normal ve yüksek olan gruplardaki hastaların alt grup analizlerinde, hastalar arasında yaş, cinsiyet, performans durumu, evre durumu, cerrahi, kemoterapi ve radyoterapi uygulanıp uygulanmadığı açısından fark yoktu.
Yüksek LDH seviyeli hastaların kötü prognozlu olmalarının sebebi bu hastaların kemoterapiye daha dirençli, rekürrens oranlarının yüksek ve düşük remisyon oranlarına sahip olmaları olabilir. Bu konuda daha kapsamlı çalışmalara gerek duyulmaktadır.
The aim of this study was to investigate the effect of pretreatment LDH levels on the prognosis of patients with nonsmall-cell lung cancer. Ninety-six patients who were diagnosed with non-small-cell lung cancer in the departments of medical oncology and chest disease of Karadeniz Technical University and the department of medical oncology of Ankara University and had LDH measurements were included in the study.
Normal LDH level group had significantly better prognosis (12.9 months) compared to high LDH level group (6.5 months) (p=0.0011). In the subgroup analysis of LDH groups, the groups were statistically uniform in age, sex, performance status, stage and preferred treatment modality (surgery, radiotherapy, chemotherapy) parameters.
The poor prognosis, seen in high LDH level group may be due to their resistance to chemotherapy and high recurrence and low remission rates. More comprehensive studies are needed in this area.
PDF
