Çalışmamızda, mesanenin yüzeyel değişici epitel kanseri nedeniyle tedavi uygulanmış olguların izlemlerinde
gelişebilecek nükslerin belirlenmesinde; idrar sitolojisi, idrar NMP22 testi ve idrar ...telomeraz düzeylerinin tek ya da
birlikte kullanımlarının nüksü belirlemedeki yeterliliğinin sistoskopik bakıyla karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Yüzeyel mesane tümörü tedavisi sonrasında nüks açısından izlenen 30 olgunun idrar örneklerinde NMP22
varlığı araştırılarak telomeraz düzeyi ölçüldü ve sitolojik değerlendirme yapıldı. Veriler özgünlük, duyarlılık testleri
ve Spearman korelasyon testi ile değerlendirildi. Tanısal performans ROC eğrileriyle saptandı.
NMP22 testinin nüksü saptamadaki duyarlılık ve özgünlük oranları sırasıyla %50 ve %94 olarak belirlendi.
Özgünlük oranları telomeraz testi ve sitolojide daha yüksek olmakla birlikte, duyarlılık oranları sırasıyla %16 ve %8
düzeyine gerilemektedir. Korelasyon değerlendirmesinde; NMP22 testi sonuçlarının, sistoskopiyle korelasyonu
istatistiksel anlamlı bulundu. Telomeraz testi ve sitoloji birlikte kullanıldığında elde edilen sonuçların sistoskopiyle
uyumlu olmasına karşın, NMP22 testi sonuçlarıyla uyumluluk bulunmamaktadır. NMP22 testi, telomeraz testi ve sitolojinin tek başlarına kullanıldıklarında tanısal performans değerleri istatistiksel anlamlı değildir. Telomeraz testi
ve sitolojinin birlikte kullanımının tanısal performansı anlamlı olmamakla beraber NMP22 testinin tanısal
performansı, telomeraz ve sitoloji ile ikili ve üçlü kombine kullanımlarında istatistiksel anlamlı sonuçlar vermektedir.
Tümör nüksünü tam yeterlilikte saptayabilecek bir test tanımlanana kadar tümör belirleyicilerin tanı aşamasında
yol gösterici olarak kullanımı ve tedavi sonrası izlemde düzenli aralıklarla yapılacak sistoskopik bakının standart
yöntem olarak tercih edilmesi akılcı olacaktır.
Introduction: In this study we aimed to compare the effectiveness of single or combined use of urine
cytology, urine NMP22 test and urine telomerase level assessment in estimating recurrence in patients treated
for superficial transitional epithelial carcinoma of the bladder with cystoscopy.
Materials and Methods: 30 patients with superficial bladder tumors treated and followed for recurrence
were included in the study. Existence of NMP22, telomerase levels in urine was investigated. Additionally,
cytological evaluation of urine was performed before cystoscopy. Specificity and sensitivity of the single or
combined use of NMP22, urine telomerase level and cytology were determined. Diagnostic performance of the
test results was evaluated by ROC curves and Spearman correlation test was performed.
Results: The sensitivity and specificity of urine NMP22 levels in the detection of superficial bladder
tumors recurrence were 50% and 94%, respectively. Although the specificity of urine telomerase assessment
and cytology were the highest (%100), their sensitivities were 16% and 8%, respectively. The sensitivity of
NMP22 test increased when combined with telomerase assay or cytology. However, no difference was detected
in the specificity of NMP22 with any combinations. The sensitivity and specificity of triple combination of tests
were 66% and 94%, respectively. Statistical correlation was detected between NMP22 and cystoscopy
(p=0.008). The double or triple combinations of NMP22 test with telomerase test and cytology were also in
correlation with tumor recurrence (p<0.001). In terms of diagnostic value, there was no statistically significant
difference determined on single use of NMP22, telomerase and cytology (p>0.05). The diagnostic performance
of double or triple combination of NMP22 with telomerase assessment or cytology NMP22 was statistically
significant (p<0.05).
Conclusion: Until the establishment of any tests to detect bladder tumor recurrence with acceptable
accuracy, the guidance of tumor markers during diagnostic process and periodical cystoscopic evaluation is
considered to be a reliable method.
