Cilj. U radu se donosi bibliografija znanstvenih i stručnih radova hrvatskih autora o obrazovanju informacijskih stručnjaka iz triju grana informacijskih i komunikacijskih znanosti – arhivistike i ...dokumentalistike, knjižničarstva i muzeologije. Rad ima za cilj dati kvantitativni i kvalitativni uvid u hrvatsku znanstvenu i stručnu produkciju iz navedenoga područja, te ukazati na njegovu važnost u etabliranju informacijskih znanosti u nas.
Metodologija. U svrhu pronalaska relevantnih radova o temi, pretraženi su domaći izvori (Hrvatska znanstvena bibliografija, Hrčak - Portal znanstvenih časopisa Republike Hrvatske i katalog Nacionalne i sveučilišne knjižnice Zagreb), strane bibliografske, citatne i baze punog teksta u području društvenih znanosti dostupne preko Portala elektroničkih izvora za hrvatsku akademsku i znanstvenu zajednicu, te tražilica znanstvene literature Google Scholar. U nastojanju da bibliografija bude što cjelovitija, pretraženi su i popisi literature u identificiranim radovima, pa je bibliografija tako rađena i de visu. Učinjena je i kvantitativna i kvalitativna analiza prikupljenih bibliografskih jedinica, kao i njihova analiza prema autorstvu, vrsti radova i jeziku.
Rezultati. Kvantitativna analiza je pokazala da su se prvi radovi pojavili već početkom pedesetih godina 20. stoljeća te da se već tada promišljalo o obrazovanju informacijskih stručnjaka. Taj se interes intenzivirao sredinom osamdesetih godina 20. stoljeća te od tada nije jenjavao već je, štoviše, rastao. Najveći je broj radova objavljen u prvom desetljeću 21. stoljeća. Razloge vjerojatno treba tražiti ne samo u naglom razvoju informacijsko-komunikacijskih tehnologija već i u uvođenju Bolonjskog procesa na hrvatska visoka učilišta, čemu su se nastavni kurikulum i obrazovanje informacijskih stručnjaka trebali prilagoditi. Kvalitativna analiza pokazala je da je toj problematici i posvećen najveći broj radova. Više od polovine radova napisano je u koautorstvu dvoje ili više autora, što ukazuje na dobru profesionalnu suradnju hrvatske stručne i znanstvene zajednice koja se bavi problematikom obrazovanja informacijskih stručnjaka. Relativno velik broj radova izloženih na inozemnim skupovima, kao i značajan broj radova na engleskom jeziku, ukazuje na važan doprinos hrvatskih autora razumijevanju ove problematike i na globalnoj razini.
Originalnost/Vrijednost. Vrijednost rada je u tome što tematska bibliografija ovoga tipa do sada nije postojala. Rad je ujedno poticaj novim generacijama znanstvenika i stručnjaka na daljnje promišljanje o obrazovanju informacijskih stručnjaka i o nužnosti njihova kontinuiranog stručnog usavršavanja i prilagodbe novim informacijsko-komunikacijskim tehnologijama.
Predmet ovog rada specifičan je iako počiva na izvorima nastalima tijekom dugoga razdoblja od druge polovice 16. do prve polovice 19. stoljeća i odgovara na pitanje: kakav mora biti arhivist? Ta rana ...arhivska književnost, gotovo u cijelosti nastala u njemačkim zemljama, i čiji su autori često pravnici, dosta je pažnje posvetila i poželjnomu karakteru te obrazovnomu profilu arhivista. Okvir njihove djelatnosti konzervativan je i promjenama nesklon feudalni poredak, pa je takva i proto-arhivistička teorija: tijekom dva i pol stojeća arhivski književnici čvrsto se drže ranijih predložaka, oprezno ih proširujući novim opažanjima, uglavnom s područja upravne doktrine i pomoćnih povijesnih znanosti. Padom feudalnog “arhivskog prava” i tajnosti arhivskoga gradiva uslijed revolucija 1789. i 1848., pojavom romantizma, nacija i otvaranjem arhiva za znanstvena istraživanja namjesto poslušnog i pritajenog arhivskog službenika feudalnoga gospodara, nastupa temeljito obrazovan arhivist-povjesničar.
Razdvojenost arhivistike i records managementa (upravljanje spisima) proizvod je određenog, kraćeg razdoblja u povijesti ove, u osnovi jedinstvene struke. U posljednje vrijeme uočljivo je ...integriranje ovih dviju disciplina, i na teorijskoj i na praktičnoj razini, što je velikim dijelom uvjetovano informacijskom revolucijom i neizbježnim promjenama na širem području informacijskih znanosti. Osnovu za ovu integraciju čini rekonceptualizirana arhivistička znanost i koncept records continuuma koji funkcije upravljanja spisima i arhivskim gradivom definira kao međuovisne sastavnice jednog procesa. Ovaj trend zahtijeva i promjene stručnoga profila arhivista i records managera kroz odgovarajuće programe obrazovanja i stručnog usavršavanja.
Vilică Munteanu Cornel Galben; Cornel Galben (1950-) [redactor/compiler] Web Resource
Odprti dostop
Prezentare biobibliografică Vilică Munteanu - profesor și arhivist, n. 24 februarie 1951 în satul Negoiești, comuna Bortesti (azi, Ștefan cel Mare), judetul Bacău.
Personalități băcăuane
Însemnări pe cărți vechi prof. Vilică Munteanu (directorul Arhivelor Statului. Filiala Bacău); Vilică Munteanu (1951-) Web Resource
Odprti dostop
Informațiile desprinse din însemnările făcute pe filele unor vechi cărți românești reliefează aspecte particulare sau generale din istoria poporului român. Arhivele din Bacău.
În arhivele statului
Recenzia volumului: „Românii în dezbaterile Congresului Secuiesc din 1902. Premise, deziderate și reverberații", ediție îngrijită de prof. Vilică Munteanu și dr. Ioan Lăcătușu. Onești, Magic Print, ...2011. Volumul cuprinde, în principal, comunicările prezentate în cadrul colocviului cu tema „Relațiile cu românii în dezbaterile congreselor secuiești. O paralelă istorică: 1902-2010”. Manifestarea a fost organizată de Centrul European de Studii Covasna-Harghita și Asociația Romano-Catolicilor din Moldova „Dumitru Mărtinaș” și a avut loc la Complexul Muzeal „Iulian Antonescu” din Bacău, joi 18 noiembrie 2010. Volumul oferă o imagine generală a conviețuirii secuilor și maghiarilor, după așezarea lor în sud-estul Transilvaniei cu românii trăitori de o parte și alta a Carpaților Răsăriteni. Sunt puse în evidență multiplele și strânsele relații stabilite de-a lungul veacurilor, amploarea mișcării migratorii a populației, numeroasele interferențe culturale româno-maghiare ș.a. Studiile și articolele din volum, referitoare la istoria și cultura populară a catolicilor din Moldova, aduc argumente incontestabile care atestă apartenența etnică românească a populației de confesiune romano-catolică din Moldova, argumente formulate exclusiv pe baza documentelor istorice, etnografice și de artă populară identificate pe teren.
Arhive
