Since publication of Hetzel's The Monetary Policy of the Federal Reserve (Cambridge University Press, 2008), the intellectual consensus that had characterized macroeconomics has disappeared. That ...consensus emphasized efficient markets, rational expectations and the efficacy of the price system in assuring macroeconomic stability. The 2008–9 recession not only destroyed the professional consensus about the kinds of models required to understand cyclical fluctuations but also revived the credit-cycle or asset-bubble explanations of recession that dominated thinking in the nineteenth century and the first half of the twentieth century. These 'market-disorder' views emphasize excessive risk taking in financial markets and the need for government regulation. The present book argues for the alternative 'monetary-disorder' view of recessions. A review of cyclical instability over the last two centuries places the 2008–9 recession in the monetary-disorder tradition, which focuses on the monetary instability created by central banks rather than on a boom-bust cycle in financial markets.
(bugarski) V statijata se razglezdat v sravnitelen plan sbornici ot XIII i ot XIV v. ot sr'bskata i ot b'lgarskata r'kopisna tradicija, v koito preobladavat apokrifi. Ocertavat se tendenciite za ...preantologizirane na proizvedenija i cikli ot 'nizovata' kniznina, s'zdadeni prez po-rannite epohi (X v. i osobeno XI-XII v) i s'zdavaneto na novi kompilativni, prevodni i originalni tvorbi. Specialno mjasto se otdelja na istoriko-apokalipticnite s'cinenija, aktualni za XIII v. Sr'bskite i b'lgarskite r'kopisi svidetelstvat, ce v prod'lz enie na vekove apokrifite sa se vkljucvali sred dusepoleznite cetiva za izv'nbogosluzebna upotreba, bez da se pravi razlika mezdu kanonicno i nekanonic no. T. nar. parabiblejska literatura (v obscohristijanski aspekt), pritez ava za balkanskite knizovnici ne po-malko znacenie i dostojnstvo ot ucitelnata hristijanska literatura.
U clanku se razmatra pitanje opsteg fonda koji se ocrtava u bugarskim i srpskim rukopisima tzv. parabiblijske literature u XIII veku. Do nas je stiglo nekoliko zbornika u kojima apokrifi zauzimaju preovladjujuci prostor. To su: poznati zbornik popa Vasilija Dragolja iz trece cetvrtine XIII v. srpskog porekla (NB Beograd, Rs 651), fragment zbornika, koji se cuva u atinskoj Univerzitetskoj biblioteci (No 39) iz druge polovine XIII veka srpski po poreklu, koji predstavlja celinu sa zbornikom No 305 stare zbirke Narodne biblioteke u Beogradu (izgoreo u Drugom svetskom ratu), Berlinski zbornik s kraja XIII - pocetka XIV veka (Wuk 48 iz Berlinske drzavne biblioteke), bugarski po poreklu, kao i dragoceni zbornik manastira Sv. Katarina na Sinaju (No 34, zajedno s fragmentima Q. p. 1.63, Q. p. 1.64 i Grcki 70 u Ruskoj nacionalnoj biblioteci, Sankt Peterburg), s kraja XII-XIII veka, iz pera nekolicine autora. Njima mozemo da prikljucimo jos nekoliko kasnijih rukopisa, ali sa mnogo starijih osobina: zbornik No 104, srpski, iz sredine XIV veka, NB Beograd (izgoreo za vreme Drugog svetskog rata), zbornik No 29 iz manastira Savina, oko 1380 g., srpski, kao i zbornik M. II-2 iz Arhiva Makedonije, Skoplje, srpski, iz trece cetvrtine XIV veka. Nabrojani zbornici svedoce o posebnom mestu koje zauzima 'popularna' knjizevnost u tom periodu. Osnazuju se tako argumenti da se u XIII i XIV veku, paralelno sa procesima u zvanicnoj bogosluzbenoj literaturi, uz apokrife primecuje tendencija za preantologiziranje dela i ciklusa, stvorenih u prethodnim vremenima (X i narocito XI-XII v), s jedne strane, i s druge - ne nedostaju ni nova kompilativna, prevodilacka i originalna dela. Posebno mesto je odvojeno u clanku za istorijsko-apokalipticne sastave, aktuelne u XIII veku. Na kraju se izvodi zakljucak da sastav rukopisa svedoci o tome da su tokom vekova apokrifi ukljucivani u korisna za dusu stiva za upotrebu izvan bogosluzenja, bez pravljenja razlike izmedju kanonskog i nekanonskog. Recimo tzv. parabiblijska literatura (u opstehriscanskom pogledu), za balkanske knjizevne stvaraoce zadrzava veliki znacaj i dostojanstvo ucene hriscanske literature. Tako srednjovekovni knjizevni proces na Balkanu predstavlja jedinstvo izmedju kanonskog, kvazikanonskog i nekanonskog, pri cemu apokrifi zive zajedno sa delima crkvenih otaca.
Using the approaches of semiotics and text linguistics, Žerjal-Pavlin’s monograph deals with Slovenian lyrical cycles from romanticism to postmodernism. They are understood as secondary texts ...composed of primary texts with the intention of expanding the horizons of the textual world and, within them, further intertextually supplementing the meanings of individual texts, thereby generating a new semantic potential of the cyclic whole. Due to the intersubjectivity of textual criteria and dynamic conventions of the literary system, the lyrical cycle cannot be defined with precision. Several variables are in play: intra- and intertextual coherence, the title and the outer form, and literary conventions (such as poetry collections). Two types of the cyclic composition are distinguished: the syntagmatic and paradigmatic, the former tending towards the epical. In the first variety, the elements are arranged either in a narrative manner or they treat the theme thorugh causal relationships between the poems. The cycles of the paradigmatic type use variation to express the same theme or motive in different perspectives or contexts. The monograph also addresses problems in distinguishing the lyric cycle from the lyric poem, the sonnet wreath, and similar supra-textual compositions.
PDF
