Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Earlier pharmacological studies allowed characterization of the three main
imidazoline receptors classes: I1-, I2- and I3-IR. ...Activation of both
I1-imidazoline receptors and α2-adrenergic receptors (α2-AR) is
responsible for central sympathoinhibitory action and lowering of the blood
pressure. Compounds such as moxonidine and rilmenidine are more selective
for I1-imidazoline receptors and have produced less side effects than
clonidine and other nonselective imidazoline receptors ligands. In the
framework of this doctoral dissertation, quantitative structure
activity/selectivity relationships of imidazoline and α2-adrenergic
receptors ligands, as well as quantitative structure retention/mobility
relationships of these compounds in the reversed-phase high performance
liquid chromatography (RP-HPLC) and in capillary electrophoresis (CE) were
performed. Appropriate mathematical models able to predict biological
activity and retention/mobility of newly synthesized compounds, potential
ligands of imidazoline and α2-adrenergic receptors were developed. QSAR
(Quantitative Structure Activity Relationship) analysis was used to define
molecular parameters responsible for a high I1-receptors binding affinity
and high I1/α2-selectivity. The theoretical approach indicates that an
increase in lipophilicity (logD7,4) and molar refractivity together with a
decrease in an average N-charge in the heterocyclic moiety are responsible
for a better binding affinity of an active site in the I1-receptors, whereas
lipophilicity (logP) and HOMO energy are the important descriptors of the
I1/α2-selectivity. Optimization of the experimental conditions for a rapid
and efficient separation of 11 imidazoline and α2-adrenergic receptors
ligands was performed by capillary electrophoresis. An influence of the
buffer pH and concentration, temperature, voltage and various concentrations
of α-, β- and γ-cyclodextrins (CD) on the electrophoretic mobility and
resolution of compounds in the mixture has been examined. At the beginning
of this theoretical study and in order to generate information about
interactions occurring between analytes and cyclodextrins in the given CE
systems, complexation of ligands with α-, β-, and γ-CD was examined by a
semi-empirical PM3 method. Linear and nonlinear methodologies have been
applied to building the QSMR (Quantitative Structure Mobility Relationship)
models, with an aim to define quantitative relationships between the
chemical structure and the electrophoretic mobility of the investigated
compounds in the presence of α-, β- and γ-cyclodextrin. Optimal QSMR models
revealed an important role of the ligand-CD complex descriptors in
predicting the migration behavior of the analyzed compounds in the given CE
systems. At an initial step of the development of the CE method, the
proposed multi-target QSMR model can be used as a fast screening model for
an assessment of the migration time of the related antihypertensives in the
presence of three different cyclodextrins, and for selection of the best
cyclodextrin for the separation of the analyzed compounds. An impact of the
ionization degree (under the acidic, neutral and basic conditions) of
imidazoline and a-adrenergic receptors ligands on the retention in the
reversed-phase liquid chromatography and on mobility in capillary
electrophoresis has been examined. The most significant molecular
descriptors in the selected QSRR {Quantitative Structure Retention
Relationship) models pointed out that an important knowledge concerning the
retention behaviour can be derived from the 0D-, 1D- and 2D-descriptors,
which provide an information about chemical composition of the compounds,
their molecular properties (lipophilicity), and molecular branching. On the
other hand, a reliable prediction of electrophoretic mobility can be
performed by calculating the appropriate 2D- and 3D-descriptors, which
provide an information on molecular size and complexity, and also on the
influence of the charge transfer and the electronic properties on the
migration behaviour. Correlations between the retention parameters obtained
by the RP-HPLC technique at the three different pH values (4,4; 7,4 and 9,1)
and the calculated lipophilicity parameters (logD4,4, logD7,4 and logD9,1)
were examined. The presented approach can be applied for preliminary
assessment of lipophilic properties of the related compounds. Capillary
electrophoresis was applied to determine the acid-base ionization constants
of 10 imidazoline and α2-adrenergic receptors ligands. On the basis of the
results obtained, it is possible to accurately determine the degree of drug
ionization at the different physiological and analytical pH values.- Na osnovu farmakoloških studija do danas je izvršena karakterizacija tri
osnovne klase imidazolinskih receptora: I1-, I2- i I3-IR. Aktivacija
I1-imidazolinskih i α2-adrenergičkih receptora (α2-AR) je odgovorna za
centralnu inhibiciju simpatikusa i sniženje krvnog pritiska. Jedinjenja sa
većom selektivnošću za I1-receptore, kao što su moksonidin i rilmenidin,
pokazala su manji stepen neželjenih efekata koji nastaju aktivacijom
(α2-adrenergičkih receptora. U ovoj doktorskoj disertaciji izvršeno je
ispitivanje kvantitativnih odnosa strukture, aktivnosti i selektivnosti
liganada imidazolinskih i α2-adrenergičkih receptora, kao i ispitivanje
kvantitativnih odnosa strukture i retencije/pokretljivosti ovih jedinjenja u
reverzno-faznoj tečnoj hromatografiji i kapilarnoj elektroforezi (CE).
Formirani su odgovarajući matematički modeli na osnovu kojih je moguće
izvršiti predviđanje biološke aktivnosti i retencije/pokretljivosti novih
jedinjenja, potencijalnih liganada imidazolinskih i α2-adrenergičkih
receptora. QSAR (Quantitative Structure Activity Relationship) analizom su
definisani molekulski parametri odgovorni za postizanje visokog afiniteta
vezivanja jedinjenja za I1-imidazolinske receptore kao i za postizanje
I1/α2-selektivnosti. Dobijeni rezultati su ukazali da porast lipofilnosti
(logD7,4) i molarne refraktivnosti, zajedno sa smanjenjem naelektrisanja na
atomima azota heterociklusa dovodi do snažnijeg afiniteta ka I1-IR, dok su
lipofilnost (logP) i HOMO energija važni deskriptori I1/α2-selektivnosti.
Izvršena je optimizacija eksperimentalnih uslova za brzo i efikasno
razdvajanje smeše 11 imidazolinskih i α2-adrenergičkih liganada metodom
kapilame elektroforeze. Ispitan je uticaj koncentracije i pH vrednosti
pufera, temperature, napona i različitih koncentracija α-, β- i
γ-ciklodekstrina (CD) na elektroforetsku pokretljivost i rezoluciju
jedinjenja u smeši. Na početku teorijske studije, sa ciljem da se dobiju
informacije 0 interakcijama između analita i ciklodekstrina u datim
elektroforetskim sistemima, kompleksiranje analiziranih liganada sa α-, β- i
γ-CD je ispitano semi-empirijskim PM3 metodom. Primenom linearnih i
nelinearnih statističkih metoda formirani su QSMR {Quantitative Structure
Mobility Relationship) modeli kojima su defmisani kvantitativni odnosi
između hemijske strukture i elektroforetske pokretljivosti jedinjenja u
prisustvu α-, β- i γ-CD. Formirani QSMR modeli ukazali su na važnu ulogu
deskriptora ligand-ciklodekstrin kompleksa u predviđanju migracionog
ponašanja ispitivanih jedinjenja u datom elektroforetskom sistemu. Predložen
je i multi-target QSMR model koji može biti korišćen u inicijalnoj fazi
razvoja metode kao brz screening model za procenu migracionog vremena
srodnih antihipertenziva u prisustvu α-, β- i γ-CD i za odabir optimalnog
ciklodekstrina kojim se postiže razdvajanje analiziranih jedinjenja. Ispitan
je uticaj stepena jonizacije (kisele, neutralne i bazne sredine) liganada
imidazolinskih i α-adrenergičkih receptora na retenciju u reverzno-faznoj
tečnoj hromatografiji pod visokim pritiskom (RP-HPLC) i pokretljivost u
kapilarnoj elektroforezi. Najznačajniji molekulski deskriptori u formiranim
QSRR (Quantitative Structure Retention Relationship) modelima ukazali su da
se važni podaci o retencionom ponašanju mogu dobiti na osnovu OD-, 1D- i
2D-deskriptora koji nose informacije o hemijskom sastavu jedinjenja,
molekulskim osobinama (lipofilnosti) i račvanju molekule. Sa druge strane,
pouzdano predviđanje elektroforetske pokretljivosti može se izvršiti
računanjem odgovarajućih 2D- i 3D-deskriptora od kojih većina daje
informacije o molekulskoj veličini i kompleksnosti, kao i o uticaju
naelektrisanja i elektronskih osobina na migraciono ponašanje. Ispitana je
korelacija retencionih parametara određenih RP-HPLC metodom pri tri
različite pH vrednosti (4,4; 7,4 i 9,1) sa teorijski izračunatim parametrima
lipofilnosti (logD4,4, logD7,4 i logD9,1). Dobijeni rezultati su ukazali da se
ovaj pristup može primeniti za preliminamu procenu lipofilnih karakteristika
srodnih jedinjenja. Metodom kapilame elektroforeze određene su
kiselinsko-bazne konstante jonizacije 10 liganada imidazolinskih i
α2-adrenergičkih receptora na osnovu kojih je moguće precizno odrediti
stepen jonizacije leka pri različitim fiziološkim i analitičkim pH
vrednostima.- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
Pozadina ispitivanja. Sorbat i benzoat su važni konzervansi u prehrambenim proizvodima, ali mogu imati genotoksični učinak i time ugrožavati zdravlje potrošača. Stoga je svrha ovoga rada bila ...odrediti masene udjele sorbata i benzoata u brazilskim uzorcima senfa, kečapa i umaka od rajčica pomoću validirane kapilarne elektroforeze u trajanju ispod minute.
Eksperimentalni pristup. U radu je jednostavnim postupkom pripreme uzoraka i kapilarnom elektroforezom ispitana prisutnost sorbata i benzoata u gotovim umacima. Metoda je prije toga validirana u skladu s preporukama europske mreže organizacija koje se bave kemijskim analizama Eurachem, a njezina ekološka prihvatljivost ocijenjena je pomoću analitičke eko-ljestvice (tzv. Eco-Scale).
Rezultati i zaključci. Ispitane su te potvrđene prikladnost metode za analizu ispitanih uzoraka i njezina usklađenost s principima zelene kemije. Osim toga, dobiveni rezultati pokazuju da je od 30 obrađenih komercijalnih uzoraka njih šest imalo netočnu deklaraciju ili njihov sastav nije bio u skladu s europskim ili brazilskim zakonodavstvom, što potvrđuje neprestanu potrebu za procjenom kakvoće i nadzorom prehrambenih proizvoda.
Novina i znanstveni doprinos. Vrlo je malo radova dosad objavljeno na temu istraživanja konzervansa poput sorbata i benzoata u senfu, kečapu i umaku od rajčica, što naglašava značaj i doprinos dobivenih rezultata ovom području znanosti.
Multipli mijelom je zloćudno bujanje plazma stanica koje stvaraju abnormalni imunoglobulin, zbog čega dolazi do monoklonske gamapatije, a karakterizira ju prisutnost M proteina u serumu i urinu. ...Elektroforeza serumskih proteina je jednostavan dijagnostički test koji se koristi za dokazivanje i kvantifikaciju monoklonske gamapatije, te ga je potrebno učiniti kao preliminarni test kod sumnje na multipli mijelom. U radu su kroz prikaz bolesnika ilustrirana ključna pitanja u skrbi o bolesnicima oboljelima od multiplog mijeloma, a opisana je relevantna patofiziologija, klinička slika, dijagnostički postupci, te liječenje oboljelih.
Biljke su neprestano izložene različitim čimbenicima abiotičkog i biotičkog stresa koji nepovoljno utječu na njihovu produktivnost. Teški metali kao česti zagađivači okoliša vrlo nepovoljno djeluju ...na sva živa bića, uključujući biljke, životinje i ljude. Poznato je da teški metali mogu mijenjati ekspresiju biljnih proteina. Proteine ubrajamo u biološki vrlo važne makromolekule čija je aktivnost u stanici izravno ovisna o posttranslacijskim modifikacijama, koje nije moguće pratiti na razini genoma. Stoga je nužno provoditi proteomska istraživanja kako bi se razotkrila prisutnost i uloga proteina u različitim vrstama okolišnog stresa. U ovom radu sažete su različite tehnike i metode istraživanja učinaka teških metala na biljni proteom, uključujući i sažet osvrt na složene mehanizme odgovora biljke na stres izazvan teškim metalima.
Održanje i kontrola genetske čistoće, odnosno genetskog identiteta, jedan je od krajnjih ciljeva sjemenarstva nakon priznavanja neke sorte pšenice. Primjena pozitivne i negativne selekcije, na razini ...fenotipa pri sortnoj reprodukciji pšenice, omogućila je sortnu čistoću od 99 i 100% u usjevima svih sjemenskih kategorija. U cilju ispitivanja genetske identičnosti, u ovom su radu analizirane
rezervne bjelačevine pšenice – glijadini, koji su metodom poliakrilne gel elektroforeze razdvojeni na veliki broj frakcija koje pokazuju visoku heterogenost. Od analiziranih sorti pšenice jedino je sorta PKB Rodika imala genetsku čistoću od 100% za sve kategorije sjemena. Sorta PKB Kristina je imala genetsku čistoću od 99% za kategoriju predosnovno sjeme, a sorta BG Merkur 99% genetske čistoće za kategoriju – sjeme prve generacije C1. Elektroforeza bjelančevina pokazala je da postoji divergentnost između ispitivanih sorti pšenice po sastavu komponenti glijadinske frakcije, dok unutar sorti postoji ujednačenost.
Flavonoidi nalaze važnu primjenu u biološkim i fiziološkim područjima. Med je važno slatko jelo bogato flavonoidima. U ovom radu razvijena je metoda za određivanje flavonoida u medu s različitih ...geografskih položaja kapilarnom zonskom elektroforezom uz UV detekciju.
Četiri tipična flavonoida (rutin, kvercetin, kempferol, miricetin) odijeljena su za pet minuta u boratnom puferu (20 mmol l–1) pri pH = 8,4 uz primjenu potencijala 25 kV. Za ta četiri flavonoida linearna ovisnost vrijedila je u rasponu od 2,0 do 500 mg l–1. Granica detekcije je između 1,17 i 1,76 mg l–1. Iscrpak je u rasponu 80 – 107 %. Razvijena metoda upotrijebljena je za odvajanje i određivanje flavonoida u uzorcima meda s 12 mjesta u kineskoj provinciji Henan. Rutin je nađen u šest, a kvercetin u osam uzoraka pa bi ti flavonoidi mogli poslužiti za utvrđivanje geografskog porijekla meda.
Ovo djelo je dano na korištenje pod licencom Creative Commons Imenovanje 4.0 međunarodna .
Nanotehnologija je zadnja u nizu tehnologija koje najavljuju novu eru u napretku društva. Male dimenzije nanočestica (engl. nanoparticles, NPs), s barem jednom dimenzijom između 1 i 100 nm, ...rezultiraju jedinstvenim kemijskim i fizikalnim značajkama, zbog čega se nanočestice proizvode u velikim količinama za upotrebu u proizvodima za široku potrošnju. Među različitim vrstama dostupnih nanomaterijala dominiraju nanočestice srebra (AgNP), zbog dobro poznatog protubakterijskog i protugljivčnog učinka srebra. Zbog široke upotrebe AgNP, raste zabrinutost glede sigurnosti njihove upotrebe i mogućih štetnih učinaka na okoliš. Iako je do sada objavljeno nekoliko toksikoloških studija na nanočesticama srebra, još uvijek je teško donijeti konačne zaključke o njihovoj toksičnosti. Naime, čim se oslobode u okoliš, započinje njihova transformacija, što mijenja njihova svojstva i time direktno utječe na transport, sudbinu i moguću toksičnost nanosrebra. Kao primarni proizvođači, biljke predstavljaju vitalan dio zdravog ekološkog sustava, ali također imaju i važnu ulogu u transportu i bioakumulaciji toksičnih tvari u hranidbene lance. Toksikološke studije o učincima AgNPs provedene na biljkama su malobrojne i nedorečene. Nadalje, nedostaju i podaci o učincima AgNPs na važne stanične procese. Stoga, u našim istraživanjima želimo otkriti i objasniti toksične učinke nanosrebra na biljke, što će doprinijeti procjeni okolišnog rizika izlaganja nanočesticama srebra, ali i novim saznanjima o mehanizmima toksičnosti. Istraživanja provodimo na luku i duhanu, ekonomski važnim biljnim vrstama koje se često koriste i kao modelni organizmi u istraživanjima abiotičkog stresa. Cilj nam je utvrditi dolazi li tijekom izlaganja različitih razvojnih stadija ovih biljaka nanosrebru do kvalitativnih i kvantitativnih promjena u ekspresiji proteina i definirati osjetljive i selektivne biomarkere toksičnosti nanočestica srebra koji bi se mogli koristiti u biomonitoringu okoliša. Dobiveni rezultati moći će se primijeniti i za procjenu sigurnosti korištenja nanočestica srebra u poljoprivrednim proizvodima, kao što su umjetna gnojiva i pesticidi, koji se sve više koriste u uzgoju ostalih poljoprivrednih vrsta.
Smeđa trulež plodova, koju uzrokuje plijesan Monilinia laxa (Aderh. & Ruhl.) Honey, važan je patogen koštičavog i jabučastog voća što raste u Europi. U radu je provedena proteomička analiza te ...plijesni, izolirane iz plodova jabuka i marelica, da bi se dokazala njezina specifičnost za infekciju domaćina, te odredila ekspresija proteina odgovornih za njezinu specifičnost i patogenost. Također su određeni proteini koji se mogu upotrijebiti kao dijagnostički markeri. Proteini izolirani iz micelija plijesni, molekularne mase od 14 do 116 kDa, odijeljeni su 2-D elektroforezom (2-DE) i određeni bojanjem Coomassie bojom u nelinearnom pH području od 3 do 11. Za analizu dobivenoga grafičkog prikaza upotrijebljena je 2-DE referentna mapa plijesni M. laxa, te određeno 800 točaka što prikazuju proteine. Prosječni tehnički koeficijent varijacije od 13 % pokazuje da ekstrakcija proteina i 2-DE PAGE elektoroforeza imaju odličnu ponovljivost, a prosječni biološki koeficijent varijacije od 23 % omogućio je proteomičku analizu izolata. Multivarijantnom statističkom analizom glavnih komponenata (PCA) razdvojeni su izolati iz dvaju domaćina, što potvrđuje da postoji specijalizirani oblik M. laxa f. sp. mali koji uzrokuje smeđu trulež jabuke. Pomoću LC-MS/MS metode ispitano je 50 eksprimiranih proteina, od kojih je 41 pokazao podudarnost. Identificirani proteini micelija funkcionalno su razdvojeni u 6 skupina: proteini što sudjeluju u metabolizmu aminokiselina i proteina, proizvodnji energije, mehanizmu otpornosti na stres, metabolizmu masnih kiselina, te ostali proteini. Neki proteini izolirani iz plijesni s plodova jabuka djeluju kao virulentni faktori na ostale plijesni. Izolati plijesni specifični za jabuku sadržavali su približno 11 puta više enzima acetolaktat sintaze od onih izoliranih s marelica, što znači da je M. laxa specifična za domaćina. Deset proteina identificiranih samo u izolatima s jabuka mogu se upotrijebiti za razvoj dijagnostičkih markera za specifičnu M. laxa.
PDF
