Die Berliner Schule gilt als die wichtigste Strömung im deutschen Kino seit den 1970er Jahren. Gleichzeitig kann sie als wesentlicher Teil der globalen New-Wave-Filme verstanden werden, die an den ...traditionellen Rändern des Weltkinos angesiedelt sind. In 15 Essays setzen die Beiträger*innen des Bandes die Berliner Schule mit Beispielen des globalen Kinos in Verbindung - von Europa über Südostasien und den Nahen Osten bis hin zu Süd- und Nordamerika - und laden dazu ein, sie als zentralen Aspekt des Nachwende-Kinos in einem transnationalen Licht zu betrachten. Damit liefern sie zum ersten Mal eine systematische Untersuchung dieser Gattung und stellen sie als eine der wichtigsten Entwicklungen des gegenwärtigen Arthouse-Kinos heraus.
In this article, the author explains the concepts of «silhouette photography» and «photo-collage» and explores the particularities of photo-collages in the 1927 Ukrainian magazine «Kino». Its visual ...system and photography, sources, and geometrical elements from which collages were made are analyzed. The peculiarities of its use to attract the attention of the audience and create symbolism and philosophical subtext are also explored, proposing interpretations of constructed meanings. On the other hand, the author remarks on the presence or absence of a text surrounding, that affects the enlargement or reduction of a photo-collage’s functions, as well as the means and techniques used to create curiosity
L’autrice de l’article définit les concepts de “photographie de silhouettes” et “photo-collage”, et explore les particularités des photo-collages de la revue ukrainienne “Kino” en 1927. Ont été analysés son système visuel et des photographies à partir desquelles ont été créés des collages, des sources et des éléments géométriques. Ont également été abordés les particularités de son utilisation pour attirer l’attention du destinataire et créer du symbolisme et du sous-texte philosophique, en proposant des interprétations de sens construits. D’autre part, on attire l’attention sur la présence ou l’absence d’un environnement de texte, qui influe sur l’augmentation ou la réduction des fonctions d’un photo-collage, ainsi que des moyens et techniques pour créer une intrigue
No artigo, o autor esclarece os conceitos de "fotografia de silhuetas" e "colagem de fotografia" e explora as particularidades das colagens de fotografias da revista ucraniana "Kino" de 1927. São analisados o seu sistema visual e as fotografias a partir das quais foram criadas colagens, fontes e elementos geométricos. Além disso, são abordadas as particularidades do seu uso para chamar a atenção do destinatário e criar simbolismo e subtexto filosófico, propondo interpretações de significados construídos. Também se enfatiza na presença ou ausência de um entorno de texto, que incide na ampliação ou redução das funções de uma colagem de foto, bem como nos meios e nas técnicas para criar intriga
En el artículo, el autor aclara los conceptos de «fotografía de siluetas» y «collage de fotografías», y explora las particularidades de los collages de fotografías de la revista ucraniana «Kino», del año 1927. El investigador analizó su sistema visual, fotografías a partir de las cuales se crearon collages, fuentes y elementos geométricos. El autor analizó las peculiaridades de su uso para atraer la atención del destinatario y crear simbolismo y subtexto filosófico. Asimismo, propuso interpretaciones de significados construidos; llamó la atención sobre la presencia o ausencia de un entorno de texto que incide en la ampliación o reducción de las funciones de un collage de fotografías y también presentó los medios y técnicas para crear intriga en collages de fotografías
Autorka podejmuje namysł nad współczesnymi polskimi filmami historycznymi (kino pamięci narodowej) i umieszcza je w perspektywie badań nad pamięcią. Wykorzystując kategorię nostalgii w ujęciu ...Svetlany Boym (2001), wraz z jej rozróżnieniem na nostalgię restauratywną i nostalgię refleksyjną, oraz posiłkując się odwołaniami do formuł gatunkowych (trybu melodramatycznego oraz kina kryminalnego), wyodrębnia trzy tendencje w przedstawianiu przeszłości w kinie pamięci narodowej. Dla ich oznaczenia proponuje określenia: tendencja heroizacyjna, tendencja spiskowego porządkowania świata oraz tendencja przeszłości w barwach ORWO. Odwołując się do przykładów, wskazuje stosowane w omówionych tendencjach mechanizmy oraz zestawy praktyk dyskursywno-pamięciowych.
Słynny krytyk André Bazin dzielił filmowców na tych, którzy wierzą w obraz, i tych, którzy wierzą w rzeczywistość. Dokumentalną twórczość Waleriana Borowczyka, znanego przede wszystkim z filmów ...animowanych i fabularnych, trudno jednoznacznie przyporządkować do którejkolwiek z tych kategorii. Autor powyższego artykułu poddaje analizie tę część artystycznego dorobku reżysera, reprezentowaną przez takie filmy jak Dyptyk (Diptyque, 1967), Wyjątkowa kolekcja (Une collection particulière, 1973), List z Paryża (Brief von Paris, 1976) czy Miłość – potwór wszechczasów (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Obrazy te stanowią rzadkie przykłady wykorzystania elementów surrealizmu w kinie dokumentalnym.
Słynny krytyk André Bazin dzielił filmowców na tych, którzy wierzą w obraz, i tych, którzy wierzą w rzeczywistość. Dokumentalną twórczość Waleriana Borowczyka, znanego przede wszystkim z filmów ...animowanych i fabularnych, trudno jednoznacznie przyporządkować do którejkolwiek z tych kategorii. Autor powyższego artykułu poddaje analizie tę część artystycznego dorobku reżysera, reprezentowaną przez takie filmy jak Dyptyk (Diptyque, 1967), Wyjątkowa kolekcja (Une collection particulière, 1973), List z Paryża (Brief von Paris, 1976) czy Miłość – potwór wszechczasów (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Obrazy te stanowią rzadkie przykłady wykorzystania elementów surrealizmu w kinie dokumentalnym.
Die Berliner Schule gilt als die wichtigste Strömung im deutschen Kino seit den 1970er Jahren. Gleichzeitig kann sie als wesentlicher Teil der globalen New-Wave-Filme verstanden werden, die an den ...traditionellen Rändern des Weltkinos angesiedelt sind. In 15 Essays setzen die Beiträger*innen des Bandes die Berliner Schule mit Beispielen des globalen Kinos in Verbindung - von Europa über Südostasien und den Nahen Osten bis hin zu Süd- und Nordamerika - und laden dazu ein, sie als zentralen Aspekt des Nachwende-Kinos in einem transnationalen Licht zu betrachten. Damit liefern sie zum ersten Mal eine systematische Untersuchung dieser Gattung und stellen sie als eine der wichtigsten Entwicklungen des gegenwärtigen Arthouse-Kinos heraus.
W tekście zostaje podjęta refleksja nad relacjami kina i pamięci. Autorka za punkt wyjścia przyjmuje ontologię André Bazina, poszukując w słynnym eseju francuskiego krytyka odpowiedzi na pytanie o ...funkcję kina jako narzędzia „balsamowania czasu”. Teoretyczną ramą refleksji jest koncepcja pamięci protetycznej Alison Landsberg (obraz jako proteza pamięci) i postnostalgii Vivian P. Y. Lee (obraz jako zapis wspomnień utekstowionych). Autorka zwraca uwagę na rolę fotografii, którą – za Edgarem Morinem i Rolandem Barthes’em – traktuje jako źródło widmontologii kina. Tekst został zainspirowany filmem Babilon (Babylon, 2022) Damiena Chazelle’a, a zwłaszcza jego eseistycznym finałem, zrealizowanym w duchu Historii kina (Histoire/s/ du cinéma, 1988-1998) Jean-Luca Godarda, który autorka przedstawia jako epitafium dla kina czy też raczej dla jego tradycyjnie rozumianego dyspozytywu. (Materiał nierecenzowany).
Paradoksy kina u schyłku PRL‑u Ilona Copik
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura,
09/2023, Letnik:
15, Številka:
3
Journal Article
Książka Andrzeja Gwoździa Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) (2019) przedstawia szeroką panoramę kina NRD i RFN w omawianym okresie. Autor kreśli bogaty obraz ...kinematografii niemieckiej tego czasu, wskazując czytelnikom kilkaset filmów. Książka uporządkowana jest chronologicznie i zajmuje się zarówno dziełami kanonicznymi, jak i popularnymi czy rozrywkowymi. Autor nie przedstawia usystematyzowanych problemów badawczych ani nie podąża za konkretną metodologią, lecz raczej dzieli się historiami, które stoją w tle omawianych filmów, a także własnymi impresjami i przyjemnościami płynącymi z obcowania z kinem.
Transformacja ustrojowa w Chorwacji nierozerwalnie wiąże się z wojną domową, w zdecydowany i brutalny sposób kończącą jugosłowiańską erę. Nowa rzeczywistość wymagała stworzenia kinematografii, która ...stanie się niezależna i napisze własną historię. W latach 90. konserwatywna narracja partii rządzącej, na czele której stał pierwszy chorwacki prezydent od ogłoszenia niepodległości, Franjo Tuđman, spowodowała, że reżyserzy sięgali po patriotyczne i chrześcijańskie motywy. Było to między innymi potwierdzeniem specjalnej misji, co do której przekonana była elita rządząca, a która polegała na „ucywilizowaniu” swoich bałkańskich sąsiadów. Dopiero po śmierci Tuđmana twórcy filmowi mogli pozwolić sobie na większą swobodę, zarówno jeśli chodzi o środki wyrazu, jak i podejmowane motywy. Do głosu doszli reżyserzy, których młodość przypadła na moment wybuchu, a później apogeum konfliktu zbrojnego. W artykule wzięto pod uwagę trzy filmy powstałe po 2000 r.: Miłe martwe dziewczyny (Fine mrtve djevojke, reż. Dalibor Matanić, 2002), Kino Lika (Kino Lika, reż. Dalibor Matanić, 2008) i Przepraszam za kung-fu (Oprosti za kung-fu, reż. Ognjen Sviličić, 2004). Są to filmy, które wykorzystując narrację kontrastu: my (Chorwaci) kontra oni (Serbowie, Niemcy, Zachód), odchodzą od tematyki wojennej, wciąż jednak subtelnie do niej nawiązując. Dzięki podjętym tematom reżyserom udało się – choć nie kompleksowo – stworzyć przekrój społeczeństwa posttransformacyjnego, borykającego się zarówno z nową, kapitalistyczną rzeczywistością, jak i pokłosiem doświadczeń wojennych.
PDF