Monarchisms in the Age of Enlightenment Laursen, John Christian; Simonutti, Luisa; Blom, H. W
Monarchisms in the Age of Enlightenment,
c2007, 20070519, 2007, 2007-01-01, 20070101
eBook
Fascinating and timely,Monarchisms in the Age of Enlightenmentwill be of interest to historians, political theorists, political philosophers, and political scientists.
Willem II of Floris de Voogd? Cordfunke, Erik H.P.; Maat, George J.R.
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
William II or Florence the GuardianWilliam II, count of Holland and King of the Holy Roman Empire from 1247 to 1256, the year in which he was murdered by rebellious West-Frisians, was buried in the ...abbey of Middelburg. After the Reformation the abbey church was transformed into a Protestant church and the shrine of William II was forgotten. However, it was rediscovered in 1817 in a niche in the south wall where it was hidden until then by a brick wall. Soon after the discovery an ongoing dispute among historians about the identity of the skeleton took place because a tombstone in the niche had only the arms of the counts of Holland. This suggested that the skeleton could not be that of William II but of his younger brother Floris the Guardian (†1258). The arguments for both possibilities will be discussed in this article together with the results of modern scientific investigation of the skeleton made in 2011. Based on all available information we conclude that it is that of William II. This article is part of the discussion forum 'At the Meeting Point of Historical Disciplines'. Willem II, graaf van Holland en Roomskoning van 1247 tot 1256, het jaar waarin hij tijdens een expeditie naar het opstandige West-Friesland werd vermoord, was bijgezet in de abdijkerk van Middelburg, in een kist boven de grond. Na de Reformatie werd de abdijkerk voor de protestantse eredienst ingericht. De plaats waar de kist stond raakte in vergetelheid tot hij in 1817 werd ontdekt in een nis in de zuidwand van de kerk, verborgen achter een bakstenen muur. Al spoedig na de ontdekking ontstond een nog altijd voortdurende discussie over de identiteit van het skelet. De aanwezigheid van een zerk in de nis, waarop een ridderfiguur met alleen het wapen van de graven van Holland deed sommige historici veronderstellen dat het aangetroffen skelet niet van Willem II zou zijn, maar dat van zijn broer Floris de Voogd (†1258). De argumenten voor en tegen worden in deze bijdrage besproken, tezamen met de resultaten van het natuurwetenschappelijk onderzoek dat in 2011 kon worden uitgevoerd. De aldus verkregen gegevens laten ons inziens geen andere conclusie toe dan dat het onderzochte skelet dat van Willem II is. Dit artikel maakt deel uit van het discussiedossier 'Op het raakvlak van historische disciplines'.
Tragisch koningschap Verschaffel, Tom
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Tragic MonarchyThe simultaneous publication of the biographies of the first three kings of the Orange dynasty, William I (by Jeroen Koch), William II (by Jeroen van Zanten) and William III (by Dik ...van der Meulen), calls for a comparison between the biographers and their work, and even more so between the three Williams themselves. The biographies are critical: William I is characterised as active and decisive, but also as stubborn and authoritarian, William II is shown as liberal, but also as indecisive and corruptible, and William III as violent and unreliable. Along with their life stories, the trilogy provides a history of the royal function and analyses how it was adapted to the rapidly changing political and social context. Throughout this process the royal authority and competence diminished systematically. The gap between this reality and the Orange kings’ aspirations turns them into tragic figures but makes their life stories attractive.Het gelijktijdig verschijnen van de biografieën van de eerste drie koningen van de Oranjedynastie, Willem I (door Jeroen Koch), Willem II (door Jeroen van Zanten) en Willem III (door Dik van der Meulen), noopt tot een vergelijking: tussen de biografen en hun werk, maar veel meer nog tussen de drie Willems. De biografen zijn kritisch: Willem I wordt geschetst als besluitvaardig, maar ook als eigenzinnig en autoritair, Willem II als liberaler, maar ook als twijfelzuchtig en chantabel, Willem III als gewelddadig en onbetrouwbaar. Het drieluik biedt ook een geschiedenis van het koningschap en laat zien hoe het zich aanpaste aan de snel veranderende politieke en maatschappelijke context en hoe de koninklijke macht daarbij stelselmatig werd ingeperkt. De kloof tussen hun ambities en de realiteit maakt hen stuk voor stuk tot tragische figuren en verleent hun levensverhalen spanning en aantrekkelijkheid.
Tragisch koningschap Tom Verschaffel
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Tragic Monarchy The simultaneous publication of the biographies of the first three kings of the Orange dynasty, William I (by Jeroen Koch), William II (by Jeroen van Zanten) and William III (by Dik ...van der Meulen), calls for a comparison between the biographers and their work, and even more so between the three Williams themselves. The biographies are critical: William I is characterised as active and decisive, but also as stubborn and authoritarian, William II is shown as liberal, but also as indecisive and corruptible, and William III as violent and unreliable. Along with their life stories, the trilogy provides a history of the royal function and analyses how it was adapted to the rapidly changing political and social context. Throughout this process the royal authority and competence diminished systematically. The gap between this reality and the Orange kings’ aspirations turns them into tragic figures but makes their life stories attractive. Het gelijktijdig verschijnen van de biografieën van de eerste drie koningen van de Oranjedynastie, Willem I (door Jeroen Koch), Willem II (door Jeroen van Zanten) en Willem III (door Dik van der Meulen), noopt tot een vergelijking: tussen de biografen en hun werk, maar veel meer nog tussen de drie Willems. De biografen zijn kritisch: Willem I wordt geschetst als besluitvaardig, maar ook als eigenzinnig en autoritair, Willem II als liberaler, maar ook als twijfelzuchtig en chantabel, Willem III als gewelddadig en onbetrouwbaar. Het drieluik biedt ook een geschiedenis van het koningschap en laat zien hoe het zich aanpaste aan de snel veranderende politieke en maatschappelijke context en hoe de koninklijke macht daarbij stelselmatig werd ingeperkt. De kloof tussen hun ambities en de realiteit maakt hen stuk voor stuk tot tragische figuren en verleent hun levensverhalen spanning en aantrekkelijkheid.
Willem II of Floris de Voogd? Erik H.P. Cordfunke; George J.R. Maat
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
William II or Florence the Guardian William II, count of Holland and King of the Holy Roman Empire from 1247 to 1256, the year in which he was murdered by rebellious West-Frisians, was buried in the ...abbey of Middelburg. After the Reformation the abbey church was transformed into a Protestant church and the shrine of William II was forgotten. However, it was rediscovered in 1817 in a niche in the south wall where it was hidden until then by a brick wall. Soon after the discovery an ongoing dispute among historians about the identity of the skeleton took place because a tombstone in the niche had only the arms of the counts of Holland. This suggested that the skeleton could not be that of William II but of his younger brother Floris the Guardian (†1258). The arguments for both possibilities will be discussed in this article together with the results of modern scientific investigation of the skeleton made in 2011. Based on all available information we conclude that it is that of William II. This article is part of the discussion forum 'At the Meeting Point of Historical Disciplines'. Willem II, graaf van Holland en Roomskoning van 1247 tot 1256, het jaar waarin hij tijdens een expeditie naar het opstandige West-Friesland werd vermoord, was bijgezet in de abdijkerk van Middelburg, in een kist boven de grond. Na de Reformatie werd de abdijkerk voor de protestantse eredienst ingericht. De plaats waar de kist stond raakte in vergetelheid tot hij in 1817 werd ontdekt in een nis in de zuidwand van de kerk, verborgen achter een bakstenen muur. Al spoedig na de ontdekking ontstond een nog altijd voortdurende discussie over de identiteit van het skelet. De aanwezigheid van een zerk in de nis, waarop een ridderfiguur met alleen het wapen van de graven van Holland deed sommige historici veronderstellen dat het aangetroffen skelet niet van Willem II zou zijn, maar dat van zijn broer Floris de Voogd (†1258). De argumenten voor en tegen worden in deze bijdrage besproken, tezamen met de resultaten van het natuurwetenschappelijk onderzoek dat in 2011 kon worden uitgevoerd. De aldus verkregen gegevens laten ons inziens geen andere conclusie toe dan dat het onderzochte skelet dat van Willem II is. Dit artikel maakt deel uit van het discussiedossier 'Op het raakvlak van historische disciplines'.
Willem II of Floris de Voogd? Erik H.P. Cordfunke; George J.R. Maat
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
William II or Florence the Guardian William II, count of Holland and King of the Holy Roman Empire from 1247 to 1256, the year in which he was murdered by rebellious West-Frisians, was buried in the ...abbey of Middelburg. After the Reformation the abbey church was transformed into a Protestant church and the shrine of William II was forgotten. However, it was rediscovered in 1817 in a niche in the south wall where it was hidden until then by a brick wall. Soon after the discovery an ongoing dispute among historians about the identity of the skeleton took place because a tombstone in the niche had only the arms of the counts of Holland. This suggested that the skeleton could not be that of William II but of his younger brother Floris the Guardian (†1258). The arguments for both possibilities will be discussed in this article together with the results of modern scientific investigation of the skeleton made in 2011. Based on all available information we conclude that it is that of William II. This article is part of the discussion forum 'At the Meeting Point of Historical Disciplines'. Willem II, graaf van Holland en Roomskoning van 1247 tot 1256, het jaar waarin hij tijdens een expeditie naar het opstandige West-Friesland werd vermoord, was bijgezet in de abdijkerk van Middelburg, in een kist boven de grond. Na de Reformatie werd de abdijkerk voor de protestantse eredienst ingericht. De plaats waar de kist stond raakte in vergetelheid tot hij in 1817 werd ontdekt in een nis in de zuidwand van de kerk, verborgen achter een bakstenen muur. Al spoedig na de ontdekking ontstond een nog altijd voortdurende discussie over de identiteit van het skelet. De aanwezigheid van een zerk in de nis, waarop een ridderfiguur met alleen het wapen van de graven van Holland deed sommige historici veronderstellen dat het aangetroffen skelet niet van Willem II zou zijn, maar dat van zijn broer Floris de Voogd (†1258). De argumenten voor en tegen worden in deze bijdrage besproken, tezamen met de resultaten van het natuurwetenschappelijk onderzoek dat in 2011 kon worden uitgevoerd. De aldus verkregen gegevens laten ons inziens geen andere conclusie toe dan dat het onderzochte skelet dat van Willem II is. Dit artikel maakt deel uit van het discussiedossier 'Op het raakvlak van historische disciplines'.
Tragisch koningschap Tom Verschaffel
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Tragic Monarchy The simultaneous publication of the biographies of the first three kings of the Orange dynasty, William I (by Jeroen Koch), William II (by Jeroen van Zanten) and William III (by Dik ...van der Meulen), calls for a comparison between the biographers and their work, and even more so between the three Williams themselves. The biographies are critical: William I is characterised as active and decisive, but also as stubborn and authoritarian, William II is shown as liberal, but also as indecisive and corruptible, and William III as violent and unreliable. Along with their life stories, the trilogy provides a history of the royal function and analyses how it was adapted to the rapidly changing political and social context. Throughout this process the royal authority and competence diminished systematically. The gap between this reality and the Orange kings’ aspirations turns them into tragic figures but makes their life stories attractive. Het gelijktijdig verschijnen van de biografieën van de eerste drie koningen van de Oranjedynastie, Willem I (door Jeroen Koch), Willem II (door Jeroen van Zanten) en Willem III (door Dik van der Meulen), noopt tot een vergelijking: tussen de biografen en hun werk, maar veel meer nog tussen de drie Willems. De biografen zijn kritisch: Willem I wordt geschetst als besluitvaardig, maar ook als eigenzinnig en autoritair, Willem II als liberaler, maar ook als twijfelzuchtig en chantabel, Willem III als gewelddadig en onbetrouwbaar. Het drieluik biedt ook een geschiedenis van het koningschap en laat zien hoe het zich aanpaste aan de snel veranderende politieke en maatschappelijke context en hoe de koninklijke macht daarbij stelselmatig werd ingeperkt. De kloof tussen hun ambities en de realiteit maakt hen stuk voor stuk tot tragische figuren en verleent hun levensverhalen spanning en aantrekkelijkheid.
Tragisch koningschap Tom Verschaffel
Bijdragen en mededelingen betreffende de geschiedenis der Nederlanden,
12/2015, Letnik:
130, Številka:
4
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Tragic Monarchy The simultaneous publication of the biographies of the first three kings of the Orange dynasty, William I (by Jeroen Koch), William II (by Jeroen van Zanten) and William III (by Dik ...van der Meulen), calls for a comparison between the biographers and their work, and even more so between the three Williams themselves. The biographies are critical: William I is characterised as active and decisive, but also as stubborn and authoritarian, William II is shown as liberal, but also as indecisive and corruptible, and William III as violent and unreliable. Along with their life stories, the trilogy provides a history of the royal function and analyses how it was adapted to the rapidly changing political and social context. Throughout this process the royal authority and competence diminished systematically. The gap between this reality and the Orange kings’ aspirations turns them into tragic figures but makes their life stories attractive. Het gelijktijdig verschijnen van de biografieën van de eerste drie koningen van de Oranjedynastie, Willem I (door Jeroen Koch), Willem II (door Jeroen van Zanten) en Willem III (door Dik van der Meulen), noopt tot een vergelijking: tussen de biografen en hun werk, maar veel meer nog tussen de drie Willems. De biografen zijn kritisch: Willem I wordt geschetst als besluitvaardig, maar ook als eigenzinnig en autoritair, Willem II als liberaler, maar ook als twijfelzuchtig en chantabel, Willem III als gewelddadig en onbetrouwbaar. Het drieluik biedt ook een geschiedenis van het koningschap en laat zien hoe het zich aanpaste aan de snel veranderende politieke en maatschappelijke context en hoe de koninklijke macht daarbij stelselmatig werd ingeperkt. De kloof tussen hun ambities en de realiteit maakt hen stuk voor stuk tot tragische figuren en verleent hun levensverhalen spanning en aantrekkelijkheid.
PDF