U radu se raspravlja o jezičnoj politici u Bosni i Hercegovini, koja je tada jedna od šest socijalističkih republika Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, u razdoblju od ožujka 1967. godine, kada je objavljena Deklaracija o nazivu i položaju hrvatskog književnog jezika, do sarajevskog Simpozijuma o jezičkoj toleranciji održanog u travnju 1970. Podrobno se raščlanjuju simpozijski zaključci te polemičke rasprave prouzročene njihovim različitim tumačenjem i vrednovanjem. Uzimajući u obzir cjelinu jezičnopolitičkihprocesa u Bosni i Hercegovini, na koncu se ustvrđuje da se Simpozijum može uzeti kao međaš nove, autonomne bosansko-hercegovačke jezične politike u socijalističkom razdoblju. In this paper we discusses language politics in Bosnia and Herzegovina, at the time one of the six federal republics of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia, during the period from March 1967, when the Declaration on the Name and Status of the Croatian Literary Language was issued, until the Sarajevo Symposium on Language Tolerance, held in April 1970. The conclusions reached at the Symposium and the polemical discussions prompted by divergent interpretations and assessments of them are analysed in detail. Taking into consideration the language politics in Bosnia and Herzegovina as a whole, it is concluded that the Symposium can be regarded as a milestone in the development of a new, autonomous, Bosnian-Herzegovinian language policy during the Socialist period.