Het Nederlandse notariaat maakt momenteel een moeilijke tijd door. De invloed van de Anglo-Amerikaanse bedrijfscultuur, een nieuwe Notariswet (1999) met vrijere vestiging en marktwerking, en de economische neergang door de kredietcrisis hebben het notariaat in verschillende opzichten diep geraakt. In de vakliteratuur wordt openlijk gesproken over de crisis die de professie doormaakt. De voorzitter van de Raad van State, Herman Tjeenk Willink, signaleerde in zijn laatste jaarverslag dat de onafhankelijkheid en de onpartijdigheid van het notariaat onder druk staat. Vooraanstaande vakgenoten uiten zelfs publiekelijk hun twijfel over het zelfstandig voortbestaan van ons notariaat. Kees Cappon stelt dat niet kan worden ontkend dat het notariaat in zwaar weer verkeert. Maar in de geest van de uitspraak van de Engelse historicus E.H. Carr (1892-1982) dat de geschiedbeoefening haar rechtvaardiging vindt in het feit dat zij een licht werpt op de toekomst, hoeft er op grond van de geschiedenis volgens hem niet te worden gevreesd voor de toekomst van het notariaat.