Amaç: Bu çalışma, çocukluk çağındaki paroksismal atakların incelenmesinde uzun süreli video elektrensefalografi (EEG) monitörizasyonun rolünü belirlemek için yapıldı. Hastalar ve Yöntemler: Çalışmaya 165 çocuk (91 erkek, 74 kız; ört. yaş 10; dağılım 218) alındı. Tüm hastalar en fazla beş gün monitörize edildi ve en az üç tipik klinik nöbetin izlenmesi için beklendi. Hastaların monitörizasyon endikasyonları nöbetpsödonöbet ayrımı (n=42, %26), epilepsi ve/veya nöbet sınıflandırması (n=111, %67), elektrofizyolojik değerlendirme (n=12, %7) olarak sınıflandırıldı. Monitörizasyon sonrası kesin tanılar ekstratemporal lob epilepsisi, temporal lob epilepsisi, jeneralize epilepsi, psödonöbet, sınıflandırılmayan nöbetler ve diğerleri şeklinde gruplandmldı. Bulgular: Video EEG monitörizasyonu sırasında ortalama yatış süresi 4.35 gün, bu sürede geçirilen ortalama nöbet sayısı ise 3.7 bulundu. Monitörizasyon sonrasında 43 olguda ekstratemporal lob epilepsisi (%26.1), sekiz olguda temporal lob epilepsisi (%4.8), 10 olguda jeneralize epilepsi (%6.1), 19 olguda psödonöbet (%11.5) tanısı kondu. On dört olguda (%8.5) nöbet geçirilmesine rağmen sınıflandırma yapılamadı. Yatış sırasında 60 olguda (%36.4) nöbet izlenmedi. Sonuç: Uzun süreli video EEG monitörizasyonunun çocukluk çağı paroksismal ataklarının ayırıcı tanısında yararlı bir araç olduğu görüldü. Objectives: This study was performed to determine the role of longterm video electroencephalography (EEG) monitoring in the assessment of childhood paroxysmal attacks. Patients and Methods: The study included 165 children (91 boys, 74 girls; mean age 10 years; range 2 to 18 years). The longest video EEG monitoring was five days, during which at least three clinically typical seizures were sought. Indications for EEG monitoring were differentiation between seizures and pseudoseizures (n=42, 26%), classification of epilepsy and/or seizures (n=111, 67%) and electrophysiological evaluation (n=12, 7%). Diagnoses made after video EEG monitoring included temporal lobe epilepsy, generalized epilepsy, pseudoseizures, unclassified attacks, and others. Results: The mean stay during EEG monitoring was 4.35 days and the mean number of seizures recorded was 3.7. The paroxysmal attacks were diagnosed as extratemporal lobe epilepsy in 43 cases (26.1%), temporal lobe epilepsy in eight cases (4.8%), generalized epilepsy in 10 cases (6.1%), and pseudoseizures in 19 cases (11.5%). Diagnosis could not be made in 14 cases (8.5%) despite the presence of seizures. Sixty patients (36.4%) did not have seizures during video EEG monitoring. Conclusion: Our results show that longterm video EEG monitoring is a useful tool in the differential diagnosis of childhood paroxysmal attacks.