U tekstu se obrađuju kasnoantičke utvrde u zaleđu Salone. One se spominju u nekoliko pisanih povijesnih izvora: u djelu De bellis Prokopija iz Cezareje, zatim u jednom necjelovitom kodicilu iz 6. st. gdje se navode Castella qui sunt super civitatem Salonitanam. Klis se spominje u 29. i 30. glavi djela De administrando Imperio Konstantina Porfirogeneta u kontekstu opisa avaro-slavenskog osvajanja Salone. On je bio jedna od utvrda podignutih uz rimske ceste koje su vodile od Salone prema Andetriju (Muć), Osiniju i Tiluriju. Na istim cestovnim pravcima nalazile su se utvrde: Klis, Markezina greda, Šutanj, Grubuša (Decimin), Gradina iznad Kukuzova klanca, Sinj (Osinij), Trilj (Tilurij). Neke od njih su u podnožjima imale crkve i ruralna naselja. U drugoj polovici 6. st. Markezina greda, Šutanj i Gradina iznad Kukuzova klanca dobivaju “predzid”; riječ je o proteihizmi – karakterističnom ranobizantskom načinu utvrđivanja. Ove su utvrde nadzirale prilaze Saloni i bile su dio njezinog obrambenog sustava.