Kako kognitivne sposobnosti u velikoj mjeri utječu na rehabilitacijski program bolesnika s moždanim udarom (MU), veliko je značenje brze i praktične psihometrijske prosudbe kao indikatora individualnog rehabilitacijskog programa. Cilj istraživanja je bio analizirati i usporediti motorički i kognitivni deficit u bolesnika s MU u akutnoj, subakutnoj i kroničnoj fazi bolesti, uvažavajući pritom dob, spol, obrazovanje, čimbenike rizika za MU, lateralizaciju i vrstu MU. Istraživanje je obuhvatilo 50 bolesnika s MU, 33 muškarca i 17 žena. Nađeno je 78% bolesnika s ishemijskim MU i 22% s hemoragijskim MU. Hipertenzija se pokazala vodećim čimbenikom rizika za MU (82%). Kognitivni deficit u akutnoj, subakutnoj i kroničnoj fazi zabilježen je u 12% bolesnika s ishemijskim MU u lijevoj moždanoj hemisferi, s prosječnim zbirom na ljestvici mMMSE 31 i na ljestvici SKT 19, IQ ispod 90. Nakon boljeg motoričkog oporavka u akutnoj i subakutnoj fazi MU uslijedilo je poboljšanje kognitivnog statusa. Svi bolesnici s kognitivnim oštećenjem bili su niske naobrazbe sa završenim i nezavršenim osnovnim obrazovanjem, znatno mlađi od rizične dobi za mogući razvoj demencije (75 godina). Isključenje iz istraživanja najtežih bolesnika s MU svakako je utjecalo na precijenjenost rezultata. U konačnici nameće se neophodnost koherentnog algoritma somatske i kognitivne procjene statusa bolesnika s MU, koja bi plastično oblikovala kvalitetnu rehabilitaciju.