Amaç: Artan yüke karşı yapılan egzersiz sırasında solunum ve CO2 atılımı VE/VCO2 oranı ile tanımlanmakta olan solunumun etkinliği aerobik fitnes seviyesinin belirlenmesinde kullanılmaktadır. Egzersiz sırasında en düşük VE/VCO2 oranının 34’ün üzerinde olduğu durumlar artan ölüm riskini göstermektedir. Bu çalışmadaki amacımız solunumun etkinliğini antrenmanlı ve sedanter deneklerde karşılaştırmalı olarak incelenmesi ve düşük VE/VCO2 oranının fitnes değerlendirilmesinde kullanılıp kullanılamayacağını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: On antrenmanlı yaş 20.1±0.4 yıl ve 10 sedanter yaş:19.8±0.7 yıl erkek denek artan yüke karşı yapılan egzersiz testine katıldılar 15 W/min . Akciğer gaz değişim parametreleri metabolik gaz analizörü ile solunumdan solunuma ölçüldü. Anaerobik eşik AE ve solunum kompansasyon noktası SKN gaz değişim parametreleri ile hesaplandı.Bulgular: İş gücü antrenmanlı ve sedanter deneklerde AE de 143±8 W ile 123±5 W , SKN de 170±9 W ile 148±6 W ve testin sonunda 222±9 W ile 204±7 W olarak sırası ile bulundular. VE/VCO2 oranı antrenmanlı ve sedanter deneklerde testin başında 32±0.6 ile 32±1.6, AE de 26.5±0.7 ile 26±1, SKN de 27.5±0.7 ile 26±0.9 ve testin sonunda 30±1.1 ile 30±1.3 olarak bulundular.Sonuç: AE ve SKN de elde edilen ve solunum etkinliğini gösteren en düşük VE/VCO2 oranı her iki grupta istatistiksel olarak farklılık göstermedi. Böylece artan VE/VCO2 oranı, zayıflayan aerobik fitnes göstergesi olarak kullanılmasına rağmen, bu kriterin artan fitnes seviyesi göstergesi olarak kullanılamayacağı belirlenmiştir