Istraživanjem se razmatrao značaj personalnih korelata kvaliteta bliskih odnosa u odraslom dobu. Postavilo se pitanje u kojoj meri osobine ličnosti i afektivna vezanost doprinose njihovom kvalitetu. Istraživanje je realizovano 2015. godine u Novom Sadu na uzorku od 400 ispitanika oba pola, uzrasta od 19 do 51 godine, putem mernih instrumenata: Inventar mreže socijalnih odnosa, Velikih pet plus dva, Upitnik za procenu afektivne vezanosti. Modeli hijerarhijske regresije za kvalitet bliskih odnosa (p < .01) ukazuju na značajnost pojedinih osobina ličnosti i dimenzija afektivne vezanosti. U najslabijem slučaju, pretpostavljeni model objašnjava 5% varijanse kvalite-ta odnosa sa ocem. Osobina ekstraverzija je značajni korelat većine bliskih odnosa (najniža prediktorska snaga za odnos sa ocem i partnerom β = .13). Slede ju negativna valenca i savesnost, dok se afektivna vezanost pokazuje značajnom u slučaju odnosa sa braćom/sestrama. Različiti korelati ličnosti i afektivne vezanosti se pokazuju značajni za različite bliske odnose što je protumačeno razlikama po pitanju mehanizama funkcionisanja bliskih odnosa i njihove uloge i funkcija u životu pojedinaca.