U ovoj studiji autori istražuju utjecaj komponenata samoregulacijske uspješnosti učenika i studenata na njihove pozitivne i negativne emocije o školi i škol¬skom učenju. Uzorkom je obuhvaćeno 366 srednjoškolaca i 535 studenata. Rezultati pokazuju da izazov i pro¬dukcijsko učenje predodređuju 44% varijance u pozitivnim osjećanjima, a da su autonomija, interaktivno ili kooperativno učenje te samostalno donošenje odluka multiplom regresijom odbačene varijable kao predik¬tori pozitivnih emocija. Kada su u hijerarhijskom regresijskom modelu kao medijator uvedene negativne emocije, pokazalo se da one neznatno smanjuju prediktore pozitivnih emocija, ali da bitno ne mijenjaju uspostavljeni odnos. Na isti način ponaša se model u kojem je multiplom regresijom testiran utjecaj negativnih kompone¬nti samoregulacijske uspješnosti na negativne emocije. Averzija, reprodukcijsko učenje i izvršava¬nje odluka nastavnika predodređuju negativne emocije, ali objašnjavaju samo 10% vari¬jance, pri čemu pozitivne emocije kao medijacijska varijabla ne mijenjaju model.