Kognitivna lingvistika naziv je koji pokriva raznolike funkcionalističke pristupe istraživanju jezika koji su se pojavili 1970-ih godina i koji dijele stanovite temeljne teorijske i metodološke zasade, od kojih većina nije kompatibilna s teorijom Noama Chomskoga i njenim novijim ograncima. Kognitivna lingvistika razlikuje se od generativne gramatike u tome što: 1) odbacuje Chomskijevu tvrdnju da je jezična moć urođena, 2) naglašuje semiotički značaj ne samo riječi nego i gramatičkih konstrukcija kao značenjskih jedinica u jeziku, 3) pripisuje važnu kognitivnu i jezičnu ulogu metafori i metonimiji, i 4) tvrdi da su jezične strukture i uporaba (relativno) motivirani pojmovnim i pragmatičkim čimbenicima. Rad se usredotočuje na točke 2), 3) i 4), koje se empirijski potkrjepljuju jezičnim primjerima iz engleskoga.