W pracy przedstawiono infrastrukturę sportową dla potrzeb piłki nożnej w Częstochowie w latach międzywojennych. Artykuł powstał głównie na podstawie źródeł archiwalnych i prasowych. Przeprowadzone badania wykazały, że w Częstochowie w okresie międzywojennym powstało kilka obiektów sportowych przystosowanych do gry w piłkę nożną. Zarówno ich ilość, jak i jakość w porównaniu do skali ogólnopolskiej były niewystarczające. Głównymi inwestorami w infrastrukturę sportową były samorządy miejskie, władze państwowe oraz wojsko. Prace społeczne również były ważnym wkładem w budowę obiektów sportowych. Bazę sportową starały się tworzyć również kluby i stowarzyszenia sportowe. W Częstochowie pierwsze miejskie boisko do piłki nożnej zostało udostępnione w 1923 r. w dzielnicy Zawodzie. Reprezentacyjny obiekt sportowy o znaczeniu regionalnym został oddany do użytku na początku lat trzydziestych XX w. Stadion „Ogniska Obrony Niepodległości” im. Marszałka Józefa Piłsudskiego uchodził za jeden z czołowych w województwie kieleckim. Nie mógł on jednak równać się pod względem infrastruktury z najlepszymi obiektami w Polsce. Stadionem o charakterze ogólnopolskim, a także międzynarodowym, mógł być obiekt, który miał powstać przy ul. Olsztyńskiej. Mimo rozpoczętych robót inwestycja nie została dokończona z powodu braku pieniędzy, a także wybuchu II wojny światowej. W latach 1918–1939 w Częstochowie powstało kilka boisk do piłki nożnej. W większości ich gospodarzami były miejscowe kluby sportowe.