Kao književni pravac dekadencija se javlja u 19. stoljeću u Francuskoj, stvarajući svoju školu i krug pristalica usmjerenih protiv građanske stvarnosti i njenog morala. Žil Laforg (Jules Laforgue) je pjesnik koga na kraju stoljeća svrstavaju među književnike francuske dekadencije. Društvene odnose i postupke pojedinaca koje nije odobravao često je ismijavao, pa stoga u njegovim djelima nalazimo naglašenu ironiju kao što je to slučaj s „Panom i Siringom”, koja zapravo predstavlja svojevrsnu parodiju jer Laforg likove iz antike smješta u svoju savremenost u kojoj tematiku iz stare Grčke obrađuje u uslovima duha svog vremena. U ovom djelu Laforg se vraća izvornoj legendi i nastanku frule sa sedam slamki. Ljubav i umjetnost ispunjavaju Panov duh, jedna kao iluzija, a druga kao stvarnost. U ljepoti i duhu Siringe, kao i Panovom predavanju sudbini, susrećemo znakove savremenosti, a sanjarenje o idealnoj ženi je neostvarivo, čime se ističe pjesnikova misao o nedostižnosti ideala.