Yazının amacı, Türkiye’nin ekonomik istikrara ne kadar yaklaştığını makroekonomik gelişmeler çerçevesinde irdelemektir. Yüksek cari işlemler açığı ve kamu borç stoku-GSMH oranlarının sürdürülebilir nitelikte olduğu gerekçeleriyle ortaya konulmuştur.Verim artışı ile desteklenen hızlı büyümenin yeterince istihdam yaratmadığı, işsizlik probleminin teknolojik niteliği nedeniyle çözümünün zor olduğu vurgulanmıştır. 2005 yılında gerek kamu net borç oranı, gerekse bütçe açığı-GSMH oranı açısından Maastricht kriterinin yakalanacağı belirtilmektedir. TL’nin, reel kur serisinin göreli olarak düşük birim ücret maliyetlerine göre uyarlanması halinde, aşırı değerli olmadığı, bu nedenle ihracatın artış ivmesinin devam ettiği savunulmuştur. Gerek üretim gerekse ihracatın, emek yoğun sektörler aleyhine, üretkenlik odaklı sermaye yoğun sektörler lehine önemli bir yapısal değişim içinde olduğu belirtilmiş, bu nedenle tekstil sektörünün zaman içinde gerek üretim gerek ihracatta öneminin azaldığı vurgulanmıştır. 2009 yılına kadar yapılan tahminler, Türkiye ekonomisinin hızla iyileştiğini göstermektedir.