Edentulism and prosthodontic care are very common, especially in the elderly. The study investigated the treatment with complete dentures (CDs) and acrylic removable partial dentures (ARPDs) among ...people receiving new prosthodontic treatment in the Primary Health Centres of the three regions in Kosovo from 2002 to 2013.
The data on ARPDs delivery and CDs delivery was obtained from the archives of primary health centres from three Kosovo regions (Prizren, Peje, Ferizaj) from 2002 to 2013. The data was analysed concerning year of treatment, type of dentures, jaw, age, gender and urban or rural origin of the patients. The trend of treatment was determined, and the binomial logistic regression model was used for predicting odds of ARPD versus CD treatment by year of treatment and patient characteristics.
From 2002 to 2013, 9,478 patients received 11,655 CDs and 4,401 ARPDs. Delivery of CDs significantly increased by 57.45 dentures per year (R2=0.609) and delivery of ARPDs by 30.39 dentures per year (R2=0.569). Each year the odds for ARPD versus CD increased by 4.2% (95% CI: 3.0%-5.4%). Younger patients have higher odds for ARPD rather than CD and odds for ARPD are decreasing as the age of patients rises. The gender, residence, and jaw all had a significant impact on prosthodontic treatment too.
In Primary Health Centres of Kosovo, there is a trend for higher frequencies of both dentures (more obvious for ARPD), and the frequency is highly dependent on the age of patients.
Odnosi mekih i koštanih tkiva u bezubih pacijenata se znatno mijenjaju
i tako uvjetuju vidljive promjene u fizionomiji, proporcijama i estetskom
izgledu pacijenata. Pogotovo to vriejdi za donju ...trećinu lica, gdje meka tkiva gube svoju tvrdu potporu i zbog toga poprimaju nove oblike. Nastale promjene su toliko izražene da se mogu registrirati neposredno mjerenjem. Jednu od metoda analize morfoloških promjena lica daje stereofotogrametrija koja omogućava registraciju i mjerenje tih promjena u tri prostorne dimenzije korištenjem stereofotografije. U ovom radu opisana je metoda snimanja i analiza stereofotografije pacijenata prije i nakon protetske terapije totalnim protezama.
Protetska terapija totalnim protezama nastoji kompenzirati nesposobnost funkcije stomatognatog sustava. Dobra retencija, stabilizacija i prikladno ležište odgovorni su za uspješne proteze. Zaseban ...problem, još uvijek, predstavlja donja totalna proteza. U radu se ukazuje na razlike u veličini površina ležišta donje totalne proteze ovisno o položaju i funkciji jezika. Mjereni su sadreni odljevi donje bezube čeljusti istih pacijenata. Površine ležišta ovisile su o odnosu alveolnog grebena i okolnih aktivnih struktura i bile su između 103,20 mm2-205,5 mm2. Srednja vrijednost bila je 145,99 mm2. Razlike aritmetičkih sredina površina ležišta zadanih položaja provjerene su testom usporedbe dviju srednjih vrijednosti s različitim standardnim devijacijama pri nivou statističke značajnosti a = 0,05.
Izmjera je obavljena primjenom stereofotogrametrije, analitičke metode koja se lako veže za automatsku obradu računalom, a rezultati se mogu prikazati grafički i numerički.
Razlike u konfiguraciji anatomskog ležaja baze gornje i donje totalne
proteze govore u prilog činjenici da reteincija donje totalne proteze predstavlja veći problem za protetičare nego retencija ...gornje totalne proteze. Budući da mastifkatorna efikasnost predstavlja kvantitativni pokazatelj funkcijske sposobnosti proteze, u ovom istraživanju željelo se ispitati da li postoji povezanost između veličine retencije totalnih proteza i testa mastikatorne efikasnosti. Pomoću primjenjenog testa mastikatorne efikasnosti, koji je 1965 god. uveo Nikšić,1 izvršilo se ispitivanje mastikatoinne efikasnosti, dok se retencija proteza ispitivala vagom posebne konstrukcije, te se na osnovu veličine dobijene retencije i izmjerene površine baze proteze, izračunavala specifična retencija, odnosno retencija po jedinici površine, izražena u N/cm2. Iz dobivenih rezultata moglo se zaključiti da primjenjeni test mastikatorne efikasnosti može poslužiti u evidenciji funkcionalne vrijednosti totalnih proteza, a dobivena vrijednost od 61.95% pokazuje dobru funkcionalnu sposobnost ispitivanih proteza. Ispitivanje korelacije između retencije proteza i veličine protezne baze pokazalo je pozitivnu korelaciju, jače izraženu za varijable donje totalne proteze. Specifična retencija gornje totalne proteze pokazala je pozitivnu, slabije izraženu korelaciju sa TME, dok specifična retencija donje totalne proteze nije pokazala korelaciju sa TME. Korelacija između dobi pacijenata i retencije proteza pokazala je vrijednosti negativnog predznaka sa malom signifikantnošću, koja je izražajnija kod žena. Ovi nalazi potvrđuju naše kliničko (iskustvo i sugeriraju da, naročito kod donje totalne proteze, samo optimalna suradnja svih utjecajnih faktora može rezultirati zadovoljavajućom funkcijskom sposobnošću totalnih proteza.
Kod 35 ispitanika sa prirodnim zubima ii 30 nosilaca totalnih proteza
istražena je aktivnost m. temporalis anterior et posterior metodom površinske elektromiografije na aparatu sa ugrađenim ...digitalnim integrator i ma. Registracije su vršene u svim okluzijskim položajima (retruzija, incizalni položaj, dekstro i sinistrolateralna okluzija, maksimalna mterkuspidacija). Rezultati su prikazani u postocima maksimalne interkuspidaciije, a obrađeni su metodom analize varijance. Utvrđena je relativno veća aktivnost m. temporalis ant. kod nosilaca totalnih proteza u retruziji \ lateralnoj okluziji na radnoj strani p < 0 ,0 1 ), što se pripisuje većem broju kontakta na lateralnim zubima kod proteza u ovim položajima. Također je utvrđena veća aktivnost m. temp. post. u (incizalnom položaju i lateralnoj okluziji na kontralateralnoj strani kod nosilaca totalnih proteza (p < 0,01 J. To se pripisuje manjem incizalnom kutu kod totalnih proteza, kao i rotaciji manđibule prema gore i naprijed uslijed resorpcije alveolnog grebena.
Elektromiografski je ispitana aktivnost prednjeg i stražnjeg dijela m. temporalisa kod 30 nosilaca totalnih proteza prilikom predaje proteza i nakon perioda od 2 - 5 tjedana. Mišićna aktivnost je ...snimljena pomoću površinskih elektroda na 4-kanalnom poligrafu za vrijeme maksimalno motivirane voljne mišićne kontrakcije u položajima maksimalne interkuspidacije, retruzije, u incizalnom položaju, kao i u dekstro i sinistro okluziji. Nakon perioda od 2 - - 5 tjedana nošenja proteza, povećala se aktivnost i prednjeg i stražnjeg dijela m. temporalisa. Mišićna aktivnost se najviše povećala u položaju maksimalne interkuspidacije i retruzije (p < 0,01 za DTA, LTA, LTP, p < 0,05 za DTP u maksimalnoj interkuspidaciji, p <0,01 za DTA, LTA , DTP, p < 0,05 za LT P u retruziji). To se može pripisati dominaciji centralnog voljnog upravljanja nad motoneuronima motorne jezgre V. moždanog živca, jer se u ovim položajima mišićna aktivnost pod utjecajem volje distribuira bilateralno. Povećanje aktivnosti prednjeg i stražnjeg dijela m. temporalisa nije bilo toliko signifikantno u incizalnom i lijevom i desnom okluzalnom položaju (p < 0,05 za D TA i LTP, p > 0,05 za LT A i DTP u incizalnom položaju; p < 0,05 za DTA, DTP, LTP, p <C 0,01 za LTA. u sinistrookluziji, p ^ 0,05 zci DTA., LTA., DTP i LTP u dekstrookluziji). To bi se moglo pripisati većem utjecaju perifernih senzornih receptora na žvačne mišiće u ovim okluzalnim položajima i posljedično produženog perioda neuromuskularnih »feedback« mehanizama. Period neuromuskularne
adaptacije na proteze produžen je u incizalnom položaju u sinistro i dekstrookluziji u odnosu na položaj maksimalne interkuspidacije i retruzije.
PDF
