Navodeći, analizirajući i interpretirajući dramske, plesne i glazbene izvedbe kao što su pantomime, pripovijesti, balade i pjesme, lutkarsko kazalište te procesije, autor pokazuje ideološki sukob dviju velikih religija Mediterana. Na Siciliji taj sukob rezultira negativnom percepcijom saracenskoga nasljeđa. Raznolike izvedbe koje uprizoruju odnos Maura i kršćana na Siciliji autor svodi na podjelu prema temi oružanoga sukoba, te prema temama preobraćenja i ženidbe. Povijesnom i antropološkom argumentacijom tumači i zagovara simboličku bipolarnost u kojoj se borbeno načelo i negativna snaga sukoba u uzajamnom funkcionalnom odnosu s erotsko-svadbenim načelom i pozitivnom snagom ljubavi i plodnosti unutar mnogostrukih ceremonijalnih konteksta.