Uvod: Koncentracija D-dimera izmjerena različitim testovima pokazuje značajnu varijabilnost zbog nedostatka standardizacije. Opisujemo harmonizaciju koju smo proveli kako bi pokušali smanjiti tu varijabilnost koristeći uzorke plazme s visokom koncentracijom D-dimera. Materijali i metode: Sudjelovalo je pet laboratorija s nekoliko različitih kvantitativnih D-dimer testova: Vidas D-dimer Exclusion (proizvođača Biome-rieux), Auto-Dimer (Biopool), D-dimer Plus, Acute Care D-dimer (oba Dade Behring) i Hemosil D-Dimer (Instrumentation Laboratory). Za harmonizaciju je pripremljen set od šest plazmi: smjesa (engl. pool) normalnih plazmi i uzoraka A-E, pripremljenih miješanjem normalne plazme s rastućim udjelom (1,2,3,8 i 14,7) smjese plazme bolesnika s visokom koncentracijom D-dimera. Za validaciju se koristilo 15 uzoraka plazme od bolesnika s venskom trom-boembolijom. Rezultati: Izračunat je referentni regresijski pravac kroz srednje vrijednosti koncentracije D-dimera u uzorcima A-E te je korišten za harmoniziranje rezultata 15 validiranih uzoraka. Nakon harmonizacije su se koeficijenti varijacije znatno poboljšali s 89% na 19% (srednje vrijednosti) za validirane uzorke s visokom koncentracijom D-dimera. Za validirane uzorke s niskom koncentracijom D-dimera (normalna ili približno granična) koeficijenti varijacije su se čak povisili sa srednje vrijednosti od 86% prije harmonizacije na srednju vrijednost od 224% nakon harmonizacije. Zaključak: Proces harmonizacije znatno je smanjio varijabilnost između različitih testova kod uzoraka s visokom koncentracijom D-dimera. Međutim kod uzoraka s koncentracijom D-dimera oko granične, što je kritično za kliničku primjenu, nismo primjetili poboljšanje.