Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Agricultural intensification and associated farming practices are among the most significant human impacts on the global environment. Increase in agricultural land-use area and the intensification of crop management are causing numerous environmental problems, including loss of biodiversity and degradation of some key ecosystem services, such as biological control. Numerous studies have emphasized the importance of landscape scale effects in these processes. To determine how agricultural intensification affects agrobiodiversity and accompanied ecological service (biological control), we examined effects of key landscape features on aphid–parasitoid complex in winter wheat agroecosystems in Pančevački rit region. Study was organized in three parts. Aim of the first part was to determine effect of landscape compositional heterogeneity defined through proportion of crop vs. non-crop land in landscape sectors. Two broadly contrasting classes were selected: complex landscapes, characterized by more than 50% of non-crop land cover (forests, fallows, pastures, hedgerows and shrubs), and simple landscapes, with much less than 30% of non-crop land. Total of 50 landscape sectors were sampled in course of four years (2008-2011). In the second part of the study, effects of configurational landscape heterogeneity of crop habitats were tested through contrasting landscape sectors dominated by small fields (field size averaging less than 3 ha) and landscape sectors dominated by large fields (field size averaging more than 20 ha). Total of 24 sectors were sampled in two years (2008-2009). In the third part, aim was to analyze edge effects of field margin types on aphid–parasitoid interactions. Two markedly different margin types were selected: one bordering on irrigation canal with permanent semi-natural shrub vegetation, and the other close to service road without semi-natural vegetation. Total of 12 fields were sampled in two years (2008-2009). Additionally, changes in aphid population growth and parasitism rates between phases were monitored to determine parasitism threshold value for effective biological control. In total, 4 aphid species, 7 parasitoid species and 9 hyperparasitoid species were found. Results show that complex landscapes with higher proportion of non-crop land support larger aphid populations and higher parasitism rates, as well as higher diversity of both parasitoids and hyperparasitoids. Second part of the study revealed non-significant landscape effects on overall aphid abundances and parasitism rates. Contrary to initial expectation, no differences in analyzed parameters between small- and large-field landscapes were detected. Only detected effect was differential change during season in aphid population growth (stronger in small-field landscapes) and in parasitism rate (higher in large-field landscapes). Results of the third part show that larger aphid population are found near field margin, especially near margin bordering on permanent semi-natural shrub vegetation. Contrary to initial expectations, field margin type had no effect on parasitoids. Parasitism threshold value for effective biological control was estimated to be in 19-27% range. Values above this range regularly resulted in drop of aphid population densities. It was observed that there is temporal variability in the strength of landscape effects on aphid–parasitoids complex, but that general trends and conclusion how different landscape features affect model system can be proposed.- Intenzifikacija poljoprivrede predstavlja jedan od globalnih procesa sa izrazito negativnim efektima na biodiverzitet. Održavanje visokog nivoa biodiverziteta neophodno je za obezbeđivanje ekosistemskih usluga, od kojih su neke, poput biološke kontrole štetočina, od velike važnosti u agroekosistemima. Rezultati sve većeg broja studija ukazuju na to da elementi i karakteristike kompozicije i konfiguracije poljoprivrednih predela imaju ključnu ulogu u očuvanju, odnosno, narušavanju agrobiodiverziteta. Predeono-ekološki pristup u agroekologiji proučava uticaj različitih obrazaca i procesa u savremenoj poljoprivrednoj praksi na mehanizme degradacije biodiverziteta i gubitak funkcionalnosti njegovih komponenti. Posebno je značajno upoznati obrazce i trendove u trofičkim interakcijama koje povezuju intenzivno korišćene agroekosisteme i okolna poluprirodna i prirodna staništa. U ovom istraživanju, analizirani su efekti predeonih karakteristika na diverzitet i interakcije model sistema žitne vaši – parazitoidi na području Pančevačkog rita. Istraživanje je bilo podeljeno u tri dela kako bi se ispitali efekti tri različita aspekta predeone heterogenosti. Cilj prvog dela istraživanja bio je određivanje efekta predeone kompleksnosti izražene preko procenta prirodnih i poluprirodnih staništa (heterogenost tipova staništa) na model sistem. Odabrane su dve jasno diferencirane kategorije predela: 1) kompleksni predeli (>50% poluprirodnih staništa) i 2) jednostavni predeli ( 20 ha). Analizirano je 24 predeona sektora u toku dve godine (2008-2009). Treći deo bio je fokusiran na određivanje efekata različitog tipa ivice polja na model sistem. Kontrastirana su dva tipa ivice polja: 1) ivica sa poluprirodnom vegetacijom i 2) ivica bez poluprirodne vegetacije. Analizirano je 12 predeonih sektora u toku dve godine (2008-2009). Dodatno, analizirana je promena brojnosti biljnih vašiju tokom sezona sa namerom da se odredi nivo parazitiranosti koji odgovara efektu uspešne biološke kontrole. U toku celokupnog istraživanja zabeležene su 4 vrste biljnih vašiju, 7 vrsta parazitoida i 9 vrsta hiperparazitoida. Rezultati prvog dela istraživanja ukazuju na to da kompleksni predeli koji sadrže veći procenat prirodnih i poluprirodnih staništa podržavaju veću brojnost biljnih vašiju kao i da imaju veći procenat parazitiranosti, diverzitet parazitoida i diverzitet hiperparazitoida. Uočena povećana brojnost biljnih vašiju u kompleksnim predelima je u suprotnosti sa početnim očekivanjima, ali je potvrđeno da kompleksni predeli podržavaju veću uspešnost parazitoida. Rezultati drugog dela istraživanja pokazuju da ne postoji jasno izražen efekat predeone kompleksnosti izražene preko veličine pojedinačnih polja na proučavani model sistem. Suprotno očekivanjima, nije uočena razlika u brojnosti biljnih vašiju i procentu parazitiranosti između predela sa malim i predela sa velikim poljima. Razlika je uočena jedino u promeni brojnosti biljnih vašiju i procentu parazitiranosti između faza generalno i između faza u zavisnosti od predela što ukazuje da je efekat biološke kontrole izraženiji u jednostavnim predelima sa velikim poljima, a da povećavanju brojnosti biljnih vašiju pogoduju kompleksni predeli sa malim poljima. Rezultati trećeg dela pokazuju da je brojnost biljnih vašiju veća na ivici polja, posebno na ivici sa poluprirodnom vegetacijom, a da tip ivice polja nema nikakav efekat na parazitiranost. Takođe, diverzitet parazitoida nije bio značajno različit u odnosu na tip i udaljenost od ivice polja. Procenjeni nivoi parazitiranosti koji odgovaraju stagnaciji brojnosti biljnih vašiju između faza ukazuju na to da se efekat uspešne biološke kontrole pojavljuje u intervalu 19-27% parazitiranosti. Primećeno je da postoji varijabilnost u stepenu ispoljavanja efekata predela na model sistem na nivou godina, ali da se određeni generalni trendovi mogu uočiti.- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana