Cerebral Proliferative Angiopathy (CPA) is a rare vascular malformation that is distinguished from classical brain arteriovenous malformations (AVM) in its imaging findings and clinical progression ...but more importantly in its pathophysiology. Here we report the case of a 37-year-old male patient with CPA accompanied by Cerebral Cavernous Malformation (CCM) in hopes to expand the inquiry into the pathophysiology of this rare lesion. A patient with progressive headache, right-sided weakness, and impaired speech were evaluated at our medical center. Neuroimaging studies were performed, and the patient was diagnosed with CPA. The patient has been followed up with conservative management and periodic neuroradiological evaluation for 5 years. Digital subtraction angiography (DSA) showed a vascular malformation diffusely covering the left hemisphere that is consistent with CPA. In addition, 2 sequential CCMs were detected in the right hemisphere. Also, the patients’ familial history included two brothers with CCMs. The coexistence of CPA with CCM and patients’ familial history of CCM could suggest the possibility of a common pathophysiological element.
•Cerebral Proliferative Angiopathy may be associated with VEGF pathology.•There may be a link between CPA and Familial Cavernoma.•Indirect revascularization may benefit CPA patients.
Cognitive Evaluation For global cognitive assessment, attention functions, general neuropsychological evaluation, language skills, memory functions, visual and perceptual functions and executive ...functions were evaluated with specific cognitive tests as detailed in our previous study (6) before and after TMS by the same qualified neuropsychologist who was also blind to the study hypothesis. ...for the evaluation of the correlation between NAA levels and visual recognition scores, a correlation matrix was performed. rTMS application parameters We determined a stimulation coordinate for each patient using individual maps of hippocampal resting-state functional connectivity collected before the TMS therapy and we applied rTMS to these coordinates corresponding to the left lateral parietal cortex, Brodmann area 7 through the instrument of the "BrainvoyagerTMS Neuronavigation" system as described in our previous study in detail (6). Among several tests applied (p>0.05, non-significant), we have found that visual memory recognition scores were significantly improved after rTMS application (pre 1.583±1.24 vs. post 2.75±1.215, p=0.014, Wilcoxon signed-rank test) (Table 1) which was also significantly correlated with the increased NAA levels (p<0.05, Pearson's rtest, Table 2) Also, subjects' choline, creatin, Choline/Creatine, NAA/Choline and Creatine/Choline levels were calculated but these parameters showed no significant difference between groups. (p>0.05, Willcoxon signedrank test) (Table 1). DISCUSSION In the present study, we have observed a significant increase in cognitive parameters along with improved hippocampal metabolic parameters after rTMS stimulation which was confirmed with the correlation analysis that critically improved cognitive parameters were significantly associated with increased NAA levels.
Amaç: Bu çalışmanın amacı normal bireylerde parasingulat sulkus (PCS) uzunluğunun, yaş, cinsiyete göre hemisferler arasındaki farklılıklarını ve PCS uzunluğu ile amigdala, talamus ve hipokampus ...hacimleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: 3T manyetik rezonans görüntüleme (MR) cihazında çekilen kranial MR’de patoloji saptanmamış, 20-40 yaşlarında, 48 hasta (26 K, 22 E) çalışmaya alındı. PCS uzunluğu, her iki hemisferde manuel çizildi. PCS uzunluğu 40 mm’den yüksek olanlar belirgin, 20-40 mm arasındakiler kısa, 20 mm’den düşükler yok olarak sınıflandırıldı. Üç grup, hemisferler arasında, yaş ve cinsiyete göre karşılaştırıldı. Amigdala, talamus, hipokampus hacimleri, 3D T1A sagital görüntülerden BrainSuite yazılımıyla hesaplandı. Hacimler ile PCS uzunlukları istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
Bulgular: PCS uzunlukları belirgin, kısa, yok gruplarında hemisferler arasında, cinsiyet ve yaşa bağlı anlamlı fark saptanmadı. Sağ hemisferde PCS belirginlerde, sağ amigdala hacmi anlamlı yüksek; PCS kısalarda, sağ hipokampus hacmi en düşük; PCS-belirginlerde sağ hipokampus hacmi yüksekti.
Sonuç: Normal bireylerde PCS uzunluğunda, hemisferler arasında, cinsiyet ve yaşa bağlı fark görülmemesi, PCS’nin, hastalıklarda değişmesinin güvenilir bir bulgu olduğu sonucuna varılabilir. Sağ hemisferde PCS uzunluğu ile amigdala, hipokampus hacminin korele olması, anterior singulat korteks, medial prefrontal korteks bağlantılarının, PCS uzunluğu ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir.
Amaç: Bu çalışmada hemofilik artropatinin radyolojik değerlendirilmesind, direkt grafi ve manyetik rezonans görüntülemesi karşılaştırılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Toplam 23 erkek hemofili A hastasında, ...109 eklemde hemofilik artropatinin direkt grafi ve manyetik rezonans görüntüleme bulguları kıyaslandı. İki yöntem uyumu kappa istatistiği ile değerlendirildi.
Bulgular: Manyetik rezonans görüntülemede efüzyon 17, hemartroz 48, kartilaj kaybı 29, osteonekroz 30, kopmuş parça 3 eklemde izlendi. Direkt grafileri normaldi. Direkt grafide osteoporoz 16, epifizyal genişleme 16, subkondral yüzey düzensizliği 30, eklem aralıklarında daralma 28, eklem ilişki bozukluğu 2, eklem deformitesi 7 eklemde izlenirken, manyetik rezonans görüntülemeleri normaldi. Direkt grafide erozyon olan 3 eklemde, manyetik rezonans görüntüleme negatifti. Direkt grafi ile manyetik rezonans görüntüleme arasında erozyon ve sinovyal hipertrofi değerlendirmesinde zayıf, subkondral kist için orta düzeyde uyum vardı.
Sonuç: Hemofili hastalarında manyetik rezonans görüntüleme, eklem içi efüzyon/hemartrozu, sinovyal hipertrofiyi, kartilaj kaybını, erozyon/subkondral kistleri, osteonekrozu ve kopmuş parçayı değerlendirmede direkt grafi’ye bariz üstündür. Manyetik rezonans görüntülemenin özellikle sinovyal hipertrofi ve hemartrozu saptamadaki duyarlılığı, profilaksi yapılacak hastaları belirlemede ve sinovektomi kararı almada kullanımını kaçınılmaz kılmaktadır.
A case of asymptomatic aneurysm of spontaneous portosystemic venous fistula (SPVF) with the radiologic findings is described.
Although advances and more widespread use of ultrasound (US) and computed ...tomog -raphy angiography (CTA) have enabled more detection of SPVF in the liver, it is a rare entity.
A 49-year-old male was referred to our hospital's nephrology outpatient clinic due to hypertension. Abdominal sonography examination detected a well-defined cystic lesion adjacent to the middle hepatic vein in the liver. The lesion showed venous flow in the color Doppler US examination. Computed tomography angiography examination revealed an aneurysm of the fistula.
Radiologists should be aware of this vascular anomaly and cyst-like lesions in the liver should be examined with color Doppler ultrasonography for possible vascularization, and be differentiated with CTA if necessary.
This condition is usually encountered incidentally and patients usually have no symptoms. However, severe complications, such as hepatopulmonary syndrome, liver tumors, encephalopathy, and heart failure can be seen.
Ulus S, Akan GE, Erol C. Aneurysm of Portosystemic Fistula: A Case Report and Review of Literature. Euroasian J Hepato-Gastroenterol 2017;7(2):178-180.
Alzheimer hastaliginin (AH) patofizyolojisine yonelik yapilan son calismalar, hipokampal islevsellikle ilgili cesitli kognitif bozukluklari icermektedir. Bununla birlikte, mevcut klinik arastirmalar, ...AH'nin heterojen bilissel spektrumunun tam kapsamini goz onunde bulunduramamakta ve kesin tanisal ve terapotik sonuclar cikarmak icin gereken spesifik yontemlerin eksikligine neden olmaktadir. Bu, ayni zamanda AH'li insanlarda tani ve tedavi rejimlerini uyarlamak icin in-vivo metabolik olcumlerini de icermektedir. Manyetik rezonans spektroskopisi ve tekrarlayan transkraniyal manyetik stimulasyon (rTMS), AH tedavisinde modifiye edilmesi gereken iki yeni tani ve tedavi yaklasimidir. Bu calismada, rTMS tedavisi oncesi ve sonrasi in-vivo hipokampal metabolitleri degerlendirerek AH'li kisilerde rTMS'nin altta yatan terapotik rolunu arastirmayi amacladik. Onceki calismamizda fMRI verileri kullanilarak elde edilen verilere ve literaturde bildirilen referanslara dayanarak, bu calismada rTMS stimulasyonundan sonra hipokampal NAA verilerini kullanmaya karar verdik ve NAA seviyelerinin anlamli derecede yukseldigini gorduk. Bildigimiz kadariyla, baska hicbir calisma, rTMS'nin AH'li insanlarda hipokampal metabolitler uzerindeki etkisini degerlendirmemistir. Anahtar Sozcukler: AH, hipokampus, MRS, NAA, rTMS The latest research into the pathophysiology of Alzheimer's Disease (AD) has included several cognitive deficits related to hippocampal functioning. However, current clinical research fails to consider the full extent of the heterogeneous cognitive spectrum of AD, resulting in a lack of the specific methods required to draw definitive diagnostic and therapeutic conclusions. This also includes in-vivo metabolic measurements for tailoring the diagnostic and therapeutic regimens in humans with AD. Magnetic resonance spectroscopy and repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) are two novel diagnostic and therapeutic approaches that must be modified to treat AD. In the present study, we aimed to investigate the underlying therapeutic role of rTMS in humans with AD by evaluating the in-vivo hippocampal metabolites before and after rTMS treatment. Based on the data obtained using the fMRI data in our previous study and on the references reported in the literature, in the present study, we decided to use hippocampal NAA data after rTMS stimulation and found a significant increase in NAA levels. To the best of our knowledge, no other study has evaluated the effect of rTMS on hippocampal metabolites in humans with AD. Keywords: AD, hippocampus, MRS, NAA, rTMS
PDF
