Mesane kanserinin (BC) erken teşhisi, hastalığın tedavisi ve seyri için büyük önem taşımaktadır. Teşhis için en etkili yöntem, çeşitli işlemlerin uygulandığı doku örneğinin patolog tarafından ...mikroskop altında incelenmesidir. Ancak bu yaklaşım subjektiftir ve patologların bilgi ve tecrübesine bağlı olarak değişebilir. Objektifliği artırmak ve patoloğa yardımcı olmak için bu çalışma, tam slayt görüntülerinden (WSI) otomatik mesane ürotelyal karsinom derecelendirmesini sunar. Naive Bayes, k en yakın komşu ve karar ağacı gibi 3 farklı makine öğrenme yöntemi kullanılarak performans karşılaştırması yapılır. Deneysel sonuçlar, karar ağacı yönteminin %82 ile en yüksek performansı elde ettiğini ve tanı sırasında patoloğa yardımcı olmak için kullanılabileceğini göstermektedir.
Early diagnosis of bladder cancer (BC) is of great importance for the treatment and course of the disease. The most effective method for diagnosis is the examination of the tissue sample, on which various procedures are applied, by the pathologist under a microscope. However, this approach is subjective and may vary depending on the knowledge and experience of the pathologists. To increase objectivity and assist the pathologist, this study presents automated bladder urothelial carcinoma grading from whole slide images (WSI). Performance comparisons are made using 3 different machine learning methods such as naive Bayes, k nearest neighbor and decision tree. Experimental results show that the decision tree method achieves the highest performance with 82% and can be used to assist the pathologist during diagnosis.
Amaç: Toksik nodüler (TNG) ve toksik multinodüler guatr (TMNG), bir veya birden fazla otonomfonksiyone tiroid nodülünün varlığı ile karakterize hipertiroidiye yol açan hastalıklardır. ...Hipertiroidinintiroid kanserine karşı koruyucu olduğu inancına karşın son yıllarda bu hastalarda da tiroid kanserriskinin azımsanmayacak kadar olduğu ve nodüllerin diğer hastalarda olduğu gibi değerlendirilmesigerektiği yönünde yayınlar çoğalmaktadır. Bu çalışmanın amacı TNG/TMNG nedeniyle cerrahiuygulanan hastalarda tiroid kanser sıklığını belirlemek ve kanser ile ilişkili olabilecek preoperatifözellikleri değerlendirmektir.Materyal ve Metot: Çalışmaya Ocak 2017 ile Aralık 2014 arasında TNG veya TMNG nedeniyletiroidektomi yapılan hastalar alınmıştır. Retrospektif olarak taranan hastaların klinik özellikleri,laboratuar ve ultrasonografi (US) sonuçları, sitolojik ve histopatolojik bulguları kayıt edilmiştir.Histopatolojik sonucu benign ve malign saptanan hastaların klinik özellikleri, nodüllerin preoperatif USözellikleri ve sitolojik sonuçları karşılaştırılmıştır.Bulgular: Çalışmaya alınan 482 hastanın 335’i (%69,50) kadın, 147’si (%30,50) erkekti ve ortanca yaş 56(18‐79) idi. 74 (%15,35) hastada TNG, 408 (%84,65) hastada TMNG vardı. Histopatolojik olarak 380(%78,84) hastada benign, 102 (%21,16) hastada malign patoloji saptandı. Benign ve malign hastalarda yaş,cinsiyet dağılımı, antitiroid kullanımı, antikor pozitifliği, nodül sayısı açısından fark yoktu. Malignhastalarda ultrasonografik olarak parankimde tiroidit varlığı anlamlı şekilde yüksekti (%75,26 ve %87,24;p<0,001). Malign hastalarda sitoloji sonuçları nedeniyle tiroidektomi uygulanan hasta oranı benignhastalara oranla yüksekti. Benign hastalarda ise dev nodül nedeniyle tiroidektomi yapılan hasta oranımalign hastalara oranla yüksekti. Preoperatif US verileri incelenen 1263 tiroid nodülünün 1222’si(%96,75) histopatolojik olarak benign, 41’i (%3,25) malign idi. Malign nodüllerde hipoekojenite oranıbenign nodüllere göre anlamlı şekilde yüksekti. Benign ve malign nodüller arasında diğer US özellikleriaçısından fark saptanmadı. Sintigrafik değerlendirmesi olan nodüllerden benign olanların 406’sı(%71,99), malign olanların 19’u (%67,86) sintigrafik olarak aktifti (p=0,853).Sonuç: Bu çalışmada TNG/TMNG nedeniyle cerrahi uygun görülen hastalarda tiroid kanser sıklığı ihmaledilemeyecek oranda saptanmıştır. Bu hastalarda malign ve benign nodüllerin US özellikleri benzerbulunmuştur. TNG/TMNG’lı hastalardaki nodüllerde, nodül aktif dahi olsa, ince iğne aspirasyon biyopsiendikasyonunun diğer hastalarda olduğu gibi konulması, cerrahi planlandığında özellikle TMNGvarlığında total veya totale yakın tiroidektomi tercih edilmesi önerilir.
Abstract Most basal-like breast carcinomas are estrogen receptor negative, progesterone receptor negative, and cerb-B2/HER-2/neu negative—the so-called triple-negative breast carcinomas—with high ...epidermal growth factor receptor (EGFR) expression, which makes EGFR a target of treatment. We evaluated EGFR expression by immunohistochemistry (IHC) with two different clones (EGFR.31G7 and EGFR.25) and gene copy number by fluorescence in situ hybridization (FISH) with Locus specific identifier EGFR/CEP 7 dual probe in 62 triple-negative breast carcinomas. Any complete or incomplete membranous and/or cytoplasmic expression was regarded as IHC positive. Cases showing gene amplification (a ratio of EGFR gene to chromosome 7 of ≥2 or 15 copies per cell in ≥10% of cells) and high polysomy (≥4 copies in ≥40% of cells) were considered FISH positive. We detected EGFR.31G7 positivity in 38 of 62 cases (61.4%), which was composed of 12 of 62 (19.4%) cytoplasmic, 14 of 62 (22.6%) incomplete membranous, and 12 of 62 (19.4%) complete membranous staining. Among 38 of 49 (77.6%) EGFR.25-positive cases, 7 of 49 (14.3%) exhibited cytoplasmic, 10 of 49 (20.4%) exhibited incomplete membranous, and 21 of 49 (42.9%) exhibited complete membranous staining pattern. Ten of 62 (16.1%) FISH-positive cases were identified; 1 of 62 (1.6%) showed amplification, and the rest showed high polysomy. All FISH-positive cases were also found to be IHC positive ( P = 0.01) by both EGFR clones. The amplified case displayed strong complete membranous staining with both clones. Among the high polysomic cases; 4 of 9 (44.4%) incomplete membranous, 4 of 9 (44.4%) complete membranous and 1 of 9 (11.1%) cytoplasmic expression of EGFR.31G7, and 6 of 8 (75%) complete membranous and 2 of 6 (25%) cytoplasmic expression of EGFR.25 were detected. Here, we report that membranous EGFR expression is associated with increased gene copy number ( P = 0.035 for EGFR.31G7 and P = 0.026 for EGFR.25 clone). Because the markers to predict anti-EGFR treatment response in other system tumors such as EGFR mutation and amplification seem to be rare events in breast cancer, membranous staining pattern of EGFR might be the best way to decide the patient eligibility for anti-EGFR therapy.
Amaç: Bu çalışmanın amacı baş boyun bölgesi skuamöz hücreli karsinomunda (BBSHK) anneksin
A2 (ANXA2), anneksin A7 (ANXA7) ve anneksin A11 (ANXA11) in ekspresyonlarını araştırmaktır.
Anneksin A2 nin ...BBSHK larında ekspresyonuna ilişkin çalışma bulunurken, bu bölge
karsinomlarında anneksin A7 ve anneksin A11 ile ilgili data yoktur.
Yöntem ve Gereç: ANXA2, ANXA7 ve ANXA11, 43 BBSHK lu hastanın parafine gömülü
materyallerinden elde edilen kesitlere immünohistokimyasal olarak uygulandı.
Bulgular: BBSHK larında ANXA2 ve ANXA11 ile tümörde boyanma daha şiddetli bulundu
(ANXA2 için P = 0 ve ANXA11 için P = 0,05). ANXA7 ve ANXA2 hem tümör hem de normal
mukozada membranöz paternde boyanırken, ANXA11 de nükleer patern hakimdi. ANXA2 nin
ekspresyon şiddeti (P = 0,001) ve yaygınlığı (P = 0) azaldıkça tümörde diferansiyasyonun azalması
saptanan diğer önemli bulgulardı. Ayrıca ANXA7 ekspresyonu ile BBSHK larının büyüme paterni
arasında anlamlı bir ilişki izlendi (P = 0,001).
Sonuç: İlk defa bu çalışmada ANXA7 ve ANXA11 in BBSHK larında eksprese edildiği gösterilmiştir.
ANXA2 nin boyanma şiddetinin ve yaygınlığının BBSHK larında tümörün diferansiyasyon derecesi
ile ilişkili olduğu gözlenmiştir. ANXA2 ile ANXA7 ekspresyonları arasında doğrusal bir ilişki
saptanmıştır.
Aim: To investigate annexin A2 (ANXA2), annexin A7 (ANXA7), and annexin A11 (ANXA11)
expression in head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC). Although overexpression of
ANXA2 has been reported in HNSCC, there are no studies on ANXA7 or ANXA11 in the same
region.
Materials and Methods: ANXA2, ANXA7, and ANXA11 were immunohistochemically studied in
paraffin-embedded sections obtained from 43 patients with HNSCC.
Results: ANXA2 and ANXA11 expression was more intense in the tumor areas in HNSCC (P = 0
for ANXA2, P = 0.05 for ANXA11). Both the tumors and normal mucosae showed membranous
staining for ANXA7 and ANXA2, while there was mostly nuclear staining for ANXA11. Another
important finding was that tumor differentiation decreased as ANXA2 expression intensity (P =
0.001) and staining score (P = 0) decreased. There was a significant relationship between ANXA7
expression and tumoral growth pattern (P = 0.001).
Conclusions: This is the first study to show ANXA7 and ANXA11 expression in HNSCC. ANXA2
staining severity and score were related to the degree of tumor differentiation in HNSCC. The
membranous staining pattern decreased with decreasing differentiation for ANXA7. There was a
linear relationship between the expression of ANXA2 and ANXA7.
ABSTRACT
A 54-year-old woman presented with a 6-month history of swelling on the right side of her face. On physical examination she was found to have a huge mass in the right nasal cavity. Magnetic ...resonance images of the paranasal sinuses revealed a soft tissue mass in the right maxillary sinus and a mass was also seen in the left maxillary sinus. On histopathologic examination, the tumor had a lobular structure with infiltrating margins. Two cell types, an outer layer of myoepithelial and an inner layer of duct-like cells, were found. On immunohistochemical examination, myoepithelial cells stained positively for calponin, p63, GFAP, S-100 protein, α-smooth muscle actin cytokeratin-14. The tumors were resected completely and no recurrence or metastasis was found 30 months after surgery. We describe here an unusual case of epithelial-myoepithelial carcinoma (EMC) arising from the paranasal sinuses. This is the first case report in the literature describing bilateral EMC in the maxillary sinuses.
PDF
