V strokovni literaturi se pogosto poudarja, da urbanistična kompleksnost temelji na soobstoju naslednjih treh prvin: regulativnega okvira, ravni urbanističnega oblikovanja in pogajanj med akterji. ...Avtorji se v članku z navedenim strinjajo, hkrati pa zavračajo zamisel, da so lahko te prvine v idealnem ravnovesju, brez negativnih medsebojnih vplivov. Proučevali so, kje so meje njihovega soobstajanja, in postavili hipotezo, da idealen in uravnotežen soobstoj teh prvin ni mogoč. Njihova raziskava je temeljila na naslednjih štirih glavnih in zaporednih aktivnostih: 1. pregledu literature o temeljih sodobnega urbanističnega načrtovanja, 2. kritični kvalitativni analizi glavnih dokumentov, ki vsebujejo urbanistične direktive in se uporabljajo v treh največjih mestih Latinske Amerike: Buenos Airesu, Ciudadu de Méxicu in São Paulu (s poudarkom na smernicah v teh dokumentih in kako obravnavajo vse tri omenjene prvine), 3. analizi součinkovanja navedenih treh prvin in 4. oblikovanju končnih ugotovitev.
Studies commonly reiterate that urban planning complexity is defined by the coexistence of three elements: regulation, various scales of urban design, and multiagent negotiations. We confirm this; ...however, we reject the idea that they can ideally interact in perfect balance with no negative impact on each other. Thus, this article analyses the limits of coexistence of these elements. We hypothesize that perfect and balanced coexistence is not possible. This is based on four main and consecutive activities: 1) a literature review concerning the roots we believe contemporary urban planning is based on; 2) a critical and qualitative analysis of the main documents containing urban planning directives currently in use by the three largest cities in Latin America (Buenos Aires, Mexico City, and São Paulo) focused on the guidelines established by these documents and how they communicate with each of the three pillars; 3) identification of controversies and convergences in the interaction between the three pillars; and 4) elaboration of conclusions.
Abstract The text aims to address the issue of the use of Information and Communication Technologies (ICTs) in disaster risk management (DRM) models. It is based on the different forms of ...understanding and representation of time in management models. As a result of the literature review, it is argued that the communication flows in the DRM may have three cognitive characters ICTs: a) multisignified; b) multidirectional and multilevel; c) multidimensional. The literature review, used as the main method to develop this argument, structured the text into four main parts: 1) Disaster management models; 2) Use of ICTs in DRM; 3) Communication flow; 4) Final considerations.
Resumo O texto tem como objetivo abordar a temática da utilização das Tecnologias da Informação e Comunicação (TICs) nos modelos de gestão dos riscos de desastres (GRD). Tem como base as diferentes formas de entendimento e representação do tempo nos modelos de gestão. Como resultado da revisão bibliográfica desenvolvida, argumenta-se que os fluxos de comunicação na GRD podem possuir três características cognitivas: a) multisignificado; b) multidirecional e multinível; c) multidimensional. A revisão bibliográfica, utilizada como principal método para desenvolver esse argumento, estruturou o texto em quatro partes principais: 1) Modelos de gestão dos desastres; 2) Uso das TICs na GRD; 3) Fluxo de comunicação; 4) Considerações finais.
Resumen El texto tiene como objetivo abordar la temática de la utilización de las Tecnologías de Información y Comunicación (TICs) en los modelos de Gestión de Riesgos de Desastres (GRD). Basado en las diferentes formas de comprensión y representación del tiempo en los modelos de gestión. Como resultado de la revisión bibliográfica desarrollada, se argumenta que los flujos de información y comunicación en la gestión de riesgo de desastres pueden haber tres características cognitivas: a) multisignificado; b) multidireccional y multinivel; c) multidimensional. La revisión bibliográfica, utilizada como principal método para desarrollar este argumento, estructuró el texto en cuatro partes principales: 1) Modelos de gestión de los desastres; 2) Uso de las TICs bajo la GRD; 3) Flujo de comunicación; 4) Consideraciones finales.
RESUMO O texto aborda a questão da projeção de cenários pós-Covid-19. Tem o objetivo de apresentar uma proposta metodológica de avaliação dos cenários pós-Covid-19. Por meio da aplicação do Princípio ...de Continuidade, que estabelece que existe uma extensão do período pré-Impacto (Tempo-1) para o período pós-impacto (Tempo-2), argumenta que as condições Pós-Covid-19 encontram-se incubadas socialmente no período pré-Covid-19. Mais precisamente, a passagem da Covid-19 em geral e as ações de Distanciamento Social em particular aceleram processo de mudança social preexistentes. Isto significa que: quanto mais os cenários levarem em conta este fenômeno, maior tende a ser sua adequação empírica. Com base nesses pressupostos pretende, por um lado, avaliar os cenários existes e, por outro, propor um novo cenário.
ABSTRACT This paper addresses the topic of post-covid-19 scenario projections. It aims to present a methodological framework for evaluating post-covid-19 scenarios. By applying the continuity principle - which establishes that there is an extension of the Pre-Impact (Time-1) period into the Post-Impact period (Time-2) - it argues that post-covid-19 conditions are socially latent in the pre-covid-19 period. More precisely, the unleashing of the covid pandemic in general, and of social distancing actions in particular, have accelerated pre-existing social change processes. This means that the more scenarios take into account this phenomenon, the greater their empirical adequacy. Based on these premises, the article seeks, on the one hand, to evaluate existing scenarios and, on the other, to propose a new scenario.
O presente artigo busca outro entendimento sobre o habitar e as catástrofes ditas naturais na cidade de Blumenau (SC), com enfoque na relação histórica entre meio ambiente e cidade desde os ...assentamentos indígenas. Transgredindo paradigmas culturalmente estabelecidos, evidencia-se o fato de que as cheias incidem apenas sobre 2,40% do território municipal, atingindo zonas censitárias onde se localizam 32,88% da população blumenauense. Com densidade populacional três vezes maior que a média da cidade, essas áreas consolidam e intensificam as tragédias.