Prikazujemo 58-godišnjeg bolesnika s prirođenom hipoplazijom donjeg dijela lijevoga m. psoasa. Ta rijetka anomalija, koju treba razlikovati od drugih patoloških stanja (destruktivni procesi; tumori; ...metastaze; inaktivitetna atrofija), otkrivena je tijekom MR pretrage lumbosakralne (LS) kralježnice kojoj se bolesnik podvrgao zbog pogoršanja kronične boli u križima. Desni m. psoas bio je hipertrofičan. CT abdomena pokazao je istovjetan nalaz. MR pretraga LS kralježnice pokazala je jake i opsežne degenerativne promjene. Osim hipoplazije donjeg dijela lijevoga m. psoasa, radiološke pretrage LS kralježnice (MR) i abdomena (CT) nisu pokazale druge prirođene anomalije. Uzimajući u obzir anamnestičke podatke, klinički nalaz, rezultate radioloških i drugih pretraga (EMNG), kao i poznate činjenice o anatomiji i funkciji m. psoasa (stabilizator lumbalne kralježnice, zdjelice i kuka; fleksor kuka i trupa; lateralni fleksor trupa), u ovome prikazu slučaja analizirali smo kliničke manifestacije (postranična devijacija lumbalne kralježnice; asimetrija zdjelice – torzija zdjelice; povećana ekstenzija kuka na strani hipoplastičnog m. psoasa) i kasne posljedice unilateralne hipoplazije m. psoasa (unilateralna hipoplazija m. psoasa preopterećenje LS kralježnice i drugoga m. psoasa kronična bol u križima kompenzatorna hipertrofija drugoga m. psoasa jake i opsežne degenerativne promjene LS kralježnice).
Trisomija kromosoma 18 ili Edwardsov sindrom javlja se u 1:5000 živorođene djece. Karakterizira ju niska rodna masa, tipične anomalije poput nisko položenih uški, mikrognatije, fleksijskih ...kontraktura prstiju šaka, hipotonije, strukturnih bolesti srca i drugih organa uz teško psihomotorno zaostajanje. Očekivani životni vijek je zbog spomenutih anomalija iznimno skraćen, samo 5 do 10% djece doživi prvu godinu. Stoga se ovaj sindrom smatra teško spojivim sa životom, a medicinske intervencije kod živorođenih su uglavnom u domeni palijativne skrbi.
Anomalija trostrukog uretera je iznimno rijetka anomalija gornjeg urotrakta. Također može biti povezana s povećanom
incidencijom kongenitalnih anomalija, kao i s predispozicijom za češće mokraćne ...infekcije, no nije nužno klinički značajna.
Kod postojanja simptoma koji smanjuju kvalitetu života svakako treba razmišljati o operativnom zahvatu koji se planira
ovisno o vrsti tegoba koje trpi bolesnik. Kirurško liječenje bolesnika s utrostručenjem uretera obično je indicirano ako postoji
rizik bubrežnog zatajenja. Ta stanja su najčešće vezikoureteralni refluks, opstrukcija, ureteralna ektopija i ponavljajuće infekcije.
Kirurški zahvat može uključiti istodobni tretman gornjih i donjih mokraćnih putova. Prikazuje se slučaj 38-godišnje
bolesnice kojoj je tijekom radikalne operacije raka vrata maternice pronađen slučajan nalaz trostrukog lijevog uretera.
Urođene anomalije urogenitalnog sustava česte su u dijagnostici, poglavito u mladih pasa. Nastaju jer se za vrijeme intrauterinog razvoja organi urogenitalnog sustava razvijaju iz različitih tkiva. ...Od brojnih poznatih anomalija najčešće se dijagnosticira ektopični ureter. Ovisno o kojoj se anomaliji radi, najefikasnije metode za dijagnostiku jesu ultrazvučna pretraga, kontrastna radiografija, cistoskopija i kompjutorizirana tomografija (CT). Najčešća je metoda liječenja korektivni kirurški zahvat.
Osteohondrodisplazije velika su skupina rijetkih genskih bolesti karakterizirana poremećajem rasta i razvoja hrskavice i kosti. Često su povezane s malformacijama drugih organskih sustava. Mogu se ...podijeliti na letalne i neletalne skeletne displazije. Tanatoforična displazija jedna je od najčešćih letalnih skeletnih displazija s učestalošću pojavljivanja od 0,69 na 10.000 porođaja, dok je heterozigotna ahondrodisplazija među najčešćim neletalnim displazijama s
učestalošću od 0,15 na 10.000 porođaja. Prikazat ćemo dva novorođenčeta s osteohondrodisplazijom. Prvi je prikaz
letalne osteohondrodisplazije kod novorođenčeta 41-godišnje višerotkinje koja je u 33. tjednu nekontrolirane trudnoće došla u našu Kliniku zbog započetog porođaja. Drugi je prikaz neletalne osteohondrodisplazije u novorođenčeta
31-godišnje višerotkinje kod kojeg se od 30. tjedna trudnoće prate kraće kosti udova.
Background Mucogingival deformities result from anatomical and morphological irregularities in the mucogingival region. Gingival recession is the most common mucogingival deformity, and it represents ...a displacement of gingival margin apically from cement enamel junction. It presents itself with both a loss of soft and of hard tissues. The treatement of gingival recession is surgical. A ideal goal of gingival recession treatment is complete restauration of lost periodontal tissues. Subepithelial connective tissue graft in combination with coronally advanced flap is most common therapeutic approach in treatment of maxillary recession. On the other hand, Free gingival graft is first choise in treatment of mandibular recessions. Material and methods 20 patients from Department of Periodontology, School of Dentistry, University of Belgrade, have been enrolled in the study. Inclusion criterion was the bilateral presence of Miller class I or II single or multiple maxillary or mandibular gingival recessions. Split mouth design was used in the study. Patients were divided in two groups, in first group were patients with recessions localized on maxillary teeth and in second group were patients with recessions localized on mandibular teeth. In experimental group- first group of patients, gingival recessions were treated with Subepithelial connective tissue graft in combinatiom with split thickness flap (Tunel technique). In control group, gingival recessions were treated with Subepithelial connective tissue graft placed under a coronally advanced flap (Allen 1994). In experimental group, second group of patients, gingival recessions were treated with Subepithelial connective tissue graft in combination with split thickness flap (Tunel technique). In control group, gingival recessions were treated with Free gingival graft. Clinical parameters such as gingival recession coverage (RC), keratinized tissue width (KG), clinical attachment level (CAL), gingival index (GI) and plaque index (PI) were recorded at baseline, and three and six months postoperatively.Postoperative healing was evaluated through the healing index (HI), recorded at one, two and three weeks postop. Final esthetic outcome was assessed by the means of root coverage esthetic score (RES). Results In first patients group, statistically significant improvement in all the parameters assessed were found when compared to baseline. Statistically significant better results in healing index and RES were observed in experimantal group. In second patients group, in experimental group were observed statistically significant improvement in all the parameters assessed, while in control group was only observed statistically significant improvement of KG. 6 months after surgery were observed statistically significant better results of RES in experimental group. Conclusions Although both surgical approach in maxillary tooth recession treatment result with statistically significant improvement of clinical parameters, utilization of Tunnel technique significantly better improved esthetical results. Utilization of Tunnel technique in mandibular recession treatment significantly better improved RC and CAL than Free gingival graft. Tunnel technique was domminantly achieving better esthetical results in mandibular recession treatment then Free gingival graft.
Uvod Mukogingivalne anomalije se ispoljavaju kao posledica anatomo-morfoloških nepravilnosti u mukogingivalnom kompleksu parodontalnih tkiva i predstavljaju odstupanje od normalne dimenzije i morfologije u međusobnom odnosu gingive i alveolarne mukoze, a takođe mogu biti povezane i sa deformitetima alveolarne kosti. S obzirom na veliku učestalost u humanoj populaciji, one predstavljaju značajan socio-epidemiološki problem. Gingivalna recesija predstavlja najčešću mukogingivalnu anomaliju i nastaje usled morfoloških nepravilnosti u mukogingivalnom kompleksu. Gingivalna recesija ima uticaj na nastanak i prognozu parodontopatije i ukoliko se ne leči može da dovede do gubitka zuba. Odlikuje se gubitkom mekih i čvrstih tkiva u mukogingivalnom regionu, što dovodi do povećane osetljivosti eksponiranog korena zuba na nadražaje i nepovoljnog estetskog izgleda. Terapija gingivalne recesije je hirurška. Realan cilj terapije gingivalne recesije jeste kompletno, predvidivo i u značajnom periodu vremena stabilno prekrivanje površine korena zuba. U hirurškom lečenju gingivalne recesije gornjih zuba najčešće korištena terapijska metoda je Transplantat vezivnog tkiva u kombinaciji sa koronarno pomerenim režnjem i vertikalnim relaksacijama, dok se u terapiji gingivalne recesije donjih zuba najčešće primenjuje Slobodni mukozni autotransplantat. Materijal i metod U studiju je uključeno 20 pacijenata Klinike za Parodontologiju i oralnu medicinu Stomatološkog fakulteta u Beogradu. Kriterijumi za uključivanje u studiju bili su bilateralno prisusutvo izolovanih ili multiplih gingivalnih recesija klase I ili II po Miller-u u gornjoj vilici. Primenjen je metod podeljenih usta (“splith mouth”).svi pacijenti su podeljeni u dve grupe, prvu grupu su sačinjavali pacijenti sa gingivalnim recesijama na gornjim zubima dok su drugu grupu činili pacijenti sa gingivalnim recesijama na donjim zubima. U eksperimantalnoj grupi prve grupe pacijenata gingivalne recesije su tretirane primenom transplantata vezivnog tkiva u kombinaciji sa koronarno pomerenim režnjem polu-debljine, a bez vertikalnih relaksacionih incizija i uz očuvanje integriteta interdentalnih papila (tzv. Tunel tehnika). Kontrolna grupa recesija kod pacijenata prve grupe je sanirana primenom transplantata vezivnog tkiva u kombinaciji s koronarno pozicioniranim režnjem pune debljine i vertikalnim relaksacionim incizijama (tzv. Allenova tehnika). U eksperimantalnoj grupi druge grupe pacijenata gingivalne recesije su tretirane primenom transplantata vezivnog tkiva u kombinaciji sa koronarno pomerenim režnjem polu-debljine, a bez vertikalnih relaksacionih incizija i uz očuvanje integriteta interdentalnih papila (tzv. Tunel tehnika). Kontrolna grupa recesija kod pacijenata druge grupe je sanirana primenom Slobodnog mukoznog autotransplantata. Klinički parametri, kao što su vertikalna dimenzija gingivalne recesije (VDR), širina keratinizovane gingive (KG), nivo pripojnog epitela (NPE), gingivalni indeks (GI) i plak indeks (PI) evaluirani su pre, kao i tri i šest meseci nakon hirurške intervencije. Objektiviziranje postoperativnog procesa zarastanja vršeno je jednu, dve i tri nedelje nakon hirurške intervencije, kroz indeks tkivnog zarastanja (ITZ). Objektivna verifikacija estetskog rezultata terapije sprovedena je primenom indeksa estetskog ishoda prekrivanja korena (RES indeks). Rezultati U prvoj grupi pacijenata je uočeno statistički signifikantno poboljšanje svih ispitivanih parametara (VDR, KG, NPE) i u eksperimantalnoj i u kliničkoj grupi, tri i šest meseci nakon hirurške intervencije, u odnosu na preoperativni nivo. Indeks tkivnog zarastanja pokazuje povoljnije rezultate u korist eksperimentalne grupe, sanirane primenom Tunel tehnike. Uočene su statistički značajno bolje vrednosti RES indeksa u eksperimentalnoj grupi, šest meseci nakon intervencije. U drugoj grupi pacijenata, u eksperimentalnoj grupi je uočeno statistički značajno poboljšanje vrednosti VRD, KG, NPE u odnosu na početno stanje. U kontrolnoj grupi nije uočena statistički značajna promena vrednosti VDR i NPE dok je promena vrednosti KG statistički značajna u odnosu na početno stanje. Takođe, 6 meseci nakon intervencije uočena je statistički značajno bolja vrednost RES indeksa u eksperimentalnoj grupi. Zaključci. U terapiji gingivalnih recesija gornjih zuba obe procedure su dovele do statistički značajnog poboljšanja svih kliničkih parametara koji karakterišu gingivalnu recesiju, ali primenu Tunel tehniku odlikuje postizanje značajno boljih estetskih rezultata, što predstavlja njenu osnovnu prednost. U terapiji gingivalnih recesija donjih zuba primenom Transplantata vezivnog tkiva u kombinaciji sa tunel tehnikom se postižu značajno bolji rezultati u prekrivanju ogoljenog korena zuba i smanjivanju vrednosti nivoa pripojnog epitela. U proširenju zone keratinizovane gingive obe tehnike daju statistički značajno poboljšanje ali se primenom Slobodnog mukoznog autotransplantata postižu bolji rezultati. Primenom Tunel tehnike se postižu evidentno bolji estetski rezultati u odnosu na primenu Slobodnog mukoznog autotransplantata. Navedene činjenice favorizuju primenu Tunel tehnike i transplantata vezivnog tkiva u terapiji gingivalnih recesija donjih zuba, u odnosu na primenu Slobodnog mukoznog autotransplantata.
Limfedem-distihijazni sindrom rijedak je nasljedni oblik limfedema koji se obično počinje klinički manifestirati u kasnom pubertetu. Obilježen je asimetričnim limfedemom donjih ekstremiteta i ...dvostrukim redom trepavica koje se najčešće nalaze u lateralnom dijelu vjeđe. U radu prikazujemo četrdesetčetverogodišnjaka koji se prezentirao limfedemom nogu i hilotoraksom. S obzirom na opisanu kliničku prezentaciju, anamnestičkim podatkom operacije ventrikularnoga septalnog defekta i dvostrukim redom trepavica zadovoljeni su kriteriji limfedem-distihijaznog sindroma. Liječenje limfedema simptomatsko je, a uključuje elastične čarape i masažu čime se usporava njegova progresija.
Prikazana je rijetka blizanačka trudnoća u dvostrukom uterusu, koja je završila spontanim porodom u 35. tjednu trudnoće prvoga pa drugoga blizanca u razmaku od tri dana. Raspravlja se o mehanizmu ...inicijacije poroda u razmaku od tri dana u jednoj pa drugoj maternici. Prikazan je pregled učestalosti i ishoda trudnoće u malformacija uterusa, prije i nakon njihove korekcije.
Razvojne venske anomalije predstavljaju cerebrovaskularne malformacije koje čine vensku drenažu moždanog tkiva. S povećanom i dostupnijom upotrebom modernih dijagnostičkih postupaka one su sada među ...najčešće dijagnosticiranim cerebrovaskularnim malformacijama. Iako se razvojne venske anomalije smatraju benignim lezijama, udruženost s arteriovenskom malformacijom daje ovoj mješovitoj patologiji maligni potencijal. U slučaju koji predstavljamo ove malformacije bile su klinički nijeme i dijagnosticirane su slučajno, tako da nisu liječene kirurški, endovaskularno niti radioterapijom, imajući u vidu moguće komplikacije kao što su venski infarkti, kao i zato što nije bilo očitog neurološkog defi cita povezanog s ovom patologijom. Naš bolesnik redovito dolazi na neurokirurške kontrole i sada nema simptoma koji su bili prisutni kod prijma.
PDF
