Ovaj se članak bavi narativima o smrti psa, životinje koja je imala posebnu važnost za Grke i Rimljane. Analiza počinje s jednim naročito poznatim psom: Odisejevim Argom u Homerovoj Odiseji, koji se ...može sagledati kao arhetip antičkih opisa smrti životinja. Na tom temelju raspravlja se o nekoliko drugih tekstova: (1) o kratkom odlomku iz Teofrastovih Karaktera o smrti malteškog psa (Char. 21.9), (2) o epitafu za malteškog psa Taurusa (Anth. Pal. 7.211), nadgrobnom spomeniku za psa Aeolisa (AE 1994.0348), (4) epitafu za galskog psa Margaritu (CIL 6.29896), te (5) nadgrobnom spomeniku za galskog psa Myiu (CIL 13.488). Raznoliki i različiti narativi o smrti koje istražujemo ne ukazuju samo na karakteristike tih životinja i njihovu važnost za njihove vlasnike (skrbnike) nego i daju uvid u same vlasnike, a posebice njihov društveni status.
Pri zaštitnim arheološkim istraživanjima antičke nekropole u Zadru, na lokaciji "Trgovački centar" na Relji, 2005. godine, u grobu 59 (kvadrant 3A) pronađena je reljefna staklena boca u obliku ribe. ...S obzirom na to da je poznato mjesto i cjelokupni kontekst nalaza, ona predstavlja posebnu vrijednost u pitanju rasprostranjenosti ovog tipa boce te u pitanju dosadašnjih neujednačenosti u kronološkom određenju njezina nastanka. Te kronološke dileme rješavaju grobni prilozi i tipologija ukopa na antičkoj nekropoli Jadera. Po staklenim nalazima koji su zajedno s reljefnom bocom oblika ribe sačinjavali grobne priloge groba 59, pouzdano se može kazati da je reljefna riba puhana u dvodijelni kalup nastala u razdoblju od sredine 1. do početka 2. st. po Kristu, točnije u drugoj polovini 1. st. po Kristu. Spoznajom da se za ukupno 8 poznatih primjeraka samo za četiri, od kojih su dva sa hrvatskog priobalja, pouzdano zna mjesto nalaza (Rumunjska, Grčka i Hrvatska), te da ni jedno sigurno nalazište nije u zapadnom dijelu Rimskog Carstva, nameće se mišljenje da su reljefne boce u obliku ribe nastale na istočnom Mediteranu, najvjerojatnije u sirijskim staklarskim radionicama 1. st. po Kristu, kada su i inače u modi sirijske reljefne bočice s biljnim i antropomorfnim oblicima i reljefnom dekoracijom.
Historijski pregled toka muzeoloških koncepcija u razdoblju antike pokušaj je da se široko vremensko razdoblje kojemu pripadaju kretsko-mikenska, grčka, etrurska i rimska kultura, obradi i osvijetli ...podacima sačuvanim u antičkim pisanim izvorima, arheološkim i epigrafskim dokumentima i podacima iz suvremene literature.
Su questa costa lunga circa 120 km, andando dal nord-ovest verso sud-est, troviamo cinque antichi insediamenti: Senia (l'odierno Senj), Lopsica (Jurjevo), Ortopla (Stinica), Vegium (Karlobag) e ...Argvruntum (Starigrad — Paklenica). II susseguirsi storico delle popolazioni trovato nelle fonti antiche sarebbero stati prima i Liburni, i Iapodi e dopo forse in parte anche i Celti. I Greci non hanno mai fondato i loro abitati lungo questa costa. La talassocrazia liburnica impediva la loro presenza e permetteva solo i contatti commerciali confermati dai reperti archeologici. La presenza degli Italici si puo dedurre dai ripostigli delle monete repubblicane trovate nel territorio iapodico alia fine del secondo secolo av. Cr. Dopo la definitiva conquista romana, ćhe e stato solo dopo la soppresione della grande ribellione illirico-pannoiiica dal 6 — 9 d. Cr., questi insediamenti hanno avuto il rango municipale donato dallo stesso Augusto o Tiberio. II testo di Plinio il Vecchio e il materiale epigrafico ci dä la possibilitä di esaminare lo stato ammi-nistrativo di questi centri e anche la struttura della popolazione. Nel centro piü hnportante come Senia troviamo gli Italici e gli Orientali. Negli altri municipi dalle epigrafi si puö vedere il susseguirsi della gente nativa e di qualche italico. Natu-ralmente il numero delle iscrizioni ci fa conoscere solo in parte la lontana realtä storica. Si puö concludere con certezza che la rettroterra iapodica era sempre fonte della revitalizzazione di questo litorale, perche tutti questi insediamenti erano sbochi naturali delle regioni dell'interno e delle antichissime vie preistoriche.
Poluotok Istra područje je prilično bogate rimske antičke epigrafske ostavštine. Natpisi iz različitih središta i predjela omogućavaju nam stvaranja određene slike o strukturi stanovništva, njegovom ...porijeklu, zanimanju i nizu drugih činjenica. Natpisi su, naime, vrela prvoga reda i izvorna svjedočanstva o onima kojima su postavljeni i onima koji su ih postavili. Rasprava je pokušaj stvaranja slike o pučanstvu stare Histrije.
Tipovi amfora iz Cibala Ožanić, Ivana
Vjesnik za arheologiju i povijest dalmatinsku,
12/2005, Letnik:
98, Številka:
1
Paper
Odprti dostop
Rad je osvrt na tipove amfora iz Vinkovaca (Cibalae) na osnovi objavljenog materijala iz starijih istraživanja i neobjavljenog materijala sa četiri lokaliteta koji su smješteni uz jugoistočni dio ...foruma Cibala. Ustanovljeno je devet tipova amfora: Lamboglia 2, Dressel 2-4, Camulodunum 184, Forlimpopoli, Dressel 6B, Dressel 20, Schörgendorfer 558, Camulodunum 189 i Beltran I.
Prikaz knjige Emilia Marina "Augusteum Naronitanum. Od carskog svetišta do muzeja" izdanog u ediciji Katalozi i monografije Arheološkog muzeja Narona i Hrvatskog katoličkog sveučilišta.
