Tekst se bavi ostavštinom obitelji Zajc u kontekstu identifikacije skladbi koje je napisao Ivan Zajc stariji (1800-1854). Iako se velikom većinom radi o autorstvu Ivana Zajca mlađeg (1832-1914), u ...ostavštini u Nacionalnoj i sveučilišnoj knjižnici u Zagrebu u autografu su nađene skladbe kojih se autorstvo može atribuirati Zajcu starijem. Prilog tekstu donosi rezultate »daljnje potrage«, odnosno nove spoznaje o skladateljskom opusu Zajca starijeg.
Bezdomovectví je bezesporu zajímavým fenoménem soucasné doby. Predstavuje jednoznacný spolecenský propad, který lze oznacit jako syndrom komplexního sociálního selhání. Kadý bezdomovce zná a denne ...vídá, ale málokdo o nich ví víc, ne e vypadají zanedbane, konzumují alkohol a prespávají na nejruznejích místech. Skutecnost je ale v mnoha smerech jiná, predevím u mladých lidí, pro ne mue být ivot na ulici jen prechodnou ivotní fází. Kniha Bezdomovectví jako alternativní existence mladých lidí prináí informaci o tech, kterí ztratili své zázemí nebo je dokonce nikdy nezískali. Je o jejich ivote na ulici i pred ním, o jejich prístupu k ruzným problémum, s nimi se museli vyporádat - a leckdy se jim to ani nepodarilo. Mladí bezdomovci jsou ruzní a ruzné jsou i jejich príbehy a príciny sociálního propadu. Popis ivota na ulici, kde clovek ztrácí soukromí, monost uspokojit základní potreby a leckdy i sebeúctu, ukazuje, co je treba vydret, aby zde bylo moné preít. Druhá cást publikace je venována opacnému procesu, návratu z ulice zpet do spolecnosti, a obtíím, které je nutné prekonat, aby to vubec bylo moné. Casto nejde jen o zvládání stigmatu vlastní minulosti, ale i dalích dusledku nestandardního ivota, jako je drogová závislost, zápis v trestním rejstríku ci nakumulované dluhy. Text vychází z rozhovoru s temito lidmi a je autentickým obrazem uvedené sociální skupiny.
U radu je dat uporedno-pravni prikaz starosnih granica krivično-pravnog maloljetstva, kao dobnog okvira u kojem mlade osobe, zbog svoje nedoraslosti, uživaju posebni (povlašteni) krivično-pravni ...status. Kada je riječ o donjoj granici, kao granici nastupanja krivično-pravnog maloljetstva i odgovornosti, ona se kreće od šest ili sedam godina u pojedinim državama, pa sve do osamnaest godina. U većini evropskih država ova granica se veže za uzrast od 14 godina, što predstavlja minimalnu dob sposobnosti za kršenje krivičnog zakona koju predlaže Komitet UN za prava djeteta. U uporednom pravu značaj ove starosne granice je u pojedinim zakonodavstvima relativiziran propisivanjem dviju ili više takvih granica (u zavisnosti od težine krivičnih djela ili zbog primjene doli capax doktrine), kao i primjenom još nekih rješenja. S druge strane, u većini država krivično-pravno maloljetstvo traje do navršenih osamnaest godina, premda u pojedinim državama u SAD-u i nekim drugim vanevropskim državama ono prestaje i ranije. Značaj ove granice u pojedinim zakonodavstvima je relativiziran mogućnošću primjene maloljetničkog krivičnog prava i na (mlađe) punoljetne osobe, ali i mogućnošću upućivanja (transfera) maloljetnika na postupanje krivičnih sudova opće nadležnosti („sudova za odrasle“) i prije prestanka maloljetstva. U radu su analizirani međunarodni standardi koji se odnose na ova pitanja, kao i legislativna rješenja u državama iz regiona. Zaključno je konstatirano kako su rješenja koja sadrže maloljetnička krivična zakonodavstva država s prostora bivše SFRJ usklađena s međunarodnim standardima iz ove oblasti.
Nel lavoro è stata data una rassegna giuridica comparata dei limiti d’età nel diritto penale minorile, quale fascia d’età entro la quale le persone giovani, a causa della loro incapacità, godono di uno stato penale speciale (privilegiato). Quando si tratta del limite inferiore, come quel limite sopra il quale agisce il diritto penale minorile e la responsabilità, esso varia dai sei o sette anni in certi stati, sino ai diciotto anni. Nella maggior parte degli stati europei questo limite si collega all’età di 14 anni, la quale rappresenta l’età minima che propone il Comitato ONU sui Diritti dell’Infanzia per acquisire la capacità di violare la legge penale. Nel diritto comparato l’importanza di questo limite d’età è relativizzata dai due o più limiti d’età prescritti in certe legislazioni (secondo la gravità dei reati oppure a causa dell’applicazione della dottrina doli capax), come anche dall’applicazione di alcune soluzioni diverse. Dall’altra parte, nella maggior parte degli stati il diritto penale minorile è applicabile fino ai diciotto anni compiuti, anche se in alcuni stati degli USA ed in alcuni stati non europei esso finisce ancor prima. L’importanza di questo limite in alcune legislazioni è relativizzata dalla possibilità dell’applicazione del diritto penale minorile anche sulle persone adulte (giovani), ma pure dalla possibilità di mandare (trasferire) il minore al processo di fronte alle corti penali di competenza generale (“corti per gli adulti”) anche prima che lo stato minorile sia terminato. Nel lavoro sono stati analizzati gli standard internazionali riguardanti queste questioni, ma anche le soluzioni legislative negli stati della regione dell’ex Jugoslavia. Infine è stato costatato che alcune soluzioni che contengono le legislazioni penali minorili negli stati del territorio dell’ex Jugoslavia sono in conformità con gli standard internazionali esistenti in quest’area.
Dieser Beitrag analysiert aus der rechtsvergleichenden Perspektive die Altersgrenzen der strafrechtlichen Minderjährigkeit, im Rahmen welcher jüngeren Personen aufgrund ihres Alters ein (sonder)strafrechtlicher Status zugeteilt wird. Die unterste Altersgrenze des Vorhandenseins der strafrechtlichen Verantwortung, erstreckt sich von sechs oder sieben Jahren bis zu achtzehn Jahren in einigen Staaten. In den meisten europäischen Staaten liegt diese Altersgrenze jedoch bei 14 Jahren, als der Grenze für die Fähigkeit gegen das Strafrecht zu verstoßen, wie vom UNAusschuss für Kinderrechte vorgeschlagen. Wie sich aus der Rechtsvergleichung ergibt, sei diese Altersgrenze in einigen Gesetzgebungen dadurch relativieret, dass zwei oder mehrere solche Grenzen vorgeschrieben sind (bedingt durch die jeweiligen Straftaten oder durch die Anwendung der Doktrin doli capax), sowie durch die Anwendung anderer Regelungen. Andererseits, in den meisten Staaten dauert die strafrechtliche Minderjährigkeit bis zum vollendeten achtzehnten Lebensjahr, obgleich in einigen US-Staaten und in Staaten außerhalb Europas diese Grenze niedriger liegt. Die Bedeutung der Altersgrenze wurde in einigen Gesetzgebungen durch die Möglichkeit das Minderjährigenstrafrecht auch in Bezug auf Heranwachsende anzuwenden, wie auch durch Verweisung (Transfer) der Minderjährigen auf die Strafgerichte der allgemeinen Zuständigkeit („Gerichte für Erwachsene“) noch während die Minderjährigkeit andauert. Es wurden daher internationale Standards, die sich auf diese Fragen beziehen, und Gesetzgebungsregelungen der Staaten aus der Region, analysiert. Wie schlussgefolgert, die Regelungen der ehemaligen Staaten Jugoslawiens, die minderjährige strafrechtliche Gesetzgebung umfassen, entsprechen den internationalen Standards.
This paper presents a comparative legal overview of the juvenile age of criminal responsibility as an age framework in which young people enjoy a special (privileged) criminal status due to their immaturity. When it comes to the lower limit as minimum age of criminal responsibility, comparative legal solutions are different and they range from six or seven years in some countries, up to eighteen years in other. In most European countries, the age limit is set at the age of 14, which is the minimum age of criminal capacity proposed by UN Committee on the Rights of the Child. In comparative law the significance of the age limit is relativized by prescribing two or more such age limits (depending on the gravity of the crime or due to the application of the doli capax doctrine), as well as other legal solutions. On the other hand, in most countries, juvenile criminal responsibility lasts until the age of eighteen, although in some states in the United States and some other non-European countries it ends earlier. The importance of the age limit in some legislations is relativized by the possibilities of applying juvenile criminal law to young adults, but also through the possibility of referring minors to the criminal courts of general jurisdiction (“adult courts”) even before the age of criminal majority. In the paper was analyzed international legal standards related to these issues, as well as legislative solutions in the countries of the region. In conclusion it was stated that the legal solutions contained in juvenile criminal legislation of the countries of the former SFR Yugoslavia are harmonized with international standards in this area.
Iako se govorništvo, jezičko stvaralaštvo i verbalna nadarenost mogu učiti i usavršavati u sociokulturnoj sredini u kojoj ličnost egzistira, tom razvoju itekako doprinosi čitanje. Čitanjem književnih ...tekstova bogati se rječnik i jezička kultura, šire čitalački vidici i podstiče jezička kreativnost. Oslanjajući se na postavke teorije recepcije, teorije inovativno-razvijajuće nastave i nalaza tangentnih istraživanja, razvijene su teorijske osnove recepcije i mikroplanovi obrade književnog teksta u dva modela inovativne razredne nastave (nastava različitih nivoa složenosti ‒ NRNS i responsibilna nastava ‒ RN). Cilj ovog istraživanja je utvrđivanje uticaja recepcije književnih tekstova u inovativnim modelima nastave (NRNS i RN) na postignuća učenika petog razreda u verbalnoj kreativnosti (jezičkoj produkciji), u odnosu na uobičajen rad na književnom tekstu. Tokom realizacije jednogodišnjeg eksperimentalnog programa učenici petog razreda osnovne škole recipirali su književne tekstove u kontekstu jednog inovativnog modela razredne nastave i u uobičajenoj nastavi književnosti. Učenici eksperimentalnih grupa (E1 i E2) postigli su u najvećem broju slučajeva veće rezultate na finalnom mjerenju u verbalnoj kreativnosti, od učenika kontrolnih grupa (K1 i K2). Rezultati ovog eksperimentalno-metodičkog istraživanja mogu biti značajan doprinos unapređivanju rada na književnom tekstu u nastavi, podsticanju verbalne kreativnosti učenika i daljem razvoju metodike nastave književnosti na mlađem školskom uzrastu.
European identity is neither a new phenomenon nor a new concept. Yet, after almost three decades of research, this area is characterized by a wide variety of concepts and little empirical evidence. ...Existing studies in the area propose homogeneous concepts of societies and often disregard European identity among ethnic minorities and noncitizens. This paper addresses the gap in the literature and analyses European identity among 12 minority groups living in Central and Eastern European (CEE) countries that have already become or might become EU members. The purpose of this study is to examine the choice of European identity and attitudes towards Europe in relation ot other indentities among respondents with an ethnic minority background. The paper addresses this question within the life course perspective and examines differences in identity levels between the young and older cohorts of minority groups. For our analysis we have used a sample of 6800 members of ethnic minorities living in CEE (ENRIValues and Identities Survey). Our results indicate a stronger level of European orientation among minority young people in comparison to adults.
U članku se najprije daje kratak pregled razvoja pravnog položaja kategorije mlađih punoljetnika u hrvatskom kaznenom zakonodavstvu od njezinog uvođenja 1959. god. do donošenja Zakona o sudovima za ...mladež 1997. god. Autor podvrgava kritici uvođenje kazne dugotrajnog zatvora za mlađe punoljetnike novelom Kaznenog zakona 2006. god. Na temelju analize međusobnog odnosa Kaznenog zakona i Zakona o sudovima za mladež, koji se odnos na identičan način određuje u čl. 11. KZ i čl. 3. ZSM, autor zaključuje da su odredbe Zakona o sudovima za mladež primarni, a odredbe Kaznenog zakona supsidijarni propis. Stoga smatra da nije bilo pravnog temelja da se u čl. 53. st. 5. KZ za mlađe punoljetne osobe propiše kazna dugotrajnog zatvora, već da rješenje toga pitanja treba prepustiti Zakonu o sudovima za mladež.
PDF
