Pojava magle na moru uzduž američko-pacifičke obale je često povezana s premještanjem istočno-pacifičke anticiklone na kopno. U tom slučaju prisutno je višednevno zagrijavanje kopna i razvoj »vruće kaplje« (»hot spell«) te vjetrova koji pušu s kopna na more neposredno prije pojave magle. Cilj ove studije je modeliranje stvaranja i razvoja magle na moru kao posljedice interakcije vrućeg i suhog vjetra s kopna i hladnog i vlažnog maritimnog graničnog sloja. Simulacije potvrđuju izloženi temeljni teorijski model formiranja i razvoja magle nad morem koji je temeljen na fizikalnim procesima u kojima vjetrovi s kopna spuštaju maritimnu inverziju neposredno do morske površine. Usprkos advekciji suhog i toplog zraka, magla nad morem nastaje u plitkom površinskom sloju koji je zatvoren s gornje strane s inverzijom od 10 °C(K) ili više te slojem vrućeg zraka iznad inverzije. Prije formiranja magle na moru, negativni površinski senzibilni fluks topline uzrokuje hlađenje i kondenzaciju dok latentni toplinski fluks doprinosi povećanju vlage i turbulencije u površinskom sloju. Suhoća toplog sloja zraka nad maritimnim slojem uzrokuje pojačano dugovalno radijacijsko ohlađivanje na vrhu maritimnog sloja i pospješava kondenzaciju. Isprva se formira tanki oblak koji se ubrzano razvija prema površini mora te se pretvara u maglu nad morem. Čim se magla formira, radijacijsko ohlađivanje gornje granice stvara turbulentna gibanja i razvoj magle kao sloj miješanja. Uslijed radijacijskog ohlađivanja, magla postaje u početku hladnija od površine. U kasnijoj fazi razvoja magle, stalno miješanje hladnog i vlažnog maritimnog zraka s toplim i suhim slojem iznad inverzije ograničava turbulentno miješanje. Uslijed toga podiže se visina kondenzacijskog nivoa te dolazi do razbijanja magle ili njezine transformacije u stratus.