Kinematičko mjerenje sportskih gibanja realizira se nekom tehnikom koja omogućuje kinematički zapis gibanja (npr. filmski ili video zapis), i digitalizatorom cime se vrši prelazak iz kontinuirane amplitude i kontinuiranog vremena u diskretan oblik. Pri takvom procesu javljaju se problemi vezani uz vremensku rezoluciju u kolekciji signala i slučajnu pogrešku mjerenja koja nastaje vizualnom identifikacijom i manualnim mapiranjem anatomskih lokacija pri digitalizaciji. Kako nedovoljno uzorkovanje (vremenska rezolucija), i pogreška mjerenja imaju drastičan utjecaj na rezultate diferenciranja (derivacije linearnih i kutnih pomaka), potrebno je izvršiti analizu amplitudnog i faznog spektra signala pomoću diskretne Fourierove transformacije (DFT). Rezultati spektralne analize daju podatke o dovoljnom uzorkovanju (teorem uzorkovanja), i graničnoj frekvenciji kinematičkih signala koja sluzi za odabir značajnih spektralnih komponenata (razdvajanje informacije signala od pogreške mjerenja). Uz poznati dio spektra koji se odnosi na pogreške mjerenja, inverznim Fourierovim transformiranjem (IDFT) vrši se rekonstrukcija kinematičkog signala pri čemu se sumiraju samo frekvencijske komponente koje su nize od granične. To znaci da će inverzno transformiranje filtrirati originalni signal s niskim propustom, te da će rekonstruirani signal biti pročišćen od pogrešaka mjerenja. Tek tako pripremljeni signal biti će pogodan za diferenciranje u vremenskoj domeni signala, dakle za računanje zahtjevanih kinematičkih veličina.