Rosai i Dorfman opisali su 1969. godine bolest koju su nazvali sinusna histiocitoza s masivnom limfadenopatijom (SHML). SHML je benigna i dugotrajna, ali najčešće spontano zalječujuća pseudolimfomska bolest koja se obično očituje kao bezbolna obostrana vratna limfadenopatija. Popraćena je povišenom tjelesnom temperaturom, leukocitozom, ubrzanom sedimentacijom i poliklonskom hipergamaglobulinemijom. Histološki, SHML karakerizirana je proširenim sinusima zahvaćenih limfnih čvorova ispunjenim histiocitima morfološki benignog izgleda, u čijim se citoplazmama nalazi veći broj fagocitiranih stanica, pretežno limfocita. Najčešće su zahvaćeni bolesnici u prva dva desetljeća života. U oko 28% slučajeva zahvaćene su i ostale periferne ili centralne nakupine limfnih čvorova, kao i tkiva izvan limfnih čvorova: oči s očnim adneksima, gornji respiratorni trakt, koža s potkožnim tkivom, središnji živčani sustav, probavni trakt, genitourinarni trakt, štitna žlijezda i kosti. Uzročnik bolesti još je neprepoznat, a osumnjičeni su virusi (68% oboljelih ima povišen titar antitijela na Epstain-Barrov virus) ili neki drugi mikroorganizmi, kao i za sada nepoznati imunološki poremećaj. Prikazujemo 37-godišnju bolesnicu koja se u nekoliko navrata liječila zbog opsežnih otoka malih i velikih zglobova popraćenih bolima, povišenom tjelesnom temperaturom, ubrzanom sedimentacijom, hiperglobulinemijom, vratnom i pazušnom limfadenopatijom, kao i opstrukcijama gornjeg respiratornog trakta. Nakon biopsija tkiva pazušnih, podlaktičnih i parotidnih limfnih čvorova, te sluznice maksilarnog sinusa, postavljena je patohistološka dijagnoza SHML ili Rosai-Dorfmanove bolesti. Utvrđen je i povišen titar antitijela na Epstain-Barrov virus. Upotrebom antireumatika i kortikosteroida nastupale su remisije bolesti, limfadenopatija je, međutim, perzistirala.