Zemin-yapı etkileşimi problemlerinde, temellerde oluşan farklı oturmalar, hasarlarda etkin olan faktörlerin
başında gelir. Bu sebeple, özellikle 1950'li yıllardan itibaren, birçok araştırmacı ...tarafından izin verilebilir
hareket sınırlarını belirleyen kriterler ortaya konmaya çalışılmış, fakat özellikle problemi etkileyen çok sayıda
değişken sebebiyle bu kriterler üzerinde tam bir anlaşma sağlanamamıştır. Bu çalışmada, öncelikle literatürdeki
izin verilebilir farklı oturma tanımları ve bu tanımlara ilişkin sınırlar gözden geçirilmiş, ardından çok sayıda
vaka analizi Burland ve diğerleri 1 tarafından önerilen hasar seviyeleri ve derin kiriş modeli 2 ışığında
incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, çerçeveli ve yığma yapılar için izin verilebilir farklı oturma sınırları,
çeşitli yapısal hasar seviyelerine karşılık gelen açısal çarpılma değerleri cinsinden ifade edilerek güncellenmiştir.
In soil-structure analysis problems, differential settlements are regarded as one of the major sources of building
damage. For this reason, starting from 1950s, various researchers have come up with criteria, which determine
allowable movements of structures. However a total agreement on these criteria could not be reached, especially
due to numerous variables that have effect on this problem. In this study, first the terms that are being used to
define differential settlements have been reviewed, and then a large database of case histories was examined
using the damage criteria proposed by Burland 1 and the deep beam analogy. The analyses resulted in updated
allowable angular distortion values for framed buildings and buildings with load-bearing walls, for different
target damage levels.
