O objetivo do presente estudo foi analisar a dinâmica das alterações do índice técnico do arremesso jump (ITA) através de ajustes cinemáticos e a correlação destes com aptidão neuromuscular de ...potencia (ANMP) no basquetebol feminino. Para isso foram selecionadas dezesseis atletas profissionais (idade média de 22,49 ±5,2 anos; massa corporal 71,42 ±11,47 kg; estatura 180,12± 10,25cm.) pertencentes a uma mesma equipe participante da Liga Brasileira de Basquete Feminino (LBF). As atletas foram divididas em dois grupos, onde cada um recebeu seu protocolo de treinamento de potencia muscular diferente no decorrer de oito semanas, tendo seu ITA e sua ANMP avaliados em seis etapas durante e após a intervenção nas variáveis antropométricas, de potencia muscular de membros superiores e inferiores e no ITA. Os resultados apresentaram um aumento significativo na ANMP (p<0,05) do grupo que recebeu um protocolo de treinamento de cargas seletivas em relação ao grupo que recebeu um protocolo de treinamento de cargas concentradas. Essa diferença significativa refletiu-se no grau de correlação (p<0,001) das variáveis do grupo seletivo em relação ao grupo de cargas concentradas alterando consequentemente de modo distinto o ajuste cinemático do ITA entre os grupos. Concluímos que o grupo que recebeu um treinamento com cargas seletivas obteve uma melhor eficácia no índice técnico do arremesso e isso esteve diretamente relacionado com a melhora da aptidão neuromuscular de potencia desse grupo.
Three-dimensional video techniques (50 Hz) were used to obtain images of basketball jump shots from one of three distances--short range (group 1, n = 5); medium range (group 2, n = 5); long range ...(group 3, n = 5)--from the basket, as performed by members of the men's quarter-finalist teams at the games of the XVI Universiade in Sheffield in 1991. Fifteen sequences were digitized, beginning 20 frames prior to take-off to 10 frames after release. To facilitate analysis, the sequences were rotated about the ball position in the final frame so that the shot direction was parallel to one of the pre-defined orthogonal axes. Mean (+/- 1 S.D.) ball release speed was found to increase with distance from the basket (group 1 = 3.04 +/- 0.65 m s-1, group 2 = 4.71 +/- 0.74 m s-1, group 3 = 6.24 +/- 0.80 m s-1), while mean release angles were similar for all groups (group 1 = 48.8 +/- 10.1 degrees, group 2 = 47.8 +/- 5.8 degrees, group 3 = 51.9 +/- 5.5 degrees). The increased impulse necessary for the ball to reach the basket at increased shooting distances was derived from both an increase in angular velocity of the elbow joint of the shooting arm and an increased velocity of the centre of mass in the direction of the basket at release. Centre of mass speed at take-off was found to be influenced to a greater extent by the angular velocity of the ankle joint than that of the knee or hip joints.
Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Konačni cilj ovog istraživanja bio je definirati matematički algoritam za detekciju kakvoće
odabranih motoričkih znanja u rukometu. ...Sukladno cilju, najprije je izvršena kinematička
analiza izvedbe dvaju najutilitarnijih elemenata tehnike rukometne igre, skok šuta i varke
jednostruke promjene smjera kretanja na dvije kvalitativno različite skupine ispitanika u
laboratorijskim uvjetima. Analiza je provedena softverskim sustavom GAIT - LABACS koji
je konstruiran na FESB-u u Splitu, na uzorku od pet kvalitetnih prvoligaških i pet vrhunskim
reprezentativnih igrača. Razlike u kinematičkim parametrima između vrhunskih i kvalitetnih
rukometaša analizirane su multivarijatnom analizom varijance. Utvrđena je statistički
značajna razlika izvedbe skok šuta u fazama zaleta i leta, kao i u lažnoj fazi izvedbe varke
jednostruke promjene smjera kretanja između dviju kvalitativnih skupina rukometaša.
Nadalje, u cilju komparacije dobivenog kinematičkog i ekspertnog hipotetskog modela,
najprije je izvršena preliminarna analiza objektivnosti ocjenjivanja ekspertnog tima
sastavljenog od deset vrhunskih međunarodnih eksperata s dugogodišnjim stručnim i
znanstvenim referencama u rukometu. Zabilježena je visoka ujednačenost i objektivnost
ocjenjivanja eksperata. U narednoj fazi istraživanja analizirani su osnovni deskriptivni
parametri ocjena svih šest ponuđenih varijanti izvedbe kako bi se definirali hipotetski
optimalni modeli izvedbe skok šuta i varke jednostruke promjene smjera kretanja prema
mišljenjima eksperata. U predzadnjoj fazi istraživanja putem Spearman-Brownovog
koeficijenta rang korelacije analizirana je povezanost dvaju normiranih kinematičkih modela
izvedbe vrhunskih i kvalitetnih igrača s ekspertnim modelom. Utvrđena je statistički značajna
povezanost između kinematičkog modela izvedbe skok šuta vrhunskih igrača i hipotetskog
ekspertnog modela, ali ne i varke jednostruke promjene smjera kretanja. Na uzorku
kvalitetnih rukometaša, statistički značajna povezanost između kinematičkog modela izvedbe
i hipotetskog ekspertnog modela utvrđena je za oba elementa. U završnom dijelu istraživanja
dodatnom ekspertnom evaluacijom važnosti pojedinih faza konstruiran je matematički
algoritam za objektivno ocjenjivanje izvedbe analiziranih elemenata tehnike rukometne igre.- The ultimate aim of this study was to define a mathematics algorithm to detect the quality of
selected motor knowledge in handball. With regard to the aim, first we conducted kinematic
analysis of the performance of the two most frequently utilized elements in handball
technique, jump shot and single side fake movement, in two groups of respondents of
different qualities in laboratory conditions. The analysis was conducted by GAIT – LABACS
software system designed at the Faculty of Electrical and Mechanical Engineering and Naval
Architecture in Split on the sample of 5 quality first league and 5 top national team players.
The differences in kinematic parameters between top and quality handball players were
analysed by multivariant variance analysis. We established statistically significant difference
in the performance of jump shot in run-up and flight phases as well as in the single side fake
movement phase between two quality handball players groups. Further on, with the purpose
of comparing the obtained kinematic and hypothetical expert model, we first conducted
preliminary analysis of objectivity of the expert team evaluation which included ten top
international experts with long-term professional and scientific references in handball. We
marked a high level of uniformity and objectivity of the experts’ evaluation. The following
phase of the study involved the analysis of basic descriptive parameters of marks in all of the
six suggested performance variants to define hypothetically optimal models for the
performance of jump shots and single side fake movement according to the experts’ opinion.
In the penultimate phase of the study, by Spearman-Brown rank correlation coefficient, we
analysed the connection between two standardized kinematic models of the performance in
top and quality handball players and the expert model. We established statistically significant
connection between the kinematic model of the jump shot performance in top players and the
hypothetical expert model, but not in the single side fake movement. On the sample of quality
handball players, statistically significant connection between the kinematic model of
performance and hypothetical expert model was established in both elements. In the final
phase of the study and by an additional expert evaluation of the importance of individual
phases, we developed a mathematical algorithm for objective evaluation of the analysed
technique elements performance in handball game.- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
Uvod
Skok šut jedan je od najvažnijih specifičnih elemenata motoričkog ponašanja u rukometu pa je zbog toga vrlo važno poznavati njegovu strukturu, pri čemu nam pomaže kinematička analiza. Samo na ...temelju znanstvenih analiza možemo podrobno opisati tehniku izvođenja dotičnog elementa i povezati je s taktikom igre, ali i izraditi metodičke postupke za učenje i vježbanje, usavršavanje toga tehničkog elementa.
Stoga je glavni cilj ovoga rada analizirati kinematički model rukometnoga skok šuta i vrednovati ga metodom ekspertnoga modeliranja.
Metode
Uzorak ispitanika sastojao se od desetorice rukometaša, članova slovenskih nacionalnih izabranih momčadi koji svi igraju u prvoj ligi (prosječna tjelesna visina: 191.1 ± 4.48 cm; prosječna tjelesna masa: 90.0 ± 4.40 kg, prosječna dob: 23.4 ± 4.2 go-dine; prosječno igračko i trenažno iskustvo u seni-orskim momčadima: 5.3 ± 2.1 godine), od toga šest vanjskih igrača, dva krila i dva kružna napadača.
Svaki je ispitanik, nakon 20-minutnog zagrijavanja, izveo tri skok šuta punom snagom. Za prikupljanje parametara potrebnih za kinematičku analizu koristili smo uređaj APAS (Ariel Dynamics, Cali-fornia, USA). Za ekspertno modeliranje koristio se Ekspertni sutav SPEX. Oblikovali smo stablo od 17 varijabli koje su predstavljale pet faza skok šuta (zalet, odraz, let, izbačaj lopte, doskok) (tablica 1).
Da bi se provjerila valjanost kinematičkog modela, tri su neovisna suca također procjenjivala kvalitetu izvedbe skok šuta svakog ispitanika. Kvaliteta izvedbe skok šuta pojedinog ispitanika izražena je prosječnom ocjenom. Definirali smo one parametre za koje smo smatrali da se mogu vizualno dovoljno kvalitetno procijeniti budući da izvedba skok šuta traje vrlo kratko (tablica 3). Tako dobiven poredak ispitanika usporedili smo s poretkom dobivenim ekspertnim modelom SPEX. Na temelju dobivenih rezultata konstruirali smo ekspertnu ocjenu za svakog ispitanika.
Rezultati
Apsolutne vrijednosti kinematičkih parametara (tablica 4) bili su osnovni ulazni podaci pomoću kojih je bilo moguće konstruirati i procijeniti kinematički model izvedbe skok šuta sa stajališta tehnike i na temelju ekspertnog modeliranja.
Nakon unosa podataka oblikovan je odgovarajući model stabla odlučivanja. Na lijevoj strani je prikazana struktura stabla: individualne faze skok šuta napisane su velikim slovima, a varijable u pojedinim fazama napisane su malim slovima (tabli ca 5). Najviši čvor predstavlja procjenu izvedbe pojedinog ispitanika. Nakon toga su pojedini kinematički parametri ponderirani, čime je svakom čvoru pridijeljena određena razina važnosti.
U čvoru “mark” ponderirane su pojedine faze skok šuta. U tablici 5 vidi se da je najveća važnost pripisana fazi izbačaja (39%), potom fazi odraza (32%) i fazi leta (18%). Najmanja je važnost pripisana zaletu i doskoku.
Najvažniji parametri za pojedine faze izvedbe skok šuta definirani su kao “trajanje kontakta s podlogom za vrijeme odraza” (10.5%), “visina izbačaja” (10.5%) i “brzina lopte” (12.6%).
U tablici 6 prikazan je poredak pojedinog ispitanika od prvog do desetog prema ocjenama dobivenima iz kinematičkog modela ekspertnim modeliranjem, a u tablici 7 prikazan je poredak prema procjenama triju nezavisnih sudaca (1. – najbolji;
10. - najlošiji). Stupanj slaganja sudaca bio je vrlo visok (W = 0.875), a korelacijski koeficijent između stvarnog (kinematičkog) poretka i sudačkog poretka bio je statistički značajan (0.912).
Rasprava i zaključak
Mjerenja učinkovitosti izvedbe pojedinog tehničkog elementa vrlo su komplicirana, a ni kriteriji nisu uvijek potpuno jednoznačni. To osobito vrijedi za rukomet gdje se pojedini tehnički element izvodi u nazočnosti i djelovanju suigrača i protivnika, uz obvezno poštovanje pravila igre. Usprkos tomu, svaki igrač na svakoj poziciji mora usavršiti sve tehničke elemente kako bi ih mogao izvoditi kao tipične i netipične varijante. Pri tome je jako važno odrediti one dijelove pojedinog tehničkog elementa koji su osobito važni za njegovu učinkovitu izvedbu.
Uspješnost izvedbe udaraca na vrata (izražena kao postotak šuta) jedan je od ključnih čimbenika uspješnosti u rukometnoj utakmici – otprilike polovina svih udaraca na vrata izvede se s pozicija vanjskih igrača, a od toga 60% tehnikom skok šuta.
Igrači se međusobno razlikuju po načinu izvedbe skok šuta, što se vidi i iz rezultata programa SPEX i iz ocjena sudaca. Većina razlika vjerojatno proizlazi iz razlika u morfološkim i motoričkim obilježjima pojedinih ispitanika, ali i iz specifičnosti pojedinih igračkih mjesta za koja su se ispitanici već specijalizirali. U stvaranju kinematičkog modela nismo željeli dati prednost nijednoj igračkoj poziciji zato jer smatramo da je skok šut iz ravnog zaleta na zonu osnovni element, jedan od onih elemenata rukometne igre koji se prvi uče u stupnjevitoj izobrazbi rukometaša u dobi od 10 do 13 godina. Istina je da igrači kasnije, tijekom specijalizacije za pojedina igračka mjesta, stječu i usavršavaju puno širi repertoar udaraca na vrata, no opisani skok šut i dalje ostaje osnovni udarac na vrata i svaki obra-zovani rukometaš mora biti sposoban ispravno demonstrirati dotični element.
Dobiveni rezultati su obećavajući jer pokazu-ju da se tim pristupom može dobro ocijeniti kine-matička struktura skok šuta. Usporedba podataka
o izvedbi skok šuta pojedinog igrača s modelnim vrijednostima (modelom) omogućuje da se otkriju nepravilnosti u izvedbi. Ubuduće bi bilo dobro da se jednako procijene i drugi rukometni tehnički ele-menti (osobito sve vrste udaraca na vrata). Bilo bi dobro da se konstruiraju modeli tehničkih eleme-nata specifični za pojedinu igračku poziciju. Pritom valja imati na umu da takav model nikako i nikada ne može obuhvatiti sve relevantne varijable koje utječu na učinkovitost, primjerice preciznost. I, što je još važnije, učinkovitost primjene pojedinog te-hničkog elementa u utakmici ne ovisi samo o kine-matičkoj ispravnosti izvedbe. Konačno, držimo da je tako konstruiran kinematički model skok šuta do-bar kriterij za procjenu kvalitete izvedbe osnovnih tehničkih elemenata kod seniora.
Introduction: The aim of this study was to explore effects of fatigue in lower back muscles on the performance of countermovement jumps (CMJ), jump shots (JS) and landing impact. Methods: Twelve male ...healthy collegiate basketball players (age: 22.8 ± 2.7 yrs, stature: 178.0 ± 5.1 cm, body mass: 74.5 ± 6.8 kg) volunteered to participate in this study. Data were collected utilizing a 3D motion analysis system, force plate, and surface electromyography. Field-goal percentage, the lowest point of the center of mass (CoM), the angles of joints during taking off phase and landing, and the electromyography parameters of the rectus femoris, erector spinae lumbalis, and of the lower limbs when performing CMJ and JS were recorded. Lower back muscle fatigue intervention was introduced and followed by a post-test to explore the effects of fatigue in the lower back muscles. Statistical analysis was performed using paired-samples 't'-test. Results: After lower back muscle fatigue, field-goal percentages dropped, and lowest point of CoM was increased during JS. Ankle plantar flexion of the hopping leg during CMJ and JS increased, and their knee flexion angles of the hopping leg were reduced when landing. CMJ and JS changed the contribution ratio of both legs after low back fatigue. Conclusions: Temporary low back muscles fatigue decreased the athletes’ performance and causes a change in landing strategy.
This work aimed to compare the visual patterns of under 16 (U16) athletes and professional basketball players. The sample was composed of 10 U16 (aged 15.2 ± 0.4 years; 7.1 ± 2.5 years of experience) ...and 10 professional (aged 27.6 ± 3.7 years; 18.4 ± 4.6 years of experience) basketball players. All athletes were males and right-handed. Each participant performed 50 jump shots from 10 different positions and 5 different angle shots (0°, 45°, 90°, 135° and 180°). Number of fixations, time of first and last fixation, total fixation duration and Quiet Eye (QE) time of all shots were analysed. Overall, results indicated that the U16 group showed greater within-group differences regarding shot positions, last fixation times, shot angles, and first and last fixation times. Additionally, the U16 group presented different visual strategies than those of professional players, with significant differences found for shooting positions and shot angles, particularly for shots performed on the left side of the field, and for QE times. In conclusion, our results add to the understanding that longer fixation times and longer QE time are associated with better jump-shot efficacy, and this relation is evident when comparing players of different age groups.
Shooting arm motions at release in one-hand set and jump basketball shots have been analyzed using a kinematic model. Set and jump shots are classified by the vertical velocity and acceleration of ...the shooter’s shooting-side shoulder at release. The two-dimensional three-segment model includes the vertical shooting-side shoulder velocity and acceleration. Numerical simulation investigates the effect of shoulder motion. Release backspin angular velocity can be described as a function of the vertical shoulder acceleration and the vertical fingertip acceleration relative to the shoulder. For proper backspin, jump shots require large vertical fingertip acceleration relative to the shoulder. The upward shoulder speed at release contributes to the vertical fingertip velocity relative to the shoulder for a given desired ball release speed, angle and backspin. On the other hand, upward shoulder motion does not contribute to the horizontal direction. As horizontal shot distance increases, upper arm angular speed also increases to produce the ball release conditions. Ball release with upward shoulder speed reduces the magnitudes of the upper arm, forearm and hand angular velocities. All these facts imply that the shooting arm motion in the jump shot is different from that of the set shot.
PDF
