Tema istraživanja je povezivanje arhitekture i njezine društvene namjene na primjeru Radničkog narodnog sveučilišta “Moša Pijade” (RANS), danas Pučkog otvorenog učilišta Zagreb (POUZ). Polazeći od teze o specifičnim odnosima arhitekture ideološkog i kulturnog okvira, nastoji se sveobuhvatno pristupiti analizi i interpretaciji kompleksne arhitektonske, urbanističke i društvene uloge ove ustanove te time doprinijeti njenoj valorizaciji u nacionalnom i međunarodnom kontekstu. Težište je na inovativnosti arhitektonskog koncepta, funkcije i društvene uloge, koje se istražuju interdisciplinarno, pristupima povijesti umjetnosti, arhitekture i urbanizma te etnologije i kulturne antropologije. Pritom se kao interpretacijski okvir koriste teorije arhitekture i dizajna, antropologije prostora i arhitekture, antropologije rada i obrazovanja. Polazišta za istraživanje je analiza odnosa arhitekture i društva, odnosno argumentiranje teze o specifičnostima društveno angažirane arhitektonske produkcije. Analizom i usporedbom dosadašnjih prikaza povijesti i značaja ustanove, podataka iz narativnih izvora (intervjua), te uvidom u teorijske i metodološke mogućnosti koje pružaju etnološki i kulturnoantropološki pristupi prostoru i arhitekturi - ukazat će se na oblikovanje i promjene značenja i vrijednosti koje se vezuju uz građevinu; primjerice simboliku i poruke koje su se u upisivale u zgradu, komunikaciju i razmjenu znanja na koju je zgrada poticala, sentimentalne odnose koje se prema zgradi stvarali zaposlenici i posjetitelji. Propitat će se sociokulturne kategorije i odnos kulture i (g)rada u raznim razdobljima djelovanja ustanove – kompleksan odnos zaposlenika, korisnika, programa, dizajniranog arhitektonskog okruženja i danog političkog, ekonomskog i društvenog konteksta.