Polypharmacy can result in drug–drug interactions, severe side-effects, drug–disease interactions, inappropriate medication use in the elderly, and escalating costs. This study aims to evaluate ...nursing home residents’ medication regimens using a rational drug use web assistant developed by researchers to mitigate unnecessary medication usage. This analytical, cross-sectional study included data from nursing home residents recently recorded in a training family health center. Sociodemographic information, medical conditions, and prescribed medications of all patients in the nursing home (n = 99) were documented. Medications were assessed using an artificial intelligence-aided rational drug use web assistant. Instances of inappropriate drug use and calculations of contraindicated drug costs were also recorded. The study revealed that 88.9% (n = 88) of patients experienced polypharmacy, with a mean value of 6.96 ± 2.94 drugs per patient. Potential risky drug–drug interactions were present in 89.9% (n = 89) of patients, contraindicated drug–drug interactions in 20.2% (n = 20), and potentially inappropriate drug use in 86.9% (n = 86). Plans to discontinue 83 medications were estimated to reduce total direct medication costs by 9.1% per month. After the assessment with the rational drug use web assistant, the number of drugs that patients needed to use and polypharmacy decreased significantly. This study concludes that the rational drug use web assistant application, which is more cost-effective than the traditional manual method, assisted by artificial intelligence, and integrated into healthcare services, may offer substantial benefits to family physicians and their geriatric patients.
Amaç: Bu çalışma Evde Sağlık Hizmetleri Birimi’ne (ESHB) kayıtlı 65 yaş ve üstü hastaların influenza ve pnömokok aşıları hakkındaki bilgi düzeylerini ve durumlarını saptayarak aşı yapılmasının ...gerekliliği ve uygun zamanı hakkında hasta ve yakınlarını bilgilendirerek risk grubunun aşılanma oranlarını artırmayı amaçlamaktadır. Materyal ve Metot: Bu araştırma hastaların mevcut aşılanma durumlarını tanımlayıcı ve aşılanma hakkında kısa bilgilendirme ile uygun yönlendirme neticesinde hastaların aşılanma eğilimlerinin saptanacağı prospektif tipte gözlemsel bir araştırmadır. Çalışmaya özgün yapılandırılmış bir anket formu ve aşılanmanın önemi ve gerekliliği hakkında standart bir bilgi formu oluşturulmuştur. Koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında ESHB’de Eylül 2017 tarihine kadar kayıtlı tüm hasta ve yakınlarına aşılanma döneminde aşılar hakkında standart kısa bir metin ile bilgilendirmeleri yapılmış ve aşılarını yaptırmak isteyen hastalar kayıtlı oldukları aile hekimlerine yönlendirilmiştir. Bu bilgilendirme sonrasında çalışmamıza katılmayı kabul edenlerin anket formu, hasta dosyaları taranarak ve evde sağlık hizmetleri kapsamında yapılan takiplerde (ev ziyareti veya telefon ile) hasta veya yakınlarına ulaşılarak doldurulmuştur (N: 295). Bilgilendirmenin etkisinin saptanabilmesi için hasta ve yakınlarına evde sağlık hizmetleri kapsamında 4 aylık bir aradan sonra tekrar araştırmacılar tarafından ulaşılmış (N: 228) ve aşılanma durumları, grip ve pnömoni olup olmadıkları ve eğer oldularsa bu nedenle hastane yatışlarının olup olmadığı sorgulanmıştır.Bulgular: Çalışmamıza katılmayı kabul eden 295 hastanın yaş ortalaması 83,65±7,63’tü. Hastaların %74,23’ü kadın, %25,76’sı erkekti. Hastalardan %17,28’i okuma yazma bilmiyorken %14,23’ü yükseköğrenim mezunuydu. %71,53’ü dul veya bekâr, %28,47’si evliydi. Hastaların %3,05’i sigara içiyorken %1,01’i alkol kullanıyordu. Hastaların %39,32’si yatağa tam bağımlı, %48,81’i yarı bağımlıydı. Hastaların sahip olduğu kronik hastalık sayısı ortalama 3,13±1,38’di. İnfluenza aşısından hastaların %31,22’sinin; Pnömokok aşısından ise hastaların %53,14’ünün hiç haberdar olmadığı ortaya çıktı. Geçen sene influenza aşısını yaptırma oranları %22,03 iken pnömokok aşısı yaptırma oranları ise sadece %6,44 idi. Çalışmamıza dâhil olan hastaların aşılardan haberdar olma durumlarıyla influenza aşısı (p<0,001) ve pnömokok aşısı (p=0,020) yaptırma oranları arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptandı. Tüm hastalara influenza ve pnömokok aşısı hakkındaki kısa bilgilendirme, öneri ve yönlendirme yapıldı. Dört ay sonraki kontrol görüşmelerinde influenza (%25,11) ve pnömokok aşısı (%14,91) yaptırma oranlarında artış görülürken pnömokok aşılanmasındaki artışta ise anlamlı bir farklılık saptandı(p<0,001). Diğer taraftan hastaların sadece %24’ünün aile hekiminden ek bilgi aldığı görülürken; hastaların grip (p<0,001) ve pnömoni (p<0,001) hastalığını geçirme sıklığında anlamlı derecede bir azalma ve hastaneye yatış sıklığında ise orantısal bir azalma olduğu görülmüştür. Sonuç: Çalışmamızda evde sağlık hizmetleri kapsamındaki hastaların influenza ve pnömokok aşılarını büyük oranda yaptırmadıkları saptandı. Hastalar aşılar hakkında yeterli bilgiye sahip değildi. Hastaların hekim tarafından aşılar konusunda bilgilendirilmesiyle aşıların yapılma oranının arttığı ve hastalıkların görülme sıklığının azaldığı görülmüştür.
The aim of this study was to determine the spirituality (spiritual attitudes) and presenteeism (inability to be present at work) of family medicine clinic assistants who worked in many areas related ...to the COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) pandemic in a pandemic hospital and to determine the factors affecting them and to investigate the relationship between them. The study is an observational and cross-sectional study and the sample consisted of family medicine residents (n=127) working in the Family Medicine Clinic of Ankara Bilkent City Hospital, which served as the largest pandemic hospital in Turkey, during the COVID-19 pandemic. The first part of the questionnaire form included the sociodemographic information of the participants, the second part included the data to determine the presenteeism status and its causes, and the Stanford presenteeism scale to devote oneself to work scale was applied. The third part included the spirituality scale. The presenteeism scale mean score of the physicians participating in the study was 18.75 points out of 30 points. The mean score of the spirituality scale was found to be 100.14 points out of 135 points, and the relationship between them was not found to be statistically significant. It has been observed that physicians who took a more active role in the pandemic had a lower level of inability to be present in their work, that is, higher job performance, compared to those who remained on passive duty for various reasons. A positive moderate correlation was found between the general health status of physicians and their job performance. It was determined that among the people with whom the physicians lived together during the pandemic period, the situation of being absent from work was higher in those who had a relative with a chronic disease compared to those who did not. It has been determined that those who have a spare person who can take care of themselves in the pandemic are less likely to be absent from their jobs than those who do not. It has been determined that among the physicians who had COVID-19, the situation of being absent from work was higher in those who required a rest report after isolation, compared to those who did not. On the other hand, physicians' mean scores of spirituality scale sub-dimensions such as "spiritual coping, transcendence, search for meaning, spiritual contentment, connection, harmony with nature" and total spirituality score were found to be high. In the study, physicians' presenteeism was found to be at a moderate level and spirituality at a high level. The awareness of physicians about the concept of presenteeism and spirituality was increased, the literature related to the conduct of this study was contributed in the field of health, and a different perspective was presented to the literature on the necessity of evaluating the human as a whole for the solution of presenteeism and the importance of addressing the regulatory role of spiritual attitudes.
Bu çalışmada bir pandemi hastanesinde COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) pandemisi ile ilgili birçok alanda görev yapmış olan aile hekimliği kliniği asistanlarının spiritualite (manevi tutumları) ile presenteizm (işinde var olamama) durumlarının ve bunları etkileyen faktörlerin belirlenmesi ile aralarındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma gözlemsel ve kesitsel bir çalışma olup örneklemini COVID-19 pandemisinde Türkiye’nin en büyük pandemi hastanesi olarak hizmet vermiş olan Ankara Bilkent Şehir Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniğinde çalışan asistan hekimler (n=127) oluşturmuştur. Anket formunun ilk bölümünü hekimlerin sosyodemografik bilgilerinin sorgulandığı, ikinci bölümünü presenteizm durumlarını ve nedenlerini belirlemeye yönelik verilerinin alındığı ve Stanford Kendini İşe Verememe Ölçeği’nin uygulandığı kısım oluşturmuştur. Üçüncü bölümünde de Maneviyat Ölçeği’ne yer verilmiştir. Çalışmaya katılan hekimlerin presenteizm ölçeği puan ortalaması 30 puan üzerinden 18.75 puan olarak saptanmıştır. Maneviyat Ölçeği puan ortalaması ise 135 puan üzerinden 100.14 puan olarak saptanmış olup aralarındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Pandemide daha aktif görev alan hekimlerin çeşitli nedenler ile pasif görevde kalanlara göre işinde var olamama durumunun daha düşük, yani iş performansının daha yüksek olduğu görülmüştür. Hekimlerin genel sağlık durumu ile iş performansı arasında pozitif yönlü orta düzeyde korelasyon saptanmıştır. Hekimlerin pandemi döneminde birlikte yaşadığı kişiler arasında kronik hastalığı olan bir yakını var olanlarda olmayanlara göre işinde var olamama durumunun daha yüksek olduğu saptanmıştır. Pandemide kendisinin yerine bakabilecek yedek kişi var olanların olmayanlara göre işinde var olamama durumunun daha düşük olduğu saptanmıştır. COVID-19 geçiren hekimler arasında da izolasyon sonrasında istirahat raporu gerekenlerde gerekmeyenlere göre işte var olamama durumunun daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan hekimlerin “manevi başa çıkma, aşkınlık, anlam arayışı, manevi hoşnutluk, bağlantı, tabiatla uyum” gibi Maneviyat Ölçeği alt boyutlarının puan ortalamaları ve toplam maneviyat skoru yüksek düzeyde saptanmıştır. Çalışmada hekimlerin presenteizmi orta düzeyde; maneviyatı ise yüksek düzeyde saptanmıştır. Hekimlerin presenteizm ve spiritualite kavramı hakkındaki farkındalığı arttırılmış, bu çalışmanın yapılması ile ilgili literatüre sağlık alanında katkıda bulunulmuş ve presenteizm sorununun çözümüne yönelik, insanın bir bütün olarak değerlendirilmesinin gerekliliğine ve manevi tutumların düzenleyici rolünün ele alınmasının önemine dair literatüre farklı bir bakış açısı sunulmuştur.
Cells need to interact with one another for the inflammatory response to occur. The intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1), a member of the immunoglobulin supergene family, plays an important ...role in inflammation, and circulating ICAM-1 has been reported to be elevated in patients with some inflammatory disorders. To study the influence of asthma on circulating ICAM-1 levels, we measured concentrations of circulating ICAM-1 in patients with asthma. Fifteen patients (6 male, 9 female, mean age: 30 +/- 7 years) and 5 controls (2 male, 3 female, mean age: 25 +/- 6 years) were included in the study. Daily peak flow rates and symptom scores were monitored over a week in all patients and methacholine challenge tests were performed in 7 patients. The spirometric analysis of asthmatic patients demonstrated mean FEV1: 2.57 +/- 0.97 L (74.9 +/- 17.7% predicted), mean FEV1/FVC: 70.1 +/- 9.6%, mean bronchodilator response: 19.2 +/- 8.4%. The mean morning peak flow rate was 331.0 +/- 122.2 L/min, the mean evening peak flow rate 389.0 +/- 118.5 L/min, the mean peripheral eosinophil count 268 +/- 451/mm3, and the mean serum IgE level 327.4 +/- 238.2 IU/ml. The mean serum ICAM-1 levels of asthmatic patients and controls were 429 +/- 133 ng/ml and 405.0 +/- 81.0 ng/ml, respectively. There was no statistical difference between these levels. Furthermore, we could find no correlation between serum ICAM-1 levels and FEV1, serum IgE levels, peak flow rates, and symptom scores, or methacholine PD20 values in asthmatic patients. The results of this study suggest that serum ICAM-1 levels are not increased in asthmatic patients over controls and do not correlate with clinical asthma status.
PDF
