U razvoju depresivnog poremećaja serotonin ima vrlo važnu ulogu. S obzirom da su direktna istraživanja u području centralnog živčanog sustava čovjeka dobrim dijelom nedostupna istraživačima zbog ...nedostupnosti uzimanja uzoraka, sve veća važnost se pridaje perifernim sustavima koji nam mogu pomoći u dijagnozi, detekciji promjena u samoj bolesti, ali i u praćenju liječenja i oporavka. Trombocit je krvno tjelešce koje u svojim delta granulama sadrži serotonin. Trombocitni serotoninski sustav je sličan, ne i istovjetan serotoninskom sustavu u centralnom živčanom sustavu. Najbitnija je razlika što u trombocitu serotonin razgrađuje enzim monoaminooksidaza B (MAO-B), a u neuronu monoaminooksidaza A (MAO-A), te što trombocit ne može sam sintetizirati serotonin jer mu nedostaje triptofan hidroksilaza. U liječenju depresivnog poremećaja danas se najviše koriste selektivni inhibitori ponovne pohrane serotonina (SIPPS). Istraživanja su dokazala da terapija navedenim lijekovima mijenja koncentraciju serotonina u trombocitima, te mijenja vrijednosti nekih trombocitnih pokazatelja. Trombocitni serotonin je snažan vazokonstriktor, povećava kardiovaskularni rizik i vjerojatnost formiranja tromba. Srednji volumen trombocita (MPV) je pozitivan pokazatelj trombocitne aktivnosti, te je povišeni MPV nezavisni faktor rizika od kardiovaskularnih incidenata. Od izuzetno velike važnosti je prepoznavanje depresije kod pacijenata koji boluju od kardiovaskularnih bolesti. Depresija narušava oporavak tih bolesnika jer reducira osobni angažman u oporavku, suradljivost i motivaciju za liječenje. Osim što liječenje SIPPS-ima dovodi do oporavka simptoma depresije, ono mijenja koncentraciju trombocitnog serotonina i srednji volumen trombocita u smjeru vrijednosti koje smanjuju njihove uloge u patogenezi kardiovaskularnih bolesti čime se smanjuje rizik ponavljanja kardiovaskularnih incidenata i poboljšava se oporavak
bolesnika.
Depresija spada u najučestalije psihijatrijske poremećaje. Brojna istraživanja usmjerena su na pronalaženje bioloških markera depresije koji bi pomogli u upotpunjavanju dijagnoze za koju je i dalje ...klinički pregled bolesnika najvažniji. Ciljevi ovog istraživanja bili su odrediti i usporediti koncentraciju trombocitnog serotonina, broj trombocita i trombocitne pokazatelje u zdravih i depresivnih ispitanika, ispitati njihovu povezanost s kliničkom slikom depresije, te ispitati postoji li promjena koncentracije trombocitnog serotonina i pokazatelja trombocitnih svojstava tijekom terapije serotoninergičkim antidepresivima. Istraživanje je provedeno na 60 depresivnih bolesnika i 63 zdrava ispitanika oba spola, dobi od 18-55 godina. Za dijagnosticiranje depresije primijenjeni su upitnici: MINI, CGI, HAM-D, HAM-A. Biokemijske analize krvi izvršene su u Kliničkom zavodu za kemiju Kliničkog bolničkog centra „Sestre milosrdnice“. Zaključili smo da koncentracija serotonina i trombocitni pokazatelji nisu različiti u depresivnih ispitanika i kontrolne grupe. Nakon terapije serotoninergičkim antidepresivima kod depresivnih bolesnika utvrdili smo smanjenje srednje vrijednosti volumena trombocita u punoj krvi, te sniženje koncentracije trombocitnog serotonina. Utvrdili smo da postoji povezanost između koncentracije trombocitnog serotonina i serotonina u punoj krvi s dijagnostičkim obilježjima prisutnosti ili neprisutnosti depresije. Kroz naše istraživanje utvrdili smo da je dijagnostička točnost koncentracije serotonina u trombocitima zadovoljavajuća s obzirom na visoku osjetljivost pretrage, te smo utvrdili dobru prediktivnu vrijednost navedenog parametra. Utvrdili smo važnost prepoznavanja depresije kod bolesnika s kardiovaskularnim bolestima, s obzirom da liječenje serotoninergičkim antidepresivima utjeće na sniženje srednje vrijednosti volumena trombocita u punoj krvi i na sniženje koncentracije serotonina u trombocitima, a što smanjuje mogućnost komplikacija bolesti i poboljšava tijek oporavka tih bolesnika.
Mood disorders are among the most common "major" psychiatric disorders. One of the more prominent among them is depression, the 4th leading health problem in the world accounting for 4.5% of the global burden of disease. A high level of importance is attributed to depression since it has a serious impact on the ability to work as well as on personal, family and social performance. Moreover, patients suffering from depression are also distinguished by a significant risk of suicide. Although clinical examination of patients is still the most important activity in diagnosing depression, numerous studies have focused on finding biological markers of depression that would assist in completing the diagnosis. The objectives of this study were to determine and compare the level of serotonin in platelets, the platelet count and the platelet parameters in healthy subjects and in patients with a depressive disorder, and then investigate the correlation between the level of platelet serotonin and platelet indicators and the clinical picture of a depressive disorder, as well as determine whether the platelet serotonin level and indicators of platelet properties changed during the therapy with serotonergic antidepressants in patients with a depressive disorder. The study involved 60 patients suffering from depression and 63 healthy subjects of both sexes, aged 18 to 55. To diagnose depression, we used the following questionnaires: MINI, CGI, HAM-D, HAM-A. The biochemical analysis of blood needed for this study was performed in the Department of Chemistry of the University Hospital Center "Sestre Milosrdnice". The research showed that the level of platelet serotonin and serotonin in whole blood and the platelet indicators did not differ between the patients suffering from depression and the control group. After an eight-week long treatment with serotonergic antidepressants, the patients suffering from depression recorded a reduction in the mean platelet volume in whole blood and a decrease in the platelet serotonin level. We also established correlation between platelet serotonin levels and levels of serotonin in whole blood and the diagnostic features indicating presence or absence of depression. On the basis of our study, we determined that the diagnostic accuracy of the level of serotonin in platelets was satisfactory given the high sensitivity of the test, as well as the positive predictive value of the relevant parameter used. We also found that it was highly important to recognize depression in patients with cardiovascular diseases, especially coronary heart diseases, because therapy with serotonergic antidepressants has an effect on the mean platelet volume in whole blood and the level of serotonin in platelets, and both of these parameters are factors in the process of platelet activation. By reducing both values, therapy with serotonergic antidepressants reduces possible complications and improves the course of recovery of these patients.
Primjena litija u medicini započela je sredinom 19. stoljeća kada je in vitro prikazana topljivost soli mokraćne kiseline u otopini litijeva karbonata što je ukazalo na činjenicu da se litij može ...koristiti u liječenju
gihta. Korištenje litija u psihijatriji započinje 1949. godine kada je dokazan njegov učinak u liječenju manije. Njegov mehanizam djelovanja još nije u potpunosti razjašnjen. Paralelno s korištenjem litija u liječenju psihijatrijskih poremećaja razvile su se različite metode za određivanje koncentracije litija u ljudskim uzorcima. Prvi cilj studije bio je odrediti razinu litija u uzorcima seruma koristeći elektrokemijske metode, plamenu fotometriju, spektrofometriju i usporediti rezultate s rezultatima dobivenim korištenjem ovih metoda. Zahvaljujući mogućnosti određivanja litija u raznim medijima, drugi cilj studije bio je procijeniti kliničke vrijednosti određivanja koncentracije litija u eritrocitima u odnosu na koncentraciju litija u plazmi. Treći cilj bio je istražiti u kojoj se mjeri terapijska doza litija podudara s izmjerenim koncentracijama litija u serumu, plazmi i eritrocitima. Zaključeno je da statistički ne postoji značajna razlika između tri laboratorijske metode (P.= 0.507). Istražujući povezanost između koncentracije litija u raznim medijima izmjerenim različitim metodama i dnevne terapeutske doze litija, zaključeno je da je statistički značajna poveznica pronađena jedino u izmjerenoj koncentraciji litija u serumu pomoću elektrokemijske metode (P 0 0.009; r = 0.47). Statistički je značajna umjerena povezanost između koncentracije litija u plazmi i eritrocitima (P = 0.002; r = - 0.54), i koncetracije litija u eritrocitima su veće od koncentracije litija u plazmi (P = 0,043). Raspon udjela koncentracije litija u eritrocitima i plazmi je širok (13.25 do 111.15) i nije povezan s
terapeutskom dnevnom dozom i stoga nije bolji indikator u kontroli tretmana.
Cushing's disease which is a consequence of ACTH-secreting pituitary adenoma leads to hypercortisolism. Cushing's disease is associated with several psychiatric disturbances. The aim of the present ...study was to identify which psychiatric disorders were present in patients with Cushing's disease over a 2-year period and to monitor their general psychiatric condition. Additionally, the study aimed to examine the relationship between the duration of Cushing's disease, and the severity of psychiatric conditions based on psychiatric rating scales.
The study included 39 patients with Cushing's disease that underwent neurosurgery for ACTH-secreting pituitary adenomas. The transsphenoidal approach (the standard microsurgery technique) was performed in all patients. ACTH-secreting pituitary adenomas were confirmed based on immunohistochemistry in all patients. Psychiatric conditions in the patients were identified using the Clinical Global Impression Scale (CGI) and ICD 10 diagnostic criteria at 3 time points: prior to surgery, and 6 and 48 months post surgery.
The Cushing's disease patients exhibited statistically significant improvement in their psychiatric condition, according to the CGI, 6 and 48 months post surgery. There wasn't any significant correlation between the duration of Cushing's disease and psychiatric status, as measured by the CGI prior to surgery, 6 months post surgery, or 48 months post surgery.
Patients with Cushing's disease had a significant level psychiatric disturbance that remitted after surgery. There wasn't a significant correlation between the duration of Cushing's disease and psychiatric status.
Amaç: ACTH-salgılayan hipofiz adenomları Cushing hastalığına bağlı olarak hiperkortizolizme neden olmaktadır. Cushing hastalığına çeşitli psikiyatrik bozukluklar eşlik edebilir. Bu çalışmada Cushing ...hastalarının 2 yıllık bir dönemde geliştirdikleri psikiyatrik bozuklukların ve genel psikiyatrik durumlarının incelenmesi, ayrıca, Cushing hastalığının süresi ile psikiyatrik bozuklukların şiddeti arasındaki ilişkinin ortaya konması amaçlanmaktadır.
Yöntem: Çalışmaya ACTH-salgılayan hipofiz adenomu nedeniyle ameliyat olan 39 Cushing hastası katılmıştır. Tüm hastalara standart mikrocerrahi tekniği olan transsfenoidal cerrahi uygulanmıştır. ACTH-salgılayan hipofiz adenomu tanıları immünhistokimya incelemesi ile desteklenmiştir. Hastaların psikiyatrik rahatsızlıkları ameliyat öncesi, ameliyattan 6 ay sonra ve ameliyattan 48 ay sonra olmak üzere 3 kere Klinik Global İzlem (KGI) Ölçeği ve ICD 10 tanı ölçütleri ile belirlenmiştir.
Bulgular: Ameliyattan 6 ay ve 48 ay sonra Cushing hastalarının psikiyatrik durumlarında iyileşme görülmüştür. Cushing hastalığının süresi ile ameliyat öncesi, ameliyattan 6 ay sonra, veya ameliyattan 48 ay sonra KGI puanları arasında ilişki bulunmamıştır.
Sonuç: Cushing hastalarında ameliyat öncesinde görülen psikiyatrik bozukluklar ameliyattan sonra düzelmiştir. Cushing hastalığının süresi ile psikiyatrik bozukluğun şiddeti arasında ilişki saptanmamıştır.
Objective: Cushing's disease which is a consequence of ACTHsecreting
pituitary adenoma leads to hypercortisolism. Cushing's disease
is associated with several psychiatric disturbances. The aim of the
present study was to identify which psychiatric disorders were present
in patients with Cushing's disease over a 2-year period and to monitor
their general psychiatric condition. Additionally, the study aimed to
examine the relationship between the duration of Cushing's disease, and
the severity of psychiatric conditions based on psychiatric rating scales.
Method: The study included 39 patients with Cushing's disease that
underwent neurosurgery for ACTH-secreting pituitary adenomas. The
transsphenoidal approach (the standard microsurgery technique) was
performed in all patients. ACTH-secreting pituitary adenomas were
confirmed based on immunohistochemistry in all patients. Psychiatric
conditions in the patients were identified using the Clinical Global
Impression Scale (CGI) and ICD 10 diagnostic criteria at 3 time points:
prior to surgery, and 6 and 48 months post surgery.
Results: The Cushing's disease patients exhibited statistically significant
improvement in their psychiatric condition, according to the CGI, 6
and 48 months post surgery. There wasn't any significant correlation
between the duration of Cushing's disease and psychiatric status, as
measured by the CGI prior to surgery, 6 months post surgery, or 48
months post surgery.
Conclusion: Patients with Cushing's disease had a significant level
psychiatric disturbance that remitted after surgery. There wasn't a
significant correlation between the duration of Cushing's disease and
psychiatric status.
PDF
