U mliječnih krava s kliničkim simptomima virusnog proljeva goveda (VVPG) analizirana je prisutnost uzročnika s obzirom na protutijela i antigen. Na farmi s 1500 krava holštajn-frizijske pasmine, cilj ...istraživanja bio je potvrditi infekciju s VVPG i to na onim grlima kod kojih su klinički znakovi upućivali na bolest. Zadatak je bio izdvojiti virus i genetski ga analizirati s obzirom na tipove i podtipove koji cirkuliraju na navedenoj farmi. U tu svrhu su sakupljena 233 uzorka seruma od oboljelih životinja, kako bi se testirali na prisutnost protutijela i antigena VVPG. Pomoću virus neutralizacijskog testa (VN test) prisutnost protutijela za VVPG je dokazana u 194 serumska uzorka (83,26%). Ovaj rezultat je potvrđen pomoću antibody-elisa testa (Ab-ELISA test) u 203 serumska uzorka (87,12%). Prisutnost
antigena je istražena pomoću antigen-elisa testa (Ag-ELISA test) i dokazana u 2 serumska uzorka (0,86%), što je potvrđeno i RT-PCR testom. Nakon sekvenciranja uzoraka, filogenetskom analizom potvrđeno je da su to izolati VVPG-a i da pripadaju genotipu 1, podtipu 1d. Ovo je prvi dokaz VVPG-1d u Republici Hrvatskoj u kojoj su dosad na farmama mliječnih krava prepoznati podtipovi VVPG-1b i VVPG-1f.
Virus bolesti kvrgave kože pripada rodu Capripox virusa porodice Poxviridae, koji pogađa stoku i uzrokuje bolest sa značajnim ekonomskih gubitcima, a koja se kontrolira cijepljenjem živim oslabljenim ...capripox cjepivima. Cilj studije bio je izolirati i identificirati soj virusa BKK na terenu tijekom 2018. godine. Prikupljene kvrge na koži u stoke klinički inficirane bolešću kvrgave kože (BKK) rabljene su za izoliranje virusa na korioalantoičnoj membrani (CAM) embrioniranog kokošjeg jaja (ECE) bez specifičnog patogena (SPF) i staničnoj kulturi bubrega goveda Madin Darby Bovine Kidney (MDBK stanična linija). Lančane reakcije polimerazom (PCR) usmjerene na ORF103 gen virusa Capripox (CaPV) primijenjene su na izolirani BKK virus i tri cjepna soja virusa Capripox (kenijski virus ovčjih boginja, Held virus kozjih boginja i Ismailia virus bolesti kvrgave kože). PCR amplikoni četiriju sojeva CaPV (jednog izoliranog i tri cjepna soja) rabljeni su za sekvenciranje i dobivanje pristupnog broja u banci gena te ilustriranje filogenetskog stabla u usporedbi s drugim referentnim virusima Capripox dobivenima iz banke gena. BKK virus izoliran iz prikupljenih
uzoraka kvrga na koži na embrioniranom kokošjem jaju pokazao je jasne tipične pustula lezije na korioalantoičnoj membrani, a na staničnim kulturama (MDBK stanična linija) pokazao je karakterističan citopatski učinak. Pozitivni uzorci izoliranog soja BKK identificirani su PCR-om za CaPV ORF103 gen koji je dao očekivane veličine amplikona od 570 bp te potvrđeni sekvenciranjem gena uz analizu putem BLAST-a i su dostavljeni banci gena pod pristupnim brojem MW 546997_LSD_Aziz_LSD. Dizajnirano je filogenetsko stablo i otkriveno je da je soj izolata virusa BKK na terenu imao postotke različitog identiteta koji su se kretali od 98,2-99,8 % s testiranim cjepnim sojevima virusa Capripox u Egiptu. Sekvenca aminokiselina pokazala je samo jednu posebnu aminokiselinu koja je pronađena u soju izolata s terena, ali ne u ostalim testiranim cjepnim sojevima. Maksimalna podudarnost (100%) nukleotidne sekvence izoliranog BKK soja bila je s dva soja zabilježena u banci gena (MK342935_LSD-CPD/Menofiya1/18) i (MN792930_LSD/AHRI/_Wadi Elgdid/18). Zaključeno je da je izolirani soj virusa BKK imao velike postotke identiteta (98,2-99,8 %) s testiranim cjepnim sojevima virusa Capripox u Egiptu. Da bi se postigao najpovezaniji i homologni cjepni soj, jer je genom BKK virusa velik preporučujemo nastavak programa rutinskog cijepljenja za BKK u Egiptu, često uništavanje populacije insekata i provedbu dodatnih genetskih studija na genomima soja BKK virusa i cjepnih sojeva virusa Capripox da bi se postigao najpovezaniji i homologni cjepni soj, jer je genom BKK virusa golem.
Mitohondrijske DNK sekvence DNK-D petlji (mtDNK) 105 jedinki (11 ratalpuri sojeva beetal koze i 94 sekvence iz GenBank) od 19 geografskih i fenotipičnih domaćih pasmina koza u Pakistanu rabljeno je u ...ovom eksperimentu. U ovoj smo studiji istražili varijabilnost i njezinu molekularnu filogeniju. Zamijećen je ukupno 81 različit haplotip u 105 jedinki s raznolikošću haplotipova 0,984±0,006 i nukleotidnom raznolikošću 0,03953±0,00843. Filogenetskom analizom ustvrđen iz mtDNK hipervarijabilni segment (HVI) kontrolnog područja (481 bp) i pokazala je četiri haploskupine mtDNK (A, B1, C i D) identificirane u pakistanskih domaćih koza, u kojima se haploskupina A (84,11 %) pokazala dominantnom i široko rasprostranjenom među svim istraživanim pasminama. Studija je otkrila da svi haplotipovi rajanpuri soja pripadaju haploskupini A. Rajanpuri je rijedak lokalni soj beetal pasmine koza smješten u zapadnoj regiji provincije Punjab u Pakistanu. Rezultati genetske raznolikosti na temelju 11 mikrosatelitnih lokusa otkrili su alelnu raznolikost (3,6363) i visoku genetsku raznolikost (0,8342) istraživane rajanpuri pasmine koza. Rezultati analize za potpis za događaje uskog grla uporabom tri modela otkrili su značajno odstupanje rajanpuri koza od ravnoteže mutacija i pomaka. Kvalitativni test analize modalnog pomaka podržao je i rezultate dobivene trima modelima, ukazujući na prisutnost genetskog uskog grla u rajanpuri soja u nedavnoj prošlosti. Ova studija po prvi put pruža informacije o arhitekturi mtDNK, genetskoj raznolikosti, analizi uskog grla koje će biti korisne u donošenju odluke o očuvanju i upravljanju cijenjenom i skupocjenom rajanpuri kozom.
The plant samples with symptoms typical for phytoplasma infection were
collected in Serbia from 2009 till 2011. In those samples phytoplasmas were
detected by PCR technique with universal primers ...P1/P7 and R16F2n/R16R2 and
identified according to their Tru1I, HhaI, RsaI and Tsp509I restriction
profiles of digested R16F2n/R16R2 amplicons as Aster yellows phytoplasma
(ribosomal group 16SrI), subgroups 16SrI-B, I-C and I-P or as Stolbur
phytoplasma (ribosomal group 16SrXII). Applying the same PCR-RFLP method on
19 strains of Aster yellows phytoplasmas from collection and three strains
from carrot from Serbia, it was confirmed that this strains belong to
subgroups 16SrI-A, I-B, I-C and I-F as stated in literature. Also the
subgroups were determined for four strains from collection that are used in
analyses for the first time and that have no literature data. Using newly
designed primers AYgroesF/AYampR and AYgroelF/AYgroelR, the groEL gene was
successfully amplified in all 34 strains of Aster yellows phytoplasma tested.
RFLP analyses of AYgroelF/AYgroelR amplicons with Tru1I i AluI restriction
enzymes revealed existence of six and eight different restriction profiles,
respectively, according to which all tested strains were classified in nine
groELI subgroups (groELI-I till groELI-IX). On the basis of groEL gene,
subgroups 16SrI-A and I-C were further differentiated into two groELI
subgroups, 16SrI-B into three, while subgroups 16SrI-M and I-L showed no
difference to some strains belonging to subgroup 16SrI-B. Subgroups 16SrI-F
and I-P could be differentiated from other subgroups on the basis of groEL
gene as on the basis of 16S rDNA. The seven newly detected Aster yellows
strains from Serbia were affiliated to subgroups groELI-III, I-VII and I-IX.
RFLP analyses with MboI, Tsp509I and Tru1I restriction enzymes of tuf gene,
HhaI, AluI and Tsp509I of rp gene and Tsp509I and Tru1I of secY gene,
classified 22 selected Aster yellows strains into six tufI subgroups and
seven rpI and secYI subgroups. Subgroup 16SrI-A was further differentiated
into two tufI subgroups and subgroups 16SrI-A and I-B were further
differentiated into two rpI and secYI subgroups each. On the other hand
subgroups 16SrI-B, I-M and I-L showed no mutual differences, while subgroups
16SrI-C, I-F and I-P could be differentiated from other subgroups on the
basis of all three genes tested as on the basis of 16S rDNA. RFLP analysis of
tuf gen with HpaII restriction enzyme showed that all 116 tested Stolbur
phytoplasma strains from Serbia belong to tuf type II variant. For further
analyses, 39 Stolbur strains were selected out of 116 detected and two
strains from grapevine from Croatia were also included in analyses as tuf
type I reference strains to gain a larger picture of variability of groEL
gene in Stolbur phytoplasmas. In all 41 Stolbur tested strains, groEL gene
was successfully amplified with newly designed primers STOLgroesF/STOLstampR
and AYgroelF/STOLgroelR2. RFLP analysis of these amplicons with Tru1I
restriction enzyme determined the presence of two different profiles.
Analysis of groEL gene sequences of eight selected strains, including tuf
type I strains, revealed the presence of three SNPs leading to determination
of five genotypes in total. First SNP is inside groES gen and it is a
synonymous one resulting in no predicted amino acid difference, while two
others are inside the groEL gen and they lead to different predicted amino
acid sequences. Also it can be noticed that in the predicted amino acid
sequences at the position 338 all strains from Serbia, belonging to tuf type
II variant, have alanine (A), while two strains from Croatia, tuf type I
variants, have threonine (T). Applying AYgroelF, AYgroelR and STOLstampR
primers together in multiplex PCR reaction, it was possible to detect only
Aster yellows and Stolbur phytoplasma, or both together, in positive samples
from collection as well as in field collected samples. Analyzing groEL gene
sequences of 27 Aster yellows tested phytoplasma strains, it has been
established that whole groEL gene was 1611 bp long (protein consisted of 536
amino acids), that there were 144 polymorphic positions in total, 55 of them
resulted in different amino acid when translated while 89 was synonymous
ones, that among the observed strains there was difference in 50 amino acids
in protein sequences, that subgroup 16SrI-A is the most variable one, that
equatorial domain of GroEL consisted of residues 5-132 and 406-521, apical
domain of 189-373 and intermediate domain consisted of residues 133-188 and
374-405. Also, it has been determined that in GroEL protein of AY
phytoplasmas there were some differences in amino acid composition in
positions that are, from literature, important for its role in folding other
proteins. Comparative sequence analyses of 16S rRNA and groEL gene revealed
that the average nucleic acid similarity of examined AY strains was 99.5% and
98.1%, respectively, ranging from 98.7 till 100% for 16S rRNA and from 93.7
till 100% for groEL gen. Average amino acid similarity of GroEL protein of AY
phytoplasmas tested was 97.8% ranging from 94.6 till 100%. Analysis of
sequences of tuf, rp and secY genes determined that average nucleic acid
similarity of examined AY strains for tuf gene was 97.2% (93-99.9%), for rp
97.4% (93.2-100%) and for secY gene it was 94.8% (84-100%). The lowest
nucleic acid similarity regarding all five observed genes had strain PopD
(ribosomal subgroup 16SrI-P) in respect to some of the strains from subgroups
16SrI-A or I-B. Phylogenetic tree reconstructed on the basis of nucleic acid
sequences of whole groEL gene had basically the similar topology like the one
made on the basis of 16S rDNA sequences, with the difference that new
clusters inside subgroups 16SrI-A, I-B and I-C have emerged. Strain AY-A,
which belongs to subgroup 16SrI-F, was situated as a separate lineage, while
the strain PopD (16SrI-P) was separated forming the new lineage outside all
the other strains which clustered together. Nine lineages delineated on this
phylogenetic tree were in agreement with the affiliation to groELI subgroups,
made on the basis of RFLP analyses. Phylogenetic tree reconstructed on the
basis of tuf, rp and secY gene sequences put together had identical topology
as the one made on the basis of groEL gene sequences. On the basis of
PCR-RFLP method it has been shown that groEL gene is more informative in
regard to 16S rRNA, tuf, rp and secY genes and by phylogenetic analyses it
has been confirmed that groEL gene has lower intergroup sequence similarities
than 16S rDNA and therefore has more resolution power in separating closely
related strains. These results show that usage of groEL gene and its analyses
with PCR-RFLP method is reliable tool for detection as well as for
identification of Aster yellows phytoplasma strains from collection and from
field collected samples.
Na teritoriji Republike Srbije su u periodu od 2009. do 2011. godine
sakupljeni uzorci biljaka sa simptomima karakterističnim za prisustvo
fitoplazmi. Upotrebom PCR metode pomoću univerzalnih prajmera P1/P7 i
R16F2n/R16R2 u njima su detektovane fitoplazme. Upotrebom restrikcionih
enzima Tru1I, HhaI, RsaI i Tsp509I na R16F2n/R16R2 amplikone, ove fitoplazme
su na osnovu dobijenih restrikcionih profila identifikovane kao Aster yellows
fitoplazme (ribozomalna grupa 16SrI), podgrupe 16SrI-B, I-C i I-P, odnosno
kao Stolbur fitoplazme (ribozomalna grupa 16SrXII). Upotrebom iste PCR-RFLP
metode kod 19 sojeva Aster yellows fitoplazmi iz kolekcije i tri soja
poreklom iz šargarepe iz Srbije, potvrđena je pripadnost podgrupama 16SrI-A,
I-B, I-C i I-F preuzeta iz literature. Takođe je utvrđena pripadnost
određenoj podgrupi kod četiri soja iz kolekcije, koji se prvi put koriste u
analizi i o kojima nema literaturnih podataka. Upotrebom novodizajniranih
prajmera AYgroesF/AYampR i AYgroelF/AYgroelR umnožen je groEL gen kod sva 34
testirana soja Aster yellows fitoplazmi. Analizom restrikcionih profila
dobijenih pomoću Tru1I i AluI restrikcionih enzima na AYgroelF/R amplikone,
utvrđeno je postojanje šest, odnosno osam različitih profila na osnovu kojih
su svi testirani sojevi svrstani u devet groELI podgrupa (groELI-I do
groELI-IX). Na osnovu groEL gena podgrupe 16SrI-A i I-C su dalje
diferencirane u dve groELI podgrupe, 16SrI-B u tri, dok podgrupe 16SrI-M i
I-L nisu pokazale nikakve međusobne razlike u odnosu na jedan deo podgrupe
16SrI-B. Podgrupe 16SrI-F i I-P se razlikuju od ostalih podgrupa i na nivou
groEL gena kao i na nivou 16S rDNK. Takođe je utvrđeno da sedam
novodetektovanih sojeva Aster yellows fitoplazmi iz Srbije pripada podgrupama
groELI-III, I-VII i I-IX. Analizom tuf gena, dela rp operona i secY gena kod
22 odabrana od 34 testirana soja soja Aster yellows fitoplazmi moguće je
testirane sojeve klasifikovati u šest tufI i sedam rpI i secYI podgrupa na
osnovu MboI, Tsp509I i Tru1I restrikcionih profila za tuf gen, HhaI, AluI i
Tsp509I za rp gen i Tsp509I i Tru1I za secY gen. Podgrupa 16SrI-A je dalje
diferencirana u dve tufI podgrupe, odnosno 16SrI-A i I-B u po dve rpI i secYI
podgrupe, dok podgrupe 16SrI-B, I-M i I-L nisu pokazale nikakve međusobne
razlike. Podgrupe 16SrI-C, I-F i I-P se razlikuju od ostalih podgrupa i na
nivou sva tri testirana gena kao i na nivou 16S rDNK. Analizom tuf gena kod
116 detektovanih sojeva Stolbur fitoplazmi iz Srbije, pomoću HpaII
restrikcionog enzima, utvrĎeno je da svi testirani sojevi pripadaju tuf type
II podgrupi. Od ovih uzoraka je za dalju analizu groEL gena odabrano 39
sojeva, a radi kompletnije slike o varijabilnosti groEL gena kod Stolbur
fitoplazmi, u analizu su uključena i dva soja Stolbur fitoplazmi iz Hrvatske,
poreklom sa vinove loze, kao kontrolni sojevi Stolbur fitoplazmi tuf type I
podgrupe. Kod sva 41 testirana uzorka Stolbur fitoplazmi uspešno je umnožen
groEL gen upotrebom novodizajniranih prajmera STOLgroesF/STOLstampR i
AYgroelF/STOLgroelR2. Analizom dobijenih fra
Istražene su inačice gena za hemaglutinin četiriju nedavno izdvojenih izolata podtipa H9N2 virusa influence ptica na području Teherana u Iranu. Geni su umnoženi i sekvencirani s ciljem da se ...obilježja virusa usporede s prijašnjim izolatima iz Irana i nekih drugih zemalja u svijetu. Analizirani su geni za hemaglutinin u punoj dužini od 112 izolata H9N2 iz pilića i ptica selica iz cijelog svijeta, uključujući i 68 izolata iz Irana od 1998. do 2012. Aminokiselinski sastav na mjestu cijepanja hemaglutinina svih četiriju nedavno izdvojenih izolata sadržavao je PAKSSR/GL motiv, koji je bio različit u usporedbi s prevladavajućim PARSSR/GL u hemaglutininu iranskih sojeva H9N2 izdvojenih prije 2010. Sva četiri izolata posjedovala su histidin, alanin, leucin i izoleucin na pozicijama 183, 190, 226 i 227, koje su ključne za vezanje na receptore. Genetska i filogenetska analiza gena za hemaglutinin pokazala je da izolati H9N2 iz pilića u Iranu izdvojeni od 2010. do 2012. čine posebnu i različitu podskupinu od prijašnjih izolata. Dokazane izmjene tih izolata mogle bi biti uzrok njihova širenja posljednjih godina. To se moglo dogoditi zbog nedostatka odgovarajućeg programa nadzora i kontrole koji bi obuhvaćali cijepljenje i karantenu. Stoga se posebice preporučuje provođenje programa genetske analize te trajnog praćenja trenutnih promjena podtipa H9N2.
Infekciozna anemija kopitara (IAK) je zarazna bolest kopitara koju uzrokuje lentivirus. Nakon infekcije virusom IAK provirusna DNK se ugrađuje u stanični genom domaćina i infekcija postaje doživotna. ...Zbog činjenice da se u većini država svijeta inficirani kopitari moraju uputiti na klanje ovo je jedna od najznačajnijih zaraznih bolesti kopitara uopće. Nadzor IAK se temelji na dokazu protutijela, ali se u novije vrijeme sve više truda ulaže u uvođenje metoda koje se temelje na lančanoj reakciji polimerazom (PCR). Za potrebe ovog istraživanja pretraženo je ukupno 98 uzoraka seruma, tri uzorka slezene serološki pozitivnih kopitara te uzorak stanične kulture inficirane izolatom virusa IAK. Kao dokaz infekcije pokušalo se umnožiti odsječak virusne RNK odnosno provirusne DNK koristeći dva opisana protokola za ugniježđenu PCR reakciju. Od ukupnog broja pretraženih uzoraka dio gag gena virusne RNK je umnožen u njih 27. Hrvatski su izolati pokazali izrazitu heterogenost unutar skupine dostupnih nukleotidnih sljedova virusa IFilogenetska analiza dobivenih izolata pokazala je da postoje najmanje tri podtipa gag gena u virusa koji kruže na području Republike Hrvatske. Dobiveni rezultati pokazuju ograničenu učinkovitost opisanih metoda PCR u dijagnostici IAK. Početnice korištene u ovom istraživanju umnažaju dio gag gena koji je do nedavno smatran genetički konzerviranim. Izrazita raznolikost dobivenih izolata ponovno je ukazala na potrebu za većim brojem dostupnih nukleotidnih sljedova virusa IAK u cilju otkrivanja više konzerviranih dijelova virusnog genoma pogodnih za umnažanje univerzalnim početnicama.AK s područja drugih europskih država.
Pasji parvovirus važan je uzročnik hemoragijskog gastroenteritisa u odraslih pasa i miokarditisa u štenadi. U ovom su istraživanju djelomično analizirane nukleotidne sekvencije gena VP1/VP2 izolata ...pasjeg parvovirusa iz Mathure u Indiji sa svrhom da se njihova filogenetska svojstva usporede s drugim izolatima toga virusa. Od 100 uzoraka izdvojenih iz pasa s gastroenteritisom odnosno s povraćanjem i proljevom, 63 su bila pozitivna na pasji parvovirus 2 upotrebom lančane reakcije polimerazom. Od toga je osam uzoraka uzeto za određivanje njihova nukleotidnog slijeda. Filogenetska analiza je pokazala da varijante pasjeg parvovirusa nisu bile samo međusobno usko srodne, već su s neznatnim skretanjem bile srodne i sa svojim predcima, kao što je virus enteritisa američke vidrice, što upućuje na njihove neznatne razlike od njihova nastanka. Može se zaključiti da varijante pasjeg parvovirusa 2 predstavljaju moguću prijetnju za populaciju pasa. Potrebno je uložiti više napora u smjeru epizootioloških istraživanja i donošenja mjera nadzora te kontrole ove zarazne bolesti zajedno s naporima za procjenu učinkovitosti postojećih cjepiva.
Opisana je identifikacija i genska karakterizacija puranskih astrovirusa (TAstV) dokazanih lančanom reakcijom polimerazom (PCR) u hrvatskim jatima purića i pilića. Organi uzorkovani od 16 jata purića ...i 7 jata pilića pretraženi su specifičnim početnicama na prisutnost puranskoga astrovirusa-1 (TAstV-1) i puranskoga astrovirusa-2 (TAstV-2). TAstV-1 dokazan je u 6 jata purića, a TAstV-2 u 4 jata purića i 2 jata pilića, što predstavlja prvi nalaz astrovirusa puranskog podrijetla u novog domaćina-kokoši. Umnoženi odsječci polimeraze bili su sekvencirani i analizirani. Filogenetska analiza temeljena je na sravnjivanju 82 aminokiseline izvedene iz 250 nukleotida (nt) sekvencije ORF 1b od ukupno 18 izolata puranskog astrovirusa. Molekulska i filogenetska analiza otkrile su postojanje jednog genotipa TAstV-2 i dva genotipa TAstV-1 dokazanih u komercijalnim jatima peradi u Hrvatskoj. Polimeraza je unutar obje skupine astrovirusa pokazala visoki stupanj postojanosti.
Od 2007. do 2011. godine na virus virusnog proljeva goveda (VPG) pretraženi su uzorci pet slezena i 1937 uzoraka seruma podrijetlom iz 9 stada mliječnih goveda. Imunoperoksidaznim testom (IP) u 13 je ...uzoraka dokazan necitopatogeni biotip virusa VPG te je potvrđena perzistentna zaraza. Iz svih pet uzoraka slezena izdvojen je citopatogeni virus VPG. U svrhu genotipizacije vlastitih izolata virusa VPG, iz nadtaloga inficiranih staničnih kultura izdvojena je virusna RNK i umnožena lančanom reakcijom polimerazom uz prethodnu reverznu transkripciju (RT-PCR). Umnoženi odsječci 5’-UTR i gena Npro su potom sekvencirani. Filogenetska analiza hrvatskih izolata virusa VPG pokazala je da svi pretraženi izolati pripadaju genotipu 1; 11 izolata svrstano je u podtip 1b, a 7 u 1f. Filogenetska analiza na temelju spojene 5’-UTR/Npro genske sekvencije potvrdila je rezultate genotipizacije pretraženih izolata. Na Npro dijelu genoma utvrđeno je pet aminokiselinskih promjena osebujnih za hrvatske izolate iz podtipa 1f.
Cilj istraživanja bio je dijagnosticirati i molekulski karakterizirati virus enzootske leukoze goveda (VELG) na jednoj hrvatskoj farmi mliječnih krava. U tu svrhu uspoređeni su dijagnostički postupci ...rabljeni u istraživanju te je napravljena analiza nukleotidnog slijeda VELG i filogenetska analiza. Opisane su i poteškoće u provođenju mjera iskorjenjivanja na pretraživanoj farmi tijekom mirne integracije ovog područja Hrvatske poslije domovinskog rata. Od 1998. do 2008. uzimani su uzorci krvi krava na farmi mliječnih krava smještenoj u sjeveroistočnom dijelu Hrvatske te serološki pretraživani gel difuzijskim precipitacijskim (GDP) i imunoenzimnim testom. U 2002. na VELG bilo je pozitivno 37%, 2003. 22%, a 2004. 10% životinja. Godine 2008. svi pretraženi uzorci krvi bili su pozitivni pretragom lančanom reakcijom polimerazom. Naposljetku, krajem 2010. nakon produženih mjera iskorjenjivanja što su uključivale primjenu lančane reakcije polimerazom istodobno s redovitim pretraživanjem imunoenzimnim testom kako bi se identificirale sve životinje pozitivne na ELG, farma je postala slobodna od ELG. Na osnovi filogenetske analiza odsječka VELG što kodira za gen env gp51 izolati su bili svrstani u istu skupinu (VELG genotip 8) s već istraženim hrvatskim izolatima VELG.
PDF