L'article esquisse le développement des études de folklore et d'ethnographie en Albanie et au Kosovo de 1945 à 1991. Cette période est celle des régimes communistes en Albanie et en Yougoslavie, dont ...le Kosovo fait alors partie. L'auteur révèle que le moteur du développement de ces disciplines n'est pas tant l'ideologie communiste que les idées nationales qui émergent au XIXe siècle, pendant la période de formation de la nation albanaise. The article sketches the development of folklore studies and ethnography in Albania and Kosovo from 1945 up to 1991. This period corresponds with the existence of communist regimes in Albania and Yugoslavia, of which Kosovo was then part of. The article reveals that the driving force behind development of ethnography and folkloristics in both cases was not that much communist ideology, but in fact were the national ideas shaped during the period of formation of Albanian nation in the 19th century. Der Artikel zeichnet die Entwicklung der Folklorestudien und der Ethnographie in Albanien und im Kosovo von 1945-1991 nach. Dieser Zeitraum überschneidet sich mit der Regierungszeit der kommunistischen Regime in Albanien und Jugoslawien, von dem der Kosovo Teil war. Der Autor zeigt auf, dass der Motor der Entwicklung dieser Fachbereiche weniger die kommunistische Ideologie war, sondern vielmehr die nationalen Ideen, die ab dem 19. Jahrhundert entstanden, also zum Zeitpunkt der Entstehung einer albanischen Nation. El articulo esboza el desarrollo de los estudios de folclore y de etnografía en Albania y en el Kosovo de 1945 a 1991. Este periodo corresponde a la existencia de regímenes comunistas en Albania y en Yugoslavia, país que incluía entonces el Kosovo actual. El autor revela que el motor del desarrollo de estas disciplinas fue menos la ideología comunista que las ideas nacionales que surgieron en el siglo xix, durante el periodo de formación de la nación albanesa. Artikulli skicon zhvillimin e folkloristikës dhe etnografisë ne Shqipëri dhe në Kosovë nga viti 1945 deri në vitin 1991. Kjo periudhë përkon me ekzistencën e regjimeve komuniste në Shqipëri dhe ne Jugosllavi, pjesë e se cilës asokohe ishte edhe Kosova. Artikulli tenton të provojë, se forca nxitëse për zhvillimin e etnografisë dhe studimeve mbi folklorin ne të dyja rastet nuk ishte edhe aq ideologjia komuniste, por në fakt ishin idetë kombëtare të krijuara gjatë periudhës së formimit të kombit shqiptar në shekullin e XIX.
Eleştirel folkloristik perspektifinden, erkek beden morfolojisini, özne oluşun, bilginin ve iktidarın kaynağı olarak gören; bir başka deyişle, yaşamı fallosantrik bir varlık anlayışı ve temsil ...sistemi kabullerine göre inşa eden toplum ve kültür düzeninin önkoşulu doğanın, kadının, bedenin ve bütüncül deneyimin olumsuzlanarak nesne statüsüne indirgenmesi ve bu nesneler üzerinde tasarruf hakkı olan eril-aşkın öznenin üretilmesidir. Bu kültürel yapılandırma kapsamında, erkek bedenselliğinin akışkan özellikleri, aşkın ve aklî bir insan söylemi içinde perdelenerek katılaştırılırken, ortak duyuş kabullerine dair özne olmanın gerekliliklerine uymayan diğer tüm bedenler ve öznellikler, eril öznenin müdahale gerekçesi olarak nesneleştirilirler. Bedenleşmiş cinsiyetin tekrara dayalı bir performans olarak üretimi, kültürel söylem ve bedenleşme deneyimi arasında bir özdeşlik oluşturmayı hedefler. Ancak, söylemin deneyimlenen etkileri kesin olmaktan ziyade olumsal’dır. Deneyim, her durumda kişisel bir içselleştirme sürecidir ve bu yönüyle her performans, performans söylemi ve onun deneyimlenmesi arasında ortaya çıkan uyumsuzluğun dayandığı “yıkıcı bir potansiyeli” (performatif) bünyesinde taşımaktadır. Bu yaklaşımdan yola çıkarak, eril kültürel söylem ve kadın deneyiminin karşılaşma anında ortaya çıkan “performatif yıkıcılığın” gücüne odaklanan bu çalışmada, eril söylemin akışkan bedenleşmiş varoluş üzerindeki katılaştırıcı/bedensizleştirici söylemsel tertibatının tüm güzergâhları, sınırlamaya ve kontrole meydan okuyan “beden sıvıları” üzerinden takip edilmektedir. Bu takip sürecinde eril söylemin, katı, ayrıksı, kontrollü ve “bedensizleşmiş erkek özneler” ve bütünüyle akış-kan, sızdıran ve kontrolsüz, dolayısıyla da eril öznenin kontrolüne muhtaç “kadın-nesne-bedensellikler” üretme mekanizması incelenmektedir. Söz konusu söylemsel yapılandırma, eleştirel folkloristik merkezinde, Feminist düşünür Luce Irigaray’ın “Katı ve Akışkan Mekanik” kavramlarına dayanan teorik yaklaşımı başta olmak üzere, Feminist post-yapısalcı, yapı-sökümcü ve gözlemlenebilen, duyularla algılanabilen/fenomenolojik yaklaşımlar çerçevesinde açıkça ortaya serilebilen bir zihniyeti önümüze çıkarmaktadır. Böylece bu çalışmanın amacı, ortak duyuş çerçevesinde kadınla özdeş “akışkan bedenleşmiş varoluşun”, hem teorik ve hem de pratik sonuçlar ortaya koyabilecek performatif bir imkâna dönüştürülebileceğini ve böylelikle kadın, erkek ve doğanın ilişkisel varoluşunu ihata eden akışkan, kanlı-canlı bir yaşam deneyimi ve bilim pratiği (eleştirel-feminist folkloristik) için hareket noktası olabileceğini tartışmaya açmaktır. Çalışmanın bir diğer amacı, folkloristiğin insan yaşamına yakınlaşmış bir disiplin olabilmesi ve postmodern bilim anlayışında disipliner varoluşunu güçlendirebilmesi için özdüşünümsel, eleştirel, bedenleşmiş ve çözüm üreten bir araştırma, analiz pratiği haline getirilmesine katkı sağlamaktır. Bu bağlamda çalışma, eleştirel folkloristik perspektifine odaklanarak kültürel süreçler içinde bedenleşme deneyimine; diğer bir deyişle, duygulanan, korkan, acı çeken “gerçek insan” anlayışına yönelik bir yaklaşımı benimsemektedir. Böylece, folklorun davranış örüntüleri boyunca erkek beden morfolojisini ve eril söylemi önceleyen geleneksel ortak duyuşa dayalı dünya düzeninde kadını edilgen, kontrole tabi bir nesneye indirgemesini mikro ölçekte folklorun belirgin bir problematiği olarak görmektedir. Makalenin kurgusu ve akışı, erkek varlığına karşı mücadele içinde olan kadının, yaşamın tüm hallerini karşılama becerisini; buna karşılık erkeğin katılaşmasını/bedensizleşmesini kendiliğinden ortaya sermektedir.
From the perspective of critical folkloristics, considering male body morphology as the source of becoming a subject, knowledge and power; in other words, the prerequisite of the social and cultural order that constructs life according to the assumptions of a phallocentric understanding of existence and representation system is the negation of nature, woman, body and holistic experience, reducing them to object status and producing a masculine transcendent subject who has the right to dispose of these objects. In this cultural construction, while material and fluid nature of male corporeality is veiled and solidified in a transcendent and rational human discourse, all other bodies and subjectivities that do not comply with the requirements of being a subject regarding common sense acceptance are objectified as the subject's justification for intervention. The production of embodied gender as a repetitive performance aims to create an identity between the cultural discourse and the experience of embodiment. However, the experiential effects of the discourse are contingent rather than definite. Experience is, in any case, a personal internalization process, and in this respect, every performance carries within itself a "destructive potential" (performative) on which the incongruity that emerges between the performance discourse and its experience is based. Based upon this approach, in this study, which focuses on the power of this “performative destructiveness” that emerges at the moment of encounter of masculine cultural discourse and female experience, all the routes of the solidifying/debodying discursive setup of masculine discourse on fluid embodied existence are followed through “body fluids” that defy limitation and control. In this followup process, the mechanism of masculine discourse's production of solid, discrete, controlled and "disembodied male subjects" and "female-object-bodies" that are completely fluid, leaky and uncontrolled, and therefore in need of the control of the masculine subject, are examined. The aforementioned discursive structuring, at the center of critical folkloristics reveals a mentality that can be clearly revealed within the framework of Feminist post-structuralist, deconstructive and observable, perceptible by senses/phenomenological approaches, especially the theoretical approach of Feminist philosopher Luce Irigaray based on the concepts of "Solid and Fluid Mechanics". Thus, the aim of this study, is to open a discussion about the “fluid embodied existence identified with woman” can be transformed into a theoretical and a practical performative possibility and thus a starting point for a fluid and living life experience and science practice (critical-feminist folkloristics) which encompasses the relational existence of women, men and nature. Another aim of the study is to contribute to making folkloristics a self-reflective, critical, embodied and solution-producing research and analysis practice so that it can become a discipline that is closer to human life and strengthen its disciplinary exist-ence in the understanding of postmodern science. In this context, the study focuses on the critical folkloristic perspective; the experience of embodiment in cultural processes; in other words, it adopts an approach towards the understanding of the "real person". Thus, this article considers the reduction of female to a passive, controlled object in the world order based on traditional common sense, which prioritizes male body morphology and masculine discourse throughout the behavior patterns of folklore, as a distinct problematic of folkloristics on a micro scale. The structure and flow of the article is the ability of the female, who is already in the struggle against the existence of male, to meet all aspects of life; on the contrary, it reveals the solidification/disembodiment of the male by itself.
Regardless of Eric Hobsbawm’s negativistic understanding, ‘tradition’ is a powerful and dynamic (and in no way traditionalist) concept in academic folkloristics. The widespread scepticism against ...‘traditional music’, both as a recognizable field of research and a matter of theoretical thought, is based on an insufficient and sometimes stereotypic understanding of a term and concept with a fascinating history. I argue that there is good reason to maintain a term which is intrinsically linked to core issues of ethnomusicology, among them community-based music, cultural innovation, oral/aural transmission, sonic orders, and stylistic pluralism.
Viktor Krupa, as I Knew Him Ondrejovič, Slavomír
Jazykovedný časopis,
12/2016, Letnik:
67, Številka:
3
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
The paper is dedicated to Viktor Krupa, the famous linguist and orientalist as well as long-time friend and colleague of the author of the paper that celebrates his life anniversary – the eightieth ...birthday. The author deals not only with numerous book publications and studies of Viktor Krupa focused first of all on important linguistic theoretical, typological and orientalist works, but he also analyses his other books. Viktor Krupa is an author of numerous ethnological and folkloristic works, translator of more than 100 books from the world as well as oriental languages and he published many travel and adventure books. The author speaks also about some milestones in the life of Viktor Krupa and he tries to characterise the nature, which enabled Viktor Krupa to become one of the most significant authors of the contemporary Slovak and European oriental studies and linguistics as a whole.
PDF
