İnsülin benzeri büyüme faktörü-1 reseptör IGF1R sinyal yolu, doğum sonrası büyüme ve gelişmede önemli bir rol oynar. IGF1R tirozin kinaz reseptörü, IGF1R’nin otofosforilasyonunu tetikleyen IGF-I ...tarafından aktive edilen homodimerleri ve sonrasında meydana gelen aşağı sinyal transdüksiyonu oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, sığır IGF1R geni içinde bulunan ekzon 7 içindeki sessiz SNP rs41961336; CàT ile büyüme özellikleri arasındaki ilişkinin tanımlanması, karakterize edilmesi ve incelenmesidir. Dört farklı ırktan toplam 672 adet inek polimeraz zincir reaksiyonu-restriksiyon parça uzunluk polimorfizmi PCR-RFLP metodu kullanılarak genotiplenmiştir. Çalışılan tüm ırklar Polonya Holstein Friesian, Angus, Hereford, Limousine içinde, her üç genotip varlığı sadece Angus ırkında gözlenmiştir. CC genotipi araştırılan tüm ırklarda en sık gözlenen genotip olmuş 0.7987-0.9904 ve bunu CT genotipi takip etmiştir 0.00960.1946 . Sadece Angus inekleri ilişkilendirme analizleri için seçilmiştir. 210 günlük yaşa WWT210 düzeltilmiş sütten kesim ağırlığında, CC genotipli dişi buzağıların, CT genotipli bireylerden istatistiki olarak daha ağır oldukları +5.5 kg bulunmuştur P≤0.05 . Buna karşılık, CT genotipini taşıyan bireyler, ilk buzağılamada daha yüksek canlı ağırlık kazanmıştır +10.62 kg; P≤0.05 . Bu çalışma, IGF1R/TaiI polimorfizminin genotipleri ile doğum ağırlığı, günlük canlı ağırlık kazancı veya ilk buzağılama yaşı arasındaki ilişkiyi göstermede başarısız olmuştur
Abstract
Objectives
We aimed to assess the growth arrest specific protein 6 (Gas6) and soluble Axl (sAxl) levels in the familial Mediterranean fever (FMF) patients, and to investigate the correlation ...between the levels of these with the inflammatory markers including C-reactive protein (CRP), erythrocyte sedimentation rate (ESR) and fibrinogen.
Materials and methods
Seventy nine FMF patients (35 in attack period and 44 in attack-free period) and 40 healthy controls were involved in the study. The levels of serum Gas6 and sAxl were measured by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method.
Results
Gas6 levels of the FMF patients with attack were significantly lower than both the attack-free patients and the healthy controls (p=0.007 and p=0.003, respectively). However, no significant difference was detected between the Gas6 levels of the attack-free patients and the healthy controls (p>0.05). sAxl levels of the FMF patients with attack were significantly lower than the healthy control (p=0.007). A positive correlation was found between the Gas6 and CRP levels of the FMF patients with attack (r=0.379, p=0.025).
Conclusions
This study indicates that decreased serum Gas6 and sAxl levels may be associated with FMF attack period. Further studies on the role of the Gas6/Axl system in FMF are needed.
Amaç: Çalışmanın amacı, böbrek hücreli karsinomlu (BHK) hastaların demografik özellikleri ve tedavi sonuçlarını değerlendirmektir.Materyal-Metot: 2005- 2014 yılları arasında Ankara Atatürk Eğitim ve ...Araştırma Hastanesi’nde BHK tanısı ile takip edilen 100 hastaya ait veriler geriye dönük olarak incelendi. Sağkalım analizi için Kaplan–Meier yöntemi kullanıldı.Bulgular: Hastaların ortanca yaşı 62 (25.0 -89.0) olup, %40’ı 65 yaş üstündeydi. Erkek / kadın hasta oranı 2.1 olarak saptandı. Hastaların %64’üne radikal nefrektomi, %7’sine parsiyel nefrektomi uygulanmıştı. Histopatolojik olarak berrak hücreli tip %84 oranındaydı. Çoğunluğunu evre IV hastalar oluşturmaktaydı (%55.0) ve en sık metastaz bölgesi akciğerdi (%34). Hastaların 62’si metastaz sonrası ilk basamakta interferon (IFN) tedavisi, IFN sonrası tirozin kinaz inhibitörünü (TKI) ise 49 hasta almıştı. Tüm hastaların ortanca takip süresi 24 ay ve ortanca genel sağkalım (GS) 36 ay idi. Sunitinib kullanan hastalarda ise ortanca GS 30.0 ay ve ortanca progresyonsuz sağkalım (PS) 15 ay bulundu. Sunitinib tedavisi sırasında hastaların %53.8’inda doz azaltımı yapıldı ve %36.6’sında tedaviye ara verildi. Grade 3-4 toksisiteler içinde en sık halsizlik (%34.9) ve anemi (%27.9) saptandı. Sunitinib kullanan hastalarda Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSKCC) kriterlerine göre iyi, orta, kötü riskli hastalarda ortanca PS’ler ise sırasıyla 45, 15 ve 6 ay idi (p=0.05). Çok değişkenli analizde yaşın 65’in üstünde olması (p=0.04), gradın 3-4 olması (p=0.05) ve MSKCC kriterlerine (sunitinib için) göre kötü riskli olmanın (p=0.04) GS’ı kısalttığı saptandı. Sonuç: Çalışmamızda hastalarımızın çoğu erkek, 65 yaşından genç ve tanıda ileri evredeydi. Kliniğimizde takip ettiğimiz BHK’li nefrektomi geçiren hastalarda ve metastatik aşamada bir TKI olan sunitinib kullanan hastalarda sağkalım sürelerinde belirgin iyileşme olduğu gözlendi.
Merkezi sinir sisteminin gerek yapı ve fonksiyonunu gerekse patolojisini hücresel düzeyde anlamada nöronal ve glial paradigma olmak üzere iki yaklaşım öne çıkmaktadır. Nöronal paradigma nöronları, ...glial paradigma ise glia hücrelerini vurgulayarak patolojiyi açıklamakta ve anlamlandırmaktadır. Beyin tümörlerinin en yaygın türlerinden biri olan glioblastoma, konumu, sağ kalım süresinin kısalığı ve ilacın hedef dokuya ulaşabilirliğinin zorluğu noktalarından özgün bir tümördür. Glioblastomalarda kemoterapötik tedavi- de gözlenen ilaç direnci, diğer tümörlerde gözlenen direnç mekanizmalarıyla uyumludur. Bu direnç mekanizmaları, tümör hücreleri- nin ilaca hassasiyetini azaltan kan beyin bariyeri ve membran transport proteinlerine bağlı olarak hücre içine ilaç girişinin azalması, DNA tamir sistemlerindeki adaptif cevap ve hedef molekülün ilaca bağlanma etkinliğinin azaltılması ve ilaçların hedef dokudaki et- kin konsantrasyonunu azaltan mekanizmalar detoksifikasyonda rol alan proteinlerdeki değişimler, tümör mikroçevresinde meydana gelen hipoksik bölgeler olmak üzere iki alt başlıkta incelenebilir. Ayrıca, onkogenlerin aktivasyonu ve apoptozisle ilişkili Bcl-2 ailesi proteinlerinin ifadesindeki düzensizliklerin de ilaç direncinin ortaya çıkışında rol aldığı bilinmektedir. Bu derlemede glioblastoma tümörlerinde görülen çoklu ilaç direncinin olası mekanizmalarını güncel literatür ışığında tanımlanarak sistemik ve bütüncül bir bakış açısı ortaya konulmaya çalışılmıştır
Inhibitori tirozin kinaze sve se češće primjenjuju kao dio onkološke terapije zahvaljujući
svojemu protutumorskom učinku i učinku protiv angiogeneze. Jedan od značajnijih predstavnika navedene
...skupine lijekova jest sunitinib, oralni višeciljni inhibitor koji se uporabljuje kod određenih oblika
gastrointestinalnih stromalnih tumora, metastatskog karcinoma bubrežnih stanica i proširenoga
neuroendokrinog tumora gušterače. Osim pozitivnih učinaka navedene skupine lijekova, zabilježeni su
i oni neželjeni. Ovisno o autorima, 10 do 30 % bolesnika doživjelo je neki oblik kardiovaskularnog (KV)
događaja u vrijeme primjene inhibitora tirozin kinaze. Ovim radom prikazuje se slučaj 73-godišnjeg
bolesnika koji je zbog metastatskog tumora desnog bubrega prvotno operiran, a potom liječen sunitinibom.
Otprilike osam mjeseci od početka navedene terapije bolesnik dolazi u Objedinjeni hitni bolnički
prijam zbog boli u prsima. Izvedenim elektrokardiogramom postavljena je sumnja na akutni koronarni
sindrom uz elevaciju ST-segmenta u inferiornim, posteriornim i lateralnim odvodima. Hitnom koronarografijom
prikazala se okluzija proksimalnog dijela desne koronarne arterije te se nastavilo s primarnom
perkutanom koronarnom intervencijom. S obzirom na to da u bolesnika nisu ranije zabilježeni
značajniji KV komorbiditeti, postavljena je sumnja na potencijalnu povezanost s primjenom inhibitora
tirozin kinaze. Promatrani radovi stranih autora slične tematike pokazali su znatnu učestalost širokoga
spektra KV događaja. Pojedina su istraživanja pokazala da primjena te skupine lijekova dovodi do porasta
arterijskoga tlaka, krutosti arterija i smanjenja elastičnosti. Naveden je i prikaz slučaja talijanskih
autora koji opisuju da je bolesnik nakon 2 godine primjene sorafeniba podvrgnut kardiokirurškom zahvatu
ugradnje premosnica, iako nije imao značajnijih KV komorbiditeta. Kao zaključak promatranih radova
i ovog prikaza bolesnika, nameće se potreba za kvalitetnijim KV praćenjem onkoloških bolesnika
na terapiji inhibitorima tirozin kinaze u svrhu prevencije neželjenih događaja i ishoda.
Kardiotoksičnost je sve češća nuspojava onkološkog liječenja pa tako i novijih, bioloških ciljanih lijekova. Posebno razvijena monoklonska protutijela ili inhibitori tirozin-kinaze blokiraju bilo ...receptore HER-2 bilo VEGF bilo pak aktivnost Abl-kinaze. Međutim, time se ometaju i molekularni mehanzimi ključni za kardiovaskularno zdravlje. Anti-HER2 terapija najčešće uzrokuju reverzibilnu sistoličku disfunkciju lijevog ventrikula, a blokadom VEGF receptora razvija se arterijska hipertenzija i povećava sklonost tromboembolijskim incidentima. Ranim prepoznavanjem i liječenjem bolesnika u kojih se razvila kardiotoksičnost postiže se poboljšanje kliničkih ishoda i kvalitete života, a time je često moguće nastaviti specifično liječenja raka. Pri tome su ključni multidisciplinarni pristup kardiologa i onkologa te redovito kardiološko praćenje.
Rak pluća je najčešća maligna bolest, kao i najčešći uzrok smrti od malignih bolesti na svijetu.
Standardni oblici liječenja su operacijsko liječenje, te liječenje kemoterapijom i zračenjem. ...Određivanje receptora epidermalnoga čimbenika rasta (EGFR) u tumorskim stanicama omogućava primjenu specifičnih lijekova koji blokiraju taj receptor, što ima povoljan terapijski učinak.
U ovom smo radu ispitali učestalost proteinske ekspresije EGFR u stanicama nesitnostaničnoga raka pluća i njegov utjecaj na histološku zrelost tumora kod bolesnika koji su operirani na Odjelu za kirurgiju OB Zadar.
Zaključak: Proteinska ekspresija EGFR u našem materijalu nije povezana sa zrelošću tumora. Ipak, određivanje EGFR statusa svakog tumora je važno zbog adekvatne primjene anti EGFR lijekova.
U okviru ovog doktorskog rada po prvi put je provedeno opsežno usporedno istraživanje fitokemijskog sastava i bioloških učinaka odabranih vrsta roda Thymus hrvatske flore (T. longicaulis C. Presl, T. ...praecox Opiz subsp. polytrichus (A. Kerner ex Borbás) Jalas, T. pulegioides L., T. serpyllum L. subsp. serpyllum i T. striatus Vahl). Kvalitativna i kvantitativna analiza biološki aktivnih sastavnica provedena je primjenom kromatografskih tehnika (TLC, RP-HPLC-DAD, LC-ESI-MS/MS i GC-MS) i spektrofotometrijskih metoda. Ružmarinska kiselina je bila najzastupljenija polifenolna sastavnica svih istraživanih vrsta. Većina
identificiranih flavonoida bila je iz skupine flavona. Najveći broj pripadao je derivatima luteolina, dok se udjelom isticao skutelarin. Istraživane Thymus vrste značajno su se razlikovale prema sadržaju i sastavu eteričnog ulja. Vrste T. longicaulis i T. pulegioides bile su bogate timolom i/ili karvakrolom, dok je 1,8-cineol bio glavna sastavnica vrste T. serpyllum subsp. serpyllum. U eteričnom ulju planinskih vrsta T. praecox subsp. polytrichus i T. striatus prevladavali su seskviterpenski spojevi. Biološki učinci eteričnih ulja, biljnih ekstrakata i fenolnih sastavnica ispitani su u prikladnim in vitro eksperimentalnim sustavima.
Eterična ulja odabranih Thymus vrsta inhibirala su rast bakterija S. aureus, E. faecalis i E. coli. Ustanovljeno je da se uklapanjem eteričnih ulja u liposome zadržava isti ili se može postići bolji antibakterijski učinak. Istraživanim biljnim ekstraktima dokazana su snažna antioksidacijska svojstva temeljena na sposobnosti hvatanja slobodnih radikala, redukciji i keliranju iona željeza te sposobnost inhibicije lipidne peroksidacije. Thymus ekstrakti su pokazali sposobnost inhibicije Src tirozin kinaze te su
smanjili produkciju proupalnog citokina IL-6 u splenocitima Balb/C miševa. Rezultati provedenih fitokemijskih i bioloških istraživanja pokazali su da, među Thymus vrstama koje rastu u Hrvatskoj, tankolisna majčina dušica (T. longicaulis) ima najveći potencijal za primjenu u farmaciji, usporediv s farmakopejskom vrstom T. vulgaris.
In this doctoral thesis, a comprehensive comparative study of the phytochemical composition and biological effects of selected Thymus species (T. longicaulis C. Presl, T. praecox Opiz subsp. polytrichus (A. Kerner ex Borbás) Jalas, T. pulegioides L., T. serpyllum L. subsp. serpyllum i T. striatus Vahl) from Croatian flora was conducted for the first time. Qualitative and quantitative chemical analyses of bioactive compounds were carried out using various chromatographic (TLC, RP-HPLC-DAD, LC-ESI-MS/MS and GC-MS) and spectrophotometric methods. Rosmarinic acid was found to be the most abundant polyphenolic constituent of all investigated species. Most of the identified flavonoids were from the group of flavones, the largest number belonged to luteolin derivatives, while scutellarin was present with the highest concentration. The investigated Thymus species were significantly different according to the content and composition of
essential oils. Thymol and/or carvacrol were found to be the main components of essential oils of T. longicaulis and T. pulegioides, while T. serpyllum subsp. serpyllum was rich in 1,8-cineole. The mountain species T. praecox subsp. polytrichus and T. striatus were characterised by a high percentage of sesquiterpenes. The biological effects of essential oils, plant extracts and phenolic constituents were studied using different in vitro assays. Selected Thymus essential oils inhibited growth of bacterial strains S. aureus, E. faecalis and E. coli. It was found that encapsulation of essential oils in liposomes can maintain or even improve their antibacterial efficiency. The studied plant extracts displayed strong antioxidant properties by acting as free radical scavengers and reducing agents and, additionally, by chelating transition metals and inhibiting lipid peroxidation. The Thymus extracts showed Src tyrosine kinase inhibitory activity and they
reduced the production of proinflammatory cytokine IL-6 in Balb/C mice splenocytes. The results of phytochemical and biological investigations suggest that, among Croatian Thymus species, T. longicaulis has the greatest potential for pharmaceutical usage comparable to that of pharmacopoeial species T. vulgaris.
Za pripremu hidrolizata kazeina stupnja hidrolize od 9,4 % upotrijebljen je enzim papain. Dobiveni je hidrolizat imao in vitro antioksidativnu aktivnost tj. sposobnost uklanjanja DPPH radikala od ...38,7 % i EC50 vrijednost od 1,63 mg/mL. Dodatkom fenilalanina ili tirozina potaknuta je plastein reakcija katalizirana pomoću papaina. Metodom odzivnih površina optimirani su sljedeći parametri pri vremenu reakcije od 5 h: temperatura od 30 °C, koncentracija supstrata od 50 % (m/V), udjel enzima od 3 kU/g peptida i udjel aminokiselina od 0,74 mol/mol slobodnih aminokiselinskih grupa hidrolizata. Pripremljeno je nekoliko modificiranih hidrolizata, te je ispitana njihova antioksidativna aktivnost, i to sposobnost uklanjanja DPPH radikala i reducirajuća snaga. Dobiveni su rezultati pokazali da su svi modificirani hidrolizati imali znatno veću sposobnost uklanjanja radikala (p<0,05) i reducirajuću snagu od izvornih hidrolizata, a među njima je bio i jedan s najnižom EC50 vrijednosti od 1,09 mg/mL. Frakcioniranjem modificiranog hidrolizata najveće antioksidativne aktivnosti pomoću etanola i vode u omjerima od 3:7, 4:6, 5:5 i 6:4 dobiveni su supernatanti ili precipitati veće ili manje antioksidativne aktivnosti i reducirajuće snage, naročito pomoću otapala male polarnosti (npr. omjera etanola i vode od 6:4). Supernatanti s najvećom aktivnošću imali su EC50 vrijednost od 0,69 mg/mL. Rezultati pokazuju da se dodatkom fenilalanina ili tirozina u plastein reakciji hidrolizata kazeina te daljnjim frakcioniranjem otapalom mogu dobiti modificirani hidrolizati veće antioksidativne aktivnosti.
PDF
