Prema Pravilniku o kvaliteti životnih namirnica i uvjetima za njihovu proizvodnju i promet maslac je proizvod dobiven odgovarajućom obradom sirovog ili pasteriziranog slatkog ili kiselog vrhnja, s ...dodatkom ili bez dodatka kuhinjske soli.
Voda u mljekarskoj industriji igra izvanredno važnu ulogu, te je stoga osiguranje mljekare dovoljnim količinama vode osnovna stvar. Pitanje opskrbe vodom treba riješiti još prigodom projektiranja ...mljekare, kako bi za redovno održavanje pogona bile predviđene dovoljne količine bakteriološki i kemijski čiste vode.
Mentions about the monument: Good state of conservation. Donors (Commandants): spouses Stefan and Elisabeta Rădulescu.
Inscriptions on the monument: On the column: “EROLES OF CEACU 1916-1919” On the ...socket: “HAS RIDIED THIS MONUMENT IN THE AMINATION OF THE EROIL ROUTES ON FRONT, BY SOCIES SCIENT AND THE ELISABBALL OF THE WAR 1928.”
Postamentul masiv al monumentului are o ușă iar pe soclu se află o inscripție și un medalion. Pe coloana monumentului este fixat un basorelief care reproduce o scenă de război; un ornament geometric este plasat în partea superioară. Tot pe coloană se află dispusă o „cruce cu pui”. Pe monument sunt inscripționate 161 de nume de eroi. Dimensiuni monument: Înălțime (h): 667cm/ Lățime (l): 333cm.
Mențiuni despre monument: Stare bună de conservare. Donatori (Comanditari): soții Ștefan și Elisabeta Rădulescu.
Inscripții pe monument: Pe coloană: „EROILOR DIN CEACU 1916-1919” Pe soclu: „S-A RIDICAT ACEST MONUMENT ÎN AMINTIREA EROILOR CĂZUȚI PE FRONT, DE CĂTRE SOȚII ȘTEFAN ȘI ELISABETA RĂDULESCU ÎN ANUL 1928”
Postamentul masiv al monumentului are o ușă iar pe soclu se află o inscripție și un medalion. Pe coloana monumentului este fixat un basorelief care reproduce o scenă de război; un ornament geometric este plasat în partea superioară. Tot pe coloană se află dispusă o „cruce cu pui”. Pe monument sunt inscripționate 161 de nume de eroi. Dimensiuni monument: Înălțime (h): 667cm/ Lățime (l): 333cm.
Mențiuni despre monument: Stare bună de conservare. Donatori (Comanditari): soții Ștefan și Elisabeta Rădulescu.
Inscripții pe monument: Pe coloană: „EROILOR DIN CEACU 1916-1919” Pe soclu: „S-A RIDICAT ACEST MONUMENT ÎN AMINTIREA EROILOR CĂZUȚI PE FRONT, DE CĂTRE SOȚII ȘTEFAN ȘI ELISABETA RĂDULESCU ÎN ANUL 1928”
Otroci se kopajo nad jezom v Križevski vasi. Na desni je Tone Lovšin. Levo od njega sta njegovi sestrični Nada in Olga Ljuštin iz Novega sada, ki sta bili na počitnicah pri starih starših. Otrok v ...ospredju je neznan. Lastnik fotografije, ki je nastala okrog leta 1960 je Tone Lovšin. Fotograf neznan.
Današnje kemijske i fizikalno-kemijske metode obezbojavanja otpadnih voda ne zadovoljavaju u potpunosti zahtjeve vezane uz stupanj obezbojavanja. U ovom radu obezbojavanje se provodilo pomoću ...Fentonove kemijske metode (FeSO4· 7 H2O + H2O2 + H2SO4) i modificirane Fentonove kemijske metode (FeCl3 · 6 H2O+H2O2+ HCOOH), te pomoću fizikalno-kemijske metode upotrebom koagulanata/flokulanata (polielektrolita-POEL), koja kombinira anionski koagulant (modificirani poliakrilamid) i kationski flokulant (produkt dušikovih spojeva) uz adsorpciju na aktivnom ugljenu. Prihvatljivost opisanih metoda ispitivana je za reaktivna i kisela bojila, s obzirom na njihovu raširenu primjenu u tekstilnoj industriji. Također, provedena su ispitivanja na bojilima različitih kromogena (antrakinon, ftalocijanin, azo i ksanten) s ciljem određivanja važnosti prostorne strukture molekule. Oksidativno djelovanje Fentonovog i modificiranog Fentonovog postupka dovodi do razgradnje obojenog kromogena i visokog stupnja obezbojavanja. Međutim, ustanovljena je nemogućnost dodavanja POEL u stehiometrijskom odnosu (također prisutno kod modificiranog Fentonovog postupka), odnosno dodavanje koagulanata u suvišku kako bi se postigao viši stupanj obezbojavanja, što u konačnici dovodi do opterećenja voda POEL-ima. Kvaliteta vode na ulazu i izlazu kontrolirana je pomoću spektrofotometrijskih mjerenja i uobičajenih bioloških parametara. U prilog tome, dio ispitivanja bio je vezan za industrijske otpadne vode bojadisaone, u kojoj se pamučni materijal bojadisao bojilom C. I. Reactive Blue 19 i to tehnološkim postupkom koji zahtijeva uporabu velike količine elektrolita. Također, ispitivanje industrijskih otpadnih voda označeno je ključnim korakom izbjegavanja niza krivih pretpostavki i zaključaka, koji bi mogli nastati u slučaju laboratorijskog simuliranja procesa bojadisanja.
Današnje kemijske i fizikalno-kemijske metode obezbojavanja otpadnih voda ne zadovoljavaju u potpunosti zahtjeve vezane uz stupanj obezbojavanja. U ovom radu obezbojavanje se provodilo pomoću ...Fentonove kemijske metode (FeSO4· 7 H2O + H2O2 + H2SO4) i modificirane Fentonove kemijske metode (FeCl3 · 6 H2O+H2O2+ HCOOH), te pomoću fizikalno-kemijske metode upotrebom koagulanata/flokulanata (polielektrolita-POEL), koja kombinira anionski koagulant (modificirani poliakrilamid) i kationski flokulant (produkt dušikovih spojeva) uz adsorpciju na aktivnom ugljenu. Prihvatljivost opisanih metoda ispitivana je za reaktivna i kisela bojila, s obzirom na njihovu raširenu primjenu u tekstilnoj industriji. Također, provedena su ispitivanja na bojilima različitih kromogena (antrakinon, ftalocijanin, azo i ksanten) s ciljem određivanja važnosti prostorne strukture molekule. Oksidativno djelovanje Fentonovog i modificiranog Fentonovog postupka dovodi do razgradnje obojenog kromogena i visokog stupnja obezbojavanja. Međutim, ustanovljena je nemogućnost dodavanja POEL u stehiometrijskom odnosu (također prisutno kod modificiranog Fentonovog postupka), odnosno dodavanje koagulanata u suvišku kako bi se postigao viši stupanj obezbojavanja, što u konačnici dovodi do opterećenja voda POEL-ima. Kvaliteta vode na ulazu i izlazu kontrolirana je pomoću spektrofotometrijskih mjerenja i uobičajenih bioloških parametara. U prilog tome, dio ispitivanja bio je vezan za industrijske otpadne vode bojadisaone, u kojoj se pamučni materijal bojadisao bojilom C. I. Reactive Blue 19 i to tehnološkim postupkom koji zahtijeva uporabu velike količine elektrolita. Također, ispitivanje industrijskih otpadnih voda označeno je ključnim korakom izbjegavanja niza krivih pretpostavki i zaključaka, koji bi mogli nastati u slučaju laboratorijskog simuliranja procesa bojadisanja.
Today's chemical and physical-chemical wastewater discoloration methods do not completely meet demands regarding degree of discoloration. In this paper discoloration was performed using Fenton (FeSO4 · 7 H2O + H2O2 + H2SO4) and Fenton-like (FeCl3 · 6 H2O + H2O2 + HCOOH) chemical methods and physical-chemical method of coagulation/flocculation (using poly-electrolyte (POEL) combining anion active coagulant (modified poly-acrylamides) and cationic flocculant (product of nitrogen compounds) in combination with adsorption on activated carbon. Suitability of aforementioned methods was investigated on reactive and acid dyes, regarding their most common use in the textile industry. Also, investigations on dyes of different chromogen (anthraquinone, phthalocyanine, azo and xanthene) were carried out in order to determine the importance of molecular spatial structure. Oxidative effect of Fenton and Fenton-like reagents resulted in decomposition of colored chromogen and high degree of discoloration. However, the problem is the inability of adding POEL in stechiometrical ratio (also present in physical-chemical methods), when the phenomenon of overdosing coagulants occurs in order to obtain a higher degree of discoloration, creating a potential danger of burdening water with POEL. Input and output water quality was controlled through spectrophotometric measurements and standard biological parameters. In addition, part of the investigations concerned industrial wastewaters obtained from dyeing cotton materials using reactive dye (C. I. Reactive Blue 19), a process that demands the use of vast amounts of electrolytes. Also, investigations of industrial wastewaters was labeled as a crucial step carried out in order to avoid serious misassumptions and false conclusions, which may arise if dyeing processes are only simulated in the laboratory.
Olive vegetation waters (OVW) represent a serious environmental problem for the solution of which several disposal methods have been proposed, such as, e.g., physico-chemical treatments (decantation ...with lime and/or total oxidation; concen-tration, drying and incineration; ultrafiltration and reverse osmosys), agronomic (acquaculture; land-spreading) and animal-breeding methods (direct utilization as animal feed or after protein enrichment by, e.g, yeast or fungal fermentation) and of the "biotechnological" type (fermentation; biological treatments). The OVW might also be a possible resource due to the presence of value products (e.g., antioxidants) and of simple and complex sugars which make the waste a possible basis medium for fermentation processes. This work presents a brief survey of studies conducted at the Departimento di Agrobiologia e Agrochimica, University of Tuscia, on the possible chemical and biotechnological valorization of the OVW. Technical feasibility of various fermentative processes either to obtain products of high added value (polysaccharides and enzymes such as lipase, laccase, Mn-peroxidase and pectinase) or to improve the waste’s agronomic use has been assessed. Main residues of the olive-oil extraction process are vegetation waters (OVW) and husks. Extraction system, pressure and centrifugation play an important role in the amount and characteristics of both olive oil and residues (Amirante et al., 1993).In the traditional centrifugation system, 50-100 l of water are added to 100kg of olive paste to reduce viscosity and to improve oil separation: as a consequence, large amounts of OVW are produced. During the last ten/twenty years, new centrifugation systems have been developed that require either less (10-20 l) or no water at all added during oil separation (Fig. 1). In either case, however, residues of the olive-oil extraction may represent a serious environmental problem.After recovery of residual oil by solvent extraction, husks from traditional processes can find valid utilization as animal feed or as alternative fuel and in compost preparation. OVW, with washing waters, make the oil-mill waste waters (black waters) generally characterized by large volume and high polluting load. Moreover, compounds with biostatic activity (e.g., polyphenols) are largely present.
Vegetacijske vode masline (OVW) predstavljaju ozbiljan okolišni problem za čije se rješenje predlaže nekoliko metoda uklanjanja kao što su npr. fizikalno-kemijski postupci (uklanjanje vapnom i/ili potpuna oksidacija, koncentriranje, sušenje i spaljivanje, ultra filtriranje i obrnuta osmoza), agronomske (akvakultura, rasprostra-njenje po zemlji) te metode u uzgoju životinja (direktna uporaba kao krmiva za životinje ili nakon obogaćenja npr. kvascem ili gljivičnom fermentacijom) i biotehnološki oblik (fermentacija, biološko tretiranje). OVW je također mogući resurs zbog dragocjenih sastojaka (npr. antioksidanata) te jednostavnih i složenih šećera koji čine ovaj otpad mogućim osnovnim sredstvom za procese fermentacije. Ovaj rad daje kratak pregled istraživanja na Bipartimento di Agrobiologia e Agrochimica Sveučilišta Tuscia moguće kemijske i biotehnološke valorizacije OVW-a. Procjenjuje se tehnička izvedivost raznih fermentacijskih procesa za dobivanje proizvoda visoke dodane vrijednosti (polisaharidi i enzimi kao što su lipaza, lakaza, Mn-peroksidaza i pektinaza) ili za poboljšanje agronomske iskoristivosti otpada.Glavni talozi u procesu ekstrahiranja maslinovog ulja su vegetativne vode (OVW) i ljuska. Sustav ekstrahiranja, pritisak i centrifugiranje igraju važnu ulogu u količini i značajkama maslinovog ulja i taloga (Amirante et al., 1993).U tradicionalnom sustavu centrifugiranja dodaje se 50 do 100 l vode na 100 kg pulpe maslina da se smanji viskoznost i poboljša separacija ulja pa se kao posljedica stvaraju velike količine OVW. U zadnjih deset/dvadeset godina razvijeni su novi sustavi centrifugiranja koji zahtijevaju manje vode (10 - 20 1) ili uopće ne trebaju vodu za vrijeme separacije ulja (Sl. l). U oba slučaja, međutim, ekstrak¬cije maslinovog ulja mogu predstavljati ozbiljan okolišni problem. Nakon vađenja preostalog ulja izlučivanjem pomoću otapala, ljuske se u tradicionalnom procesu mogu korisno upotrijebiti kao hrana za životinje ili kao alternativno gorivo, te u spremanju komposta. OVW, što za ispiranja čine otpadne vode u mlinu za masline /crna voda/ općenito obilježavaju veliki volumen i visoki teret onečišćenja. Osim toga, velikim su dijelom prisutni spojevi biostatične aktivnosti (npr. polifenoli).
Vegetacijske vode masline (OVW) predstavljaju ozbiljan okolišni problem za čije se rješenje predlaže nekoliko metoda uklanjanja kao što su npr. fizikalno-kemijski postupci (uklanjanje vapnom i/ili ...potpuna oksidacija, koncentriranje, sušenje i spaljivanje, ultra filtriranje i obrnuta osmoza), agronomske (akvakultura, rasprostra-njenje po zemlji) te metode u uzgoju životinja (direktna uporaba kao krmiva za životinje ili nakon obogaćenja npr. kvascem ili gljivičnom fermentacijom) i biotehnološki oblik (fermentacija, biološko tretiranje). OVW je također mogući resurs zbog dragocjenih sastojaka (npr. antioksidanata) te jednostavnih i složenih šećera koji čine ovaj otpad mogućim osnovnim sredstvom za procese fermentacije. Ovaj rad daje kratak pregled istraživanja na Bipartimento di Agrobiologia e Agrochimica Sveučilišta Tuscia moguće kemijske i biotehnološke valorizacije OVW-a. Procjenjuje se tehnička izvedivost raznih fermentacijskih procesa za dobivanje proizvoda visoke dodane vrijednosti (polisaharidi i enzimi kao što su lipaza, lakaza, Mn-peroksidaza i pektinaza) ili za poboljšanje agronomske iskoristivosti otpada.
Glavni talozi u procesu ekstrahiranja maslinovog ulja su vegetativne vode (OVW) i ljuska. Sustav ekstrahiranja, pritisak i centrifugiranje igraju važnu ulogu u količini i značajkama maslinovog ulja i taloga (Amirante et al., 1993).
U tradicionalnom sustavu centrifugiranja dodaje se 50 do 100 l vode na 100 kg pulpe maslina da se smanji viskoznost i poboljša separacija ulja pa se kao posljedica stvaraju velike količine OVW. U zadnjih deset/dvadeset godina razvijeni su novi sustavi centrifugiranja koji zahtijevaju manje vode (10 - 20 1) ili uopće ne trebaju vodu za vrijeme separacije ulja (Sl. l). U oba slučaja, međutim, ekstrak¬cije maslinovog ulja mogu predstavljati ozbiljan okolišni problem. Nakon vađenja preostalog ulja izlučivanjem pomoću otapala, ljuske se u tradicionalnom procesu mogu korisno upotrijebiti kao hrana za životinje ili kao alternativno gorivo, te u spremanju komposta. OVW, što za ispiranja čine otpadne vode u mlinu za masline /crna voda/ općenito obilježavaju veliki volumen i visoki teret onečišćenja. Osim toga, velikim su dijelom prisutni spojevi biostatične aktivnosti (npr. polifenoli).
Voda u mljekarama Dančević, Luka
Mljekarstvo,
06/1954, Letnik:
4, Številka:
6
Paper
Odprti dostop
Vode u prirodi su otopine sa više ili manje raznovrsnih rudnih tvari; one mogu sadržavati organskih tvari i otopljenih plinova, među kojima su najčešći ugljična kiselina i kisik. Među ovim tvarima ...otopljenim u vodi ima i takovih, koje joj daju posebna svojstva i čine je neprikladnom za industrijske i druge tehničke svrhe.
