Godine 1986. Günter Grass je svojim žanrovski hibridnim djelom Štakorica ponovno izveo štakore na pozornicu svoje književne imaginacije. Čini se da u povijesti njemačke i svjetske književnosti nema djela poput ovoga koje bi se s više širine i dubine posvetilo temi odnosa čovjeka i štakora, a ujedno razvilo još naklonjeniji odnos prema štakorima u europskoj kulturi, što je simbolički i kulturološki karakterističnije za azijski način doživljaja štakora kao životinje. Close reading odvija se u kontekstu recentnih relevantnih istraživanja o Grassovu radu kao i o temi štakora u kontekstu ekokritike i kulturoloških istraživanja odnosa između ljudi i životinja. Ovaj rad također poduzima intermedijalnu usporedbu između Štakorice Güntera Grassa i istoimene TV adaptacije Martina Buchhorna kako bi se ispravilo postojeće stanje istraživanja. Riječ je o uspješnoj televizijskoj adaptaciji, koja u tehnički ograničenom TV mediju 1997. i ograničenom filmskom budžetu prikazuje Grassov iznimno složen narativni stil i narativni sadržaj u linearno-kronološkom audiovizualnom pripovijedanju na kreativan način, s ponekim pomacima u naglascima priče i uz adekvatnu uporabu filmske glazbe kao i sugestivnih lajtmotivskih lirskih odlomaka.